ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΜΙΝΗ !!!

Οι θέσεις που εξέφρασε ο Καμίνης καθιστούν ανούσια μια κριτική ψήφο και μας προϊδεάζουν για την μελλοντική του υποχωρητικότητα απέναντι στις πολιτικές της ασφάλειας και του φόβου


Η ζωή μου όλη είναι ένα καμίνι,
που άμα πέσω μέσα, θα με σιγοψήνει

Στην περίοδο του Μνημονίου, η στήριξη του ΠΑΣΟΚ και των συμμάχων του δεν είναι μια αθώα πολιτική επιλογή. Είναι μια κεντροαριστερή στάση που επιθυμεί την Αριστερά σε ρόλο συνδιαχειριστή της βαρβαρότητας με «ανθρώπινο» πρόσωπο.

Τα επιχειρήματα που εκφράζονται σε υποστήριξη της υποψηφιότητας Καμίνη στο δεύτερο γύρο, τείνουν να τονίζουν το δικαιωματικό / φιλομεταναστευτικό του προφίλ και την προηγούμενη θητεία του ως Συνήγορου του Πολίτη. Σπανίως όμως λέγεται ότι η υποψηφιότηταΚαμίνη υπονόμευσε και απαξίωσε στα μάτια της κοινωνίας τον ίδιο το θεσμό του Συνήγορου του Πολίτη, που τώρα εύλογα ταυτίζεται με τοΠΑΣΟΚ του Γ.Παπανδρέου.

Κατά την προεκλογική περίοδο ο Καμίνης υποχώρησε ακόμη και στις πιο βασικές αξίες ενός λόγου υπέρ των δικαιωμάτων και της αλληλεγγύης, απολογούμενος ενώπιων της άκρας δεξιάς. Στην προεκλογική του καμπάνια χρησιμοποίησε κατά κόρον τον όρο «παράνομοι» μετανάστες, απαξίωσε το δικαίωμα στο Άσυλο (αφού όπως χαρακτηριστικά είπε, αν οι μετανάστες πάρουν άσυλο θα φύγουν από την Ελλάδα!), πρότεινε μαζικές απελάσεις (χρησιμοποιώντας την πιο sic έκφραση «αποχωρήσεις») και ταυτόχρονα έφτασε στο σημείο να εισηγείται μέχρι και ελέγχους σε σπίτια που νοικιάζουν μετανάστες.

Ο Καμίνης συνομίλησε με τον κυρίαρχο συντηρητικό λόγο χρησιμοποιώντας τους ίδιους όρους, ποινικοποιώντας τους μετανάστες και τους πρόσφυγες και απαξιώνοντας τα δικαιώματα. Ταυτίστηκε με τις κυρίαρχες αντιλήψεις που θεωρούν ότι τα κοινωνικά ζητήματα, όπως η μετανάστευση, αντιμετωπίζονται με πυγμή, έλεγχο και καταστολή.


Η ζωή μου όλη είναι ένα καμίνι,
όλα μου τα παίρνει, τίποτα δεν δίνει

Η λογική του «λιγότερο κακού» ή του «προσώπου που μας είναι συμπαθέστερο» ή ότι «άλλες είναι οι πραγματικές του απόψεις» παραβλέπει την κρισιμότητα της περιόδου, την αμείλικτη επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα, την κοινωνική πόλωση και την αναδιάταξη των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων. Στο πεδίο αυτό η υποψηφιότηταΚαμίνη γίνεται το βασικό όχημα νομιμοποίησης των επανεμφανιζόμενων κεντροαριστερών σεναρίων και της δημιουργίας μιας «εθνικά υπεύθυνης» Αριστεράς. Αλλά και από μια στενή σκοπιά ατομικών δικαιωμάτων πιστευουμε ότι οι θέσεις που εξέφρασε ο Καμίνηςκαθιστούν ανούσια μια κριτική ψήφο και μας προϊδεάζουν για την μελλοντική του υποχωρητικότητα απέναντι στις πολιτικές της ασφάλειας και του φόβου.

απο REDNotebook