ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ

ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ

της Ρίτσας Σιμάτου

Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου θυμίζουν οι εξελίξεις στην ενέργεια, καθώς με θαυμαστή συνέπεια κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ σπεύδουν να ολοκληρώσουν στόχους 10ετίας, βάζοντας τις τελευταίες πινελιές στο σχέδιο διαμελισμού της ΔΕΗ και της πλήρους παράδοσής της στο μεγάλο κεφάλαιο. Με τη ψήφιση του νόμου για την απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας το 1999 και τη μετοχοποίηση του 49% το 2005, τέθηκαν οι βάσεις για τη μέρα που το ΔΝΤ θα απαιτούσε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας , μεταξύ αυτών και της ΔΕΗ.

Στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης και των εκβιασμών των ληστρικών μνημονίων, η πρόσφατη Σύνοδος κορυφής της ΕΕ , με στόχο να «απεξαρτηθεί ενεργειακά» η ΕΕ, αποφάσισε την πλήρη απελευθέρωση των τομέων της ενέργειας μέχρι το 2014 και το σπάσιμο των κρατικών μονοπωλίων, προκειμένου οι ενεργειακοί κολοσσοί να κυριαρχήσουν και να καταληστέψουν την ενεργειακή πίτα των 40-50 δις. ευρώ που καλύπτει όλο το φάσμα των πηγών και πεδίων ενέργειας, από την παραγωγή και το χονδρεμπόριο μέχρι τη λιανική πώληση η.ε.

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Στα πλαίσια εφαρμογής του τρίτου ενεργειακού πακέτου, στην τελική ευθεία ψήφισής του βρίσκεται το πολυνομοσχέδιο για την ενέργεια που ουσιαστικά νομοθετεί τη διάλυση της ΔΕΗ με την σύσταση ανεξάρτητης θυγατρικής εταιρείας που θα διαχειρίζεται το δίκτυο Μεταφοράς, την ύπαρξη ξεχωριστού οργάνου για τη λειτουργία της αγοράς στο οποίο θα συμμετέχει το Δημόσιο κατά 51% και το υπόλοιπο οι ιδιώτες και την ισχυροποίηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) με αποφασιστικό ρόλο στη χορήγηση αδειών παραγωγής (φυσικό αέριο, μεγάλα υδροηλεκτρικά, λιγνίτης) και στους κανονισμούς τιμολόγησης.

Ειδικότερα για τη λειτουργία της αγοράς, το μεγάλο κεφάλαιο πιέζει για πλήρη ανεξαρτοποίηση από τη ΔΕΗ, αφού είναι κρίσιμο το ποιος θα είναι ο διαχειριστής της ημερήσιας αγοράς, δηλαδή πως θα αμείβεται για το ρεύμα που έχει εισφέρει ο καθένας, καθώς και ποιος θα έχει την ευθύνη του Κέντρου Κατανομής Φορτίου, δηλαδή της διαμόρφωσης της ζήτησης.

Προκειμένου να μην αφεθεί τίποτα στην τύχη και να προχωρήσει απρόσκοπτα η ιδιωτικοποίηση, η επιλογή του μοντέλου διαχωρισμού της Μεταφοράς, συνοδεύεται από μια σειρά ρήτρες, με κυριότερη την πιστοποίηση που θα δοθεί από τη ΡΑΕ. Θεωρώντας «αγκάθι» στα σχέδιά τους τη σημαντική περιουσία των εργαζομένων που είναι ενσωματωμένη στα πάγια της επιχείρησης μέσω του Οργανισμού Ασφάλισης (κλέβοντας για 10ετίες τον ιδρώτα τους για τη χρηματοδότηση των επενδύσεων και παραδίδοντας την στο Χρηματιστήριο), η πιστοποίηση από τη ΡΑΕ μπορεί να δώσει τη λύση. Εξάλλου, το σχέδιο της Κομισιόν είναι αυτό το μοντέλο να οδηγήσει σε «ομαλή διαδικασία ιδιωτικοποίησης» και η πώληση της ΔΕΗ να είναι εφικτή πριν το 2014, για την εφαρμογή του τέταρτου ενεργειακού πακέτου λειτουργίας των αγορών ηλεκτρισμού της ΕΕ .

Εν μέσω ανακοίνωσης νέας αύξησης τιμολογίων ρεύματος και όλο και μεγαλύτερης αδυναμίας πληρωμής λογαριασμών από φτωχούς καταναλωτές, πολύ μελάνι του νομοσχεδίου αφορά τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις και την προστασία των καταναλωτών με τον Κώδικα προμήθειας, που ουσιαστικά διευκολύνει τους ιδιώτες παραγωγούς μέσω της εύκολης δυνατότητας επιλογής ή αλλαγής προμηθευτή ρεύματος .

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΛΙΓΝΙΤΗ & ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ

Ήδη από το καλοκαίρι η τρόικα ζητούσε το ξεπούλημα του 40% των λιγνιτικών μονάδων και πρόσφατα απαίτησε την εκποίηση δημόσιας περιουσίας συνολικής αξίας 50 δις. Χαρακτηριστική των προθέσεων της κυβέρνησης ήταν η δήλωση του προέδρου της ΔΕΗ Ζερβού, ότι εάν γινόταν αυτή τη στιγμή η πώληση της επιχείρησης, η αξία της θα ήταν υποτιμημένη, λες και αυτό είναι το θέμα και όχι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Ακόμη και αν η ΔΕΗ δεν περιλαμβάνεται στις αποκρατικοποιήσεις 15 δις ευρώ της περιόδου 2011-2013, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις Παπακωνσταντίνου για τη νέα λαίλαπα του τέταρτου μνημονίου, ο στόχος αυτός δεν εγκαταλείπεται μιας και έχει ορίζοντα τα 50 δις μέχρι το 2015 .

Πάντως η κυβέρνηση, πρόθυμη να εκπληρώσει τις επιταγές του μνημονίου, ήδη προωθεί σχέδιο ανταλλαγής ισχύος από λιγνίτη μεταξύ ΔΕΗ και ιδιωτών, βάζοντας στο παιχνίδι ξένους ομίλους και ντόπιους μεγαλοιδιώτες παραγωγούς (Κοπελούζος, Μυτιληναίος, Περιστέρης κ.α), που προσπαθούν να εξασφαλίσουν πρόσβαση στα φθηνά καύσιμα του λιγνίτη και των υδροηλεκτρικών. Όλο αυτό το σχέδιο της ανταλλαγής ενέργειας δεν αποκλείεται να απορριφθεί από τη Κομισιόν και να «αναγκαστεί να εφαρμόσει το απευκταίο σενάριο» της πώλησης λιγνιτικών μονάδων.

Η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Σχεδόν ταυτόχρονα χρονικά με τις εξελίξεις στην ενέργεια, είδαν το φώς της δημοσιότητας πλήθος θεμάτων που αφορούν στην ηγεσία της ΓΕΝΟΠ (επιχορηγήσεις, δάνεια, επιχειρηματικές δράσεις) και έδωσαν την ευκαιρία σε όλο το συρφετό, από τους γκεμπελίσκους της ενημέρωσης μέχρι τους … αδιάφθορους πολιτικούς Ντόρα Μπακογιάννη και Στέφανο Μάνο να την εγκαλούν για τη στάση της.

Είναι φανερό ότι ο στόχος είναι να πληγεί το ίδιο το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, να απαξιωθεί η εμπιστοσύνη στα σωματεία και στους ταξικούς αγώνες, να ταυτιστεί η συνδικαλιστική δράση με την Παγκαλική ρήση «μαζί τα φάγαμε» και σωστά επισημαίνει η ΓΕΝΟΠ ότι στόχος αυτής της επίθεσης είναι «να μην μπορεί να αντισταθεί απέναντι στις απαράδεκτες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και κυρίως να μην μπορεί να αποτρέψει τα όσα σχεδιάζονται σε βάρος της Επιχείρησης»,

Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει όλα εκείνα τα εκφυλιστικά φαινόμενα (χρηματοδότηση από τη Διοίκηση μέσω Συλλογικών Συμβάσεων , χορηγίες και δάνεια , σύσταση αμαρτωλού Οργανισμού Κοινωνικών Δραστηριοτήτων, κινητή τηλεφωνία κ.α.) που άνθιζαν στη ΓΕΝΟΠ τα τελευταία χρόνια και ψιθυρίζονταν στους διαδρόμους, σε επίγνωση όλων των παρατάξεων και όχι μόνο της πλειοψηφούσας ΠΑΣΚΕ. Η αποπομπή του οργανωτικού γραμματέα Ρ.Ρίζου από το ΔΣ της ΓΕΝΟΠ, δεν επέφερε την κάθαρση και δεν απαλλάσσει καμία παράταξη από τις ευθύνες της, αφού η συνεδρίαση έγινε κεκλεισμένων των θυρών και χωρίς να υπάρξει καμία επίσημη ανακοίνωση της ΓΕΝΟΠ, είναι δε το λιγότερο από όσα καταλογίζουν οι εργαζόμενοι στη ΓΕΝΟΠ.

Αυτό που σήμερα αναδεικνύεται είναι ο κυβερνητικός συνδικαλισμός , η διαπλοκή του με την εργοδοσία, η διαμόρφωση υποταγμένου και χειραγωγούμενου συνδικαλιστικού κινήματος.

Η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ,ΣΑΔ), ενώ καταθέτει αγωγές ενάντια στο μνημόνιο και κάνει καταλήψεις σε Υπουργεία και ΔΕΗ, μπορεί ταυτόχρονα να παίζει σοβαρό ρόλο στον υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής. Όχι μόνο συμφώνησαν στη διάλυση της ΔΕΗ με το διαχωρισμό της Μεταφοράς και της Διανομής (δηλαδή το σχέδιο που προωθεί κυβέρνηση και ΕΕ), αλλά διενήργησαν και έκτακτο Συνέδριο με στόχο να χειραγωγήσουν τις διαφωνίες ακόμα και μέσα στην ΠΑΣΚΕ , να αποδυναμώσουν ιδεολογικά τις αυριανές αντιστάσεις και να καταστήσουν συνένοχους μεγάλο μέρος του στελεχικού δυναμικού του συνδικάτου. Σήμερα το ξεπληρώνουν , συμμετέχοντας σε κοινές συγκεντρώσεις με τη Διοίκηση και διαβεβαιώνοντας το προσωπικό για τα εργασιακά του δικαιώματα.

Στα πλαίσια του «μικρότερου κακού» και «του ρεαλισμού και της υπευθυνότητας» που έχουν αναδειχθεί σε κορυφαία υπερασπιστική γραμμή της πλειοψηφίας, όχι μόνο συμφωνούν με τα σχέδια ανταλλαγής ενέργειας στον λιγνίτη, αλλά προαναγγέλλουν και απεργίες υπεράσπισής τους.

Είναι η ίδια ηγεσία που μπροστά στα συνδικαλιστικά αδιέξοδα της κυβερνητικής υποστήριξης και στο τέλος του μαχητικού ρεφορμισμού της σοσιαλδημοκρατίας, καλεί τους εργαζόμενους να ματώσουν, ενάντια γενικά σε αντεργατικές πολιτικές και σε συμφέροντα γενικώς, αποφεύγοντας επιμελώς να κατονομάσει την κυβερνητική πολιτική. Είναι η ίδια ηγεσία που παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις και φραστικούς βερμπαλισμούς, μπροστά στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και στη διάλυση της ΔΕΗ, βλέποντας το τέλος της σημερινής της «εξουσίας», επιλέγει τον αδιέξοδο δρόμο του κυβερνητικού συνδικαλισμού .

Σήμερα είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ η δημιουργία και συγκρότηση ενός ρεύματος μάχιμης αμφισβήτησης και ενεργητικής δράσης για τα συμφέροντα της εργατικής πλειοψηφίας, με περιεχόμενο που θα δημιουργεί ρήγματα στην επίθεση του κεφαλαίου, που θα μπορεί να συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις, όχι στη βάση της κομματικής ένταξης, αλλά με άξονα τις ανάγκες και τα δικαιώματα του σύγχρονου εργαζόμενου. Που θα είναι ανεξάρτητο από την αστική πολιτική, ενάντια στον ταξικό συμβιβασμό, αντίθετο στην ενεργητική εκτόνωση των αγώνων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για μια άλλη κοινωνία όπου θα υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

Οι μέχρι τώρα διαδικασίες για την συγκρότηση ενός ορατού ρεύματος αμφισβήτησης του συνδικαλιστικού κατεστημένου της ΓΕΝΟΠ όπως αυτές εκφραστήκαν στο τελευταίο συνέδριό της, συμβάλλουν στην προσπάθεια αλλαγής των συσχετισμών από τα κάτω, σε μια κατεύθυνση αναζήτησης και μορφών συλλογικής οργάνωσης των εργαζομένων που θα υπερβαίνουν τον κομματισμό και θα αναζητούν μια νέα αγωνιστική ταξική ενότητα ικανή να οδηγεί σε νικηφόρους αγώνες.

Άννα μην κλαις (Γιάννης Κούτρας - Θάνος Μικρούτσικος)

ΑΠΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΗΔΕΜΟΝΑ ΣΑΣ Κ. ΠΑΓΚΑΛΕ

ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΔΙΩΞΗ ΤΟΥ Θ. ΠΑΓΚΑΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

Σήμερα 33ή μέρα της απεργίας πείνας των μεταναστών στην Ελλάδα, η πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους 300 απεργούς πείνας είχε αποφασίσει να παραβρεθεί στην προγραμματισμένη εκδήλωση-αφιέρωμα στο έργο του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά στην Fondation Héllenique (Ελληνική φοιτητική εστία στο Παρίσι). Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιελάμβανε ομιλία του σκηνοθέτη και προβολή της πρόσφατης ταινίας του «Παράδεισος στη Δύση» με θέμα την «παράνομη» μετανάστευση.

Θεωρήσαμε καθήκον μας να συμμετάσχουμε στην εκδήλωση ενημερώνοντας Γάλλους και Έλληνες παρευρισκόμενους για την κατάσταση των απεργών πείνας καθώς και για την ανάλγητη και ανυποχώρητη στάση της κυβέρνησης. Μια ώρα πριν την εκδήλωση, συγκεντρωθήκαμε στο χώρο, αναρτήσαμε πανό στην είσοδο της εστίας και μοιράσαμε το κείμενο αλληλεγγύης στους παρευρισκόμενους. Στη συνέχεια και με την άδεια των διοργανωτών της εκδήλωσης , εισήλθαμε στην αίθουσα προκειμένου να παρακολουθήσουμε τόσο την ομιλία του σκηνοθέτη, όσο και το έργο.

Προς μεγάλη μας έκπληξη, λίγο πριν την έναρξη της εκδήλωσης, εισήλθε στην αίθουσα ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος. Αυθόρμητα, πήραμε το λόγο ζητώντας την αποχώρησή του από την εκδήλωση. Θεωρήσαμε προκλητική τη σημερινή παρουσία του, την ώρα που αρκετοί από τους 300 έχουν ήδη υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία τους και δύο μόλις μέρες μετά τη μεγαλειώδη γενική απεργία στην Ελλάδα.

Προσπαθήσαμε να ενημερώσουμε το κοινό για το λόγο της αγανάκτησης μας, τη στιγμή που η διεύθυνση της εστίας επιχειρούσε να παρεμποδίσει την παρέμβασή μας. Φωνάξαμε συνθήματα, τόσο σε αλληλεγγύη με τον αγώνα των μεταναστών στην Ελλάδα, όσο και ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας. Ο Θ. Πάγκαλος μας κάλεσε σε ραντεβού την επόμενη μέρα. Την ώρα που η κυβέρνηση αρνείται να ακούσει την ελληνική κοινωνία (άρα και τους μετανάστες) θεωρούμε οποιαδήποτε πρόσκληση σε φιλική κουβέντα-‘’διάλογο’’ ως εμπαιγμό, υπεκφυγή και τέχνασμα.

Μετά από αρκετή ώρα κι ενώ αρνήθηκε επανειλημμένα να απαντήσει στις ερωτήσεις που αφορούσαν τη στάση της κυβέρνησης σε σχέση με την αντιμετώπιση της απεργών πείνας, ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης αποχώρησε λέγοντας «ακυρώστε το» και βρίζοντας οποιονδήποτε τον αποδοκίμαζε. Οι παρευρισκόμενοι αντιμετώπισαν θετικά την παρέμβασή μας και παρέμειναν στη θέση τους ζητώντας τη συνέχιση της εκδήλωσης. Ωστόσο, η διεύθυνση πραξικοπηματικά την ακύρωσε ακολουθώντας πιστά την επιθυμία του.

Η σημερινή εκδίωξη του Θεόδωρου Πάγκαλου από την ελληνική εστία στο Παρίσι έχει ιδιαίτερη πολιτική σημασία. Τη στιγμή που στα νερά του Αιγαίου πνίγονται μετανάστες, που στον Έβρο χτίζονται τείχη, που 300 άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους και την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση συνεχίζει την αντεργατική επίθεση ενάντια στην ελληνική κοινωνία, τα μέλη της κυβέρνησης δε νομιμοποιούνται ούτε πολιτικά, ούτε και ως φυσική παρουσία.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ-ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

Πρωτοβουλία ελλήνων εργαζομένων και φοιτητών στο Παρίσι

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ- ΑΚΥΡΩΝΟΥΜΕ

1^Η ΜΑΡΤΗ όπως και την 1^Η ΦΛΕΒΑΡΗ

Δεν Πληρώνουμε το χαράτσι στις αστικές συγκοινωνίες

ΤΡΙΤΗ 1^Η ΜΑΡΤΗ από τις 6:30 – 9:30 το πρωί

σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ- ΑΚΥΡΩΝΟΥΜΕ

τις αυξήσεις φωτιά στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών.

Συνεχίζουμε με μαζική και συλλογική Αντίδραση – Ανυπακοή:

· Για να παρθούν πίσω οι δυσβάστακτες αυξήσεις στα εισιτήρια

· Να ακυρωθούν τα μέτρα που διαλύουν τις δημόσιες συγκοινωνίες και μετατρέπουν την μετακίνηση σε είδος πολυτελείας

· Ενισχύουμε την αλληλεγγύη μας στους αγώνες των εργαζομένων

Η κυβέρνηση Παπανδρέου μετράει ημέρες.

Πανεργατική απεργία 23^ης Φλεβάρη:

Αφετηρία για την κλιμάκωση των εργατικών αγώνων.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου μετράει ημέρες.

Πρόταση για νέα απεργία στις 17 Μαρτίου.

Η επιτυχία της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 23/2 ήταν αναμφισβήτητη, όσο αφορά τα ποσοστά συμμετοχής των εργαζομένων σ’ αυτή και στις απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων. Η μαζικότητα στις εκτός Αττικής περιοχές της χώρας μας ξεπέρασε και την κινητοποίηση - ορόσημο κατά του μνημονίου στις 5/5/2010.

Η συμμετοχή και άλλων κοινωνικών κινημάτων (δεν πληρώνω – δεν πληρώνω, ενάντια στο δημόσιο χρέος, Κερατέα κλπ) όπως και χιλιάδων μη ενταγμένων στα συνδικάτα εργαζομένων αλλά και μικροεπαγγελματιών και εμπόρων ήταν ένα νέο ποιοτικό στοιχείο αυτής της κινητοποίησης.

Τα πιο σημαντικά όμως στοιχεία αυτής της κινητοποίησης ήταν η μαζικότερη από κάθε άλλη φορά συμμετοχή των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα και κυρίως των μεγάλων βιομηχανικών μονάδων και αφετέρου η έντονη πολιτικοποίησή της, που εκφράστηκε με τα συνθήματα της πλειοψηφίας των διαδηλωτών που ζητούσαν την παραίτηση ή την απομάκρυνση της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της κινητοποίησης ήταν το γεγονός ότι μεγάλα συνδικάτα και ομοσπονδίες, ελεγχόμενα από δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ, επέλεξαν συνειδητά, λόγω διαφωνιών τους με τις πρακτικές της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) της ΓΣΕΕ, να συμμετέχουν στην προσυγκέντρωση και στα μπλοκ των διαδηλωτών του συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, στον οποίο κατά βάση δραστηριοποιούνται συνδικαλιστές που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά.

Η πανελλαδική απεργία με την μαζικότητα και τη μαχητικότητά της έστειλε πολλαπλά μηνύματα προς την κυβέρνηση και την τρόικα, ότι οι εργαζόμενοι δεν αντέχουν και δεν ανέχονται πια τις αντεργατικές πολιτικές τους, αλλά και προς τις ηγεσίες των συνδικάτων να εγκαταλείψουν την συμβιβαστική πρακτική τους, να επιδείξουν σταθερότητα και συνέπεια στην υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων και να κλιμακώσουν νικηφόρα τους αγώνες.

Η χρησιμοποίηση από την κυβέρνηση σκληρής καταστολής για να διαλύσει την μεγαλειώδη απεργιακή διαδήλωση στην Αθήνα ήταν το αποκορύφωμα της αυταρχικοποίησης της πολιτικής το τελευταίο διάστημα. Αυτή η πρακτική της αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τη χρεοκοπία των εφαρμοζόμενων πολιτικών της και την αδυναμία της να κρατήσει αποχαυνωμένους τους εργαζόμενους παρά την προκλητική στήριξη της από τα κυρίαρχα ΜΜΕ.

Η επιτυχία της πανεργατικής απεργίας ήταν ανάλογη με αυτή των αντίστοιχων κινητοποιήσεων στις 5 Μάη και στις 15 Δεκέμβρη του 2010. Οι τρεις αυτές κινητοποιήσεις αποτελούν την κορύφωση των εργατικών αντιστάσεων κατά του μνημονίου και των κατεδαφιστικών κυβερνητικών πολιτικών κατά τη διάρκεια του τελευταίου δεκάμηνου.

Στο σύνολο τους όμως αυτές οι αντιστάσεις, παρά τις ισχυρές εκλάμψεις τους, δεν ήταν ποιοτικά και ποσοτικά ανάλογες της έντασης και του χαρακτήρα της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι αυτή την περίοδο, ούτε μπόρεσαν να ανακόψουν ή να ακυρώσουν τις αντεργατικές επιδιώξεις της τρόικας, της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Αυτό οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στην αδυναμία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος για αντικειμενικούς και πολιτικούς λόγους που έχουν αναλυθεί επαρκώς το τελευταίο διάστημα από τις ταξικές – αγωνιστικές δυνάμεις που δρουν μέσα σ’ αυτό.

Οφείλεται όμως και στο γεγονός, ότι η Αριστερά στο σύνολό της, παρότι όλες οι δυνάμεις της συμμετέχουν ενεργά στις κοινωνικές αντιστάσεις, δεν μπόρεσε να δημιουργήσει μέχρι τώρα το αντίπαλο δέος στις αντεργατικές πολιτικές ούτε να οικοδομήσει ένα ισχυρό πολιτικό αντίβαρο που να αντισταθμίσει στην αδυναμία των συνδικάτων για αγώνες με κλιμάκωση, προοπτική και νικηφόρα αποτελέσματα..

Μια Αριστερά κατακερματισμένη, διασπώμενη εν μέσω της οικονομικής κρίσης, αντιπαρατιθέμενη για μικροκομματικούς και μικροηγεμονικούς λόγους, που διαδηλώνει σε ξεχωριστές πλατείες για τα ίδια ακριβώς αιτήματα, που δεν μπορεί να συνεννοηθεί ούτε για το που θα πάει, πως θα πάει και πόσο θα μείνει στην τελική κατάληξη μιας διαδήλωσης, όπως συνέβη στις 23/2 στο Σύνταγμα, και που δεν μπορεί να περιφρουρεί το προαποφασισμένο πολιτικό πλαίσιο και χαρακτήρα των κοινωνικών αγώνων, είναι επόμενο να μην μπορεί να πείσει τους εργαζόμενους να ενωθούν οι ίδιοι για να αγωνιστούν μέχρι τέλους για τα κοινά ταξικά συμφέροντά τους.

Η Αριστερά επίσης δεν μπορεί να εμπνεύσει τα θύματα της οικονομικής κρίσης και των κυβερνητικών πολιτικών για μαζικές και μαχητικές αντιστάσεις με νικηφόρα προοπτική, εάν δεν μπορεί να προβάλει πειστικά μια εναλλακτική διέξοδο, ένα άλλο δρόμο από αυτόν του μνημονίου.

Παρά ταύτα η απεργία στις 23/2, όσα προηγήθηκαν, συνέβησαν κατά τη διάρκεια της και μετά από αυτή, εδραίωσαν στη συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων την πλήρη πολιτική απονομιμοποίηση της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου και σήμαναν για τα καλά την αρχή του τέλους της.

Επειδή, λοιπόν, οι πολιτικές του μνημονίου και της κυβέρνησης οδηγούνται σε χρεοκοπία, επειδή η απόγνωση και η οργή των εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων, νέων και μικρομεσαίων επαγγελματιών και αγροτών ξεχειλίζουν και φαίνεται να ωριμάζουν σοβαρές κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες που μπορεί να οδηγήσουν σύντομα σε μεγάλες ανατροπές, οι δυνάμεις της Αριστεράς μπορούν και πρέπει να πάρουν τα μέτρα τους, ώστε να μην τις αφήσουν πίσω οι εξελίξεις. Να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα απ’ αυτό που κάνουν, και καλώς το κάνουν, δηλαδή από την στήριξη των κοινωνικών αντιστάσεων.

Το πρώτο αναγκαίο βήμα έχει να κάνει με τις προσπάθειες συνεννόησης και κοινής δράσης όλων των δυνάμεων της Αριστεράς για τα στοιχειώδη και αυτονόητα, δηλαδή για την υπεράσπιση των κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων, που σήμερα αφανίζονται, και για την ακύρωση των αντικοινωνικών μνημονιακών και κυβερνητικών πολιτικών.

Το δεύτερο βήμα έχει να κάνει με τη διαμόρφωση από την όλη Αριστερά μιας κοινής εναλλακτικής πρότασης, που να δίνει διέξοδο και προοπτική στα λαϊκά στρώματα, να μπορεί να σπάσει το φόβο, να εμπνεύσει για συλλογική δράση και να πολιτικοποιήσει την συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση τους.

Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί και πρέπει να κλιμακώσει τους αγώνες του ενόψει της συνόδου κορυφής της ΕΕ στα τέλη Μαρτίου, όπου προετοιμάζονται να παρθούν αποφάσεις που θα βάλουν για πολλά χρόνια στο γύψο τα δικαιώματα των εργαζομένων σ’ όλη την Ευρώπη.

Η πρόταση των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων του εργατικού κινήματος για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων με μία νέα πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 17 Μάρτη, εφόσον γίνει και απόφαση των συνδικάτων, μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στο ξήλωμα των αντεργατικών πολιτικών της κυβέρνησης του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Ταυτόχρονα οι δυνάμεις της Αριστεράς που δρουν μέσα στα ευρωπαϊκά συνδικάτα μπορούν και πρέπει να προτείνουν πανευρωπαϊκή απεργία των εργαζομένων πριν την σύνοδο κορυφής της ΕΕ, η οποία θα βάλλει ταφόπετρα τα εργατικά δικαιώματα, τους μισθούς και τις συντάξεις. Εάν όχι τώρα, πότε επιτέλους θα νοιώσουν οι νεοφιλελεύθερες ελίτ της ΕΕ και οι πολυεθνικές που υπηρετούν την καυτή ανάσα των εργαζομένων της Ευρώπης.

Οι δυνάμεις της Αριστεράς έχουμε λίγο ή καθόλου χρόνο να κάνουμε αυτά που απαιτούν οι έκτακτες ανάγκες των καιρών, αλλιώς θα μας ζητηθούν κι εμάς από τις μελλοντικές γενιές της εργατικής τάξης ιστορικές ευθύνες, γιατί δεν κάναμε όσα έπρεπε, ώστε οι δυνάμεις του κεφαλαίου να μην γυρίσουν το ρολόι των εργατικών κατακτήσεων δύο αιώνες πίσω.

Δημήτρης Στρατούλης

Μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ

Μέλος της επιτροπής εργατικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ

8 ΜΑΡΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ

8 ΜΑΡΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ

Για να διαμαρτυρηθούμε:

Επειδή: Είμαστε δυο φορές περισσότερες στην ανεργία

Επειδή: Δουλεύουμε κυρίως με καθεστώς ελαστικών σχέσεων εργασίας

Επειδή: Δουλεύουμε χωρίς ασφάλιση, απολυόμαστε πιο εύκολα και μας προσλαμβάνουν πιο δύσκολα

Επειδή: Μας περικόπτουν τον ήδη χαμηλό μισθό μας

Επειδή: Δεν προστατεύουν πια τη μητρότητα

Επειδή: Συρρικνώνουν, ιδιωτικοποιούν, διαλύουν το κράτος πρόνοιας (παιδικούς σταθμούς, σχολεία, προγράμματα φροντίδας ηλικιωμένων στο σπίτι)

Επειδή: Δεν θα έχουμε πού να αφήσουμε τα παιδιά μας, θα πρέπει να τα διαβάζουμε, να φροντίζουμε εξ ολοκλήρου τους ηλικιωμένους γονείς

Επειδή: Στερούμαστε για να καλύψουμε τις ανάγκες της οικογένειας

Επειδή: Δεχόμαστε σεξουαλική παρενόχληση, κακοποίηση στη δουλειά ή στο σπίτι (κατακόρυφη αύξηση δολοφονιών των γυναικών) και επιθέσεις σε συνδικαλίστριες γυναίκες

Για να τιμήσουμε:

• Τις εργάτριες ιματισμού του Σικάγου που με το αίμα τους κατάφεραν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας
• Την Κωνσταντίνα Κούνεβα και όλες τις μάχιμες γυναίκες που διώκονται για τη δράση τους

Για να διεκδικήσουμε:

• Λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλες – πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα
• Μέριμνα για τις μόνες μητέρες
• Ενίσχυση των κοινωνικών δομών με δημόσιο χαρακτήρα (υγεία, παιδεία, πρόνοια)
• Μέτρα ενάντια στη βία κατά των γυναικών
• Ίσα δικαιώματα στις μετανάστριες

ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ

Το τριαντάφυλλο του Μάνου Χατζιδακη

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΗΣ

ΘΕΙΚΗ ΦΛΕΡΥ ΝΤΑΝΤΩΝΑΚΗ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΚΔΙΔΕΙ, ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΩ, ΔΕΥΤΕΡΟ "ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ"!

**ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗΝ WWW.ISKRA.GR

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΚΔΙΔΕΙ, ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΩ, ΔΕΥΤΕΡΟ "ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ"!

ΜΕ (ΥΠΟΤΙΜΗΜΕΝΑ) ΟΜΟΛΟΓΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ!

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ!

του ΠΑΝΑΓ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ

Πρωτοφανής ρύθμιση αλλά αληθινή! Με την παράγραφο 12 του άρθρου 45 του φορολογικού νομοσχεδίου το δημόσιο θα μπορεί και μάλιστα αναδρομικά από την 12.12.2010, «να εξοφλεί «παντός είδους» (!!!) υποχρεώσεις του, σε εθνικό (από πότε υπάρχει εθνικό νόμισμα;) ή αλλοδαπό νόμισμα, προς όλους τους φορείς του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα, με τη σύμφωνη γνώμη τους, με έκδοση κρατικών χρεογράφων, ή εντόκων γραμματίων ή ομολόγων ή άλλων τίτλων δανεισμού (!!!), στο πλαίσιο του εκάστοτε εκτελούμενου προϋπολογισμού»!!! Αυτά γράφονται επί λέξει, στην εν λόγω διάταξη του φορολογικού νομοσχεδίου που κατέθεσε η κυβέρνηση!

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από δω και μπρος το δημόσιο θα σταματήσει περίπου να πληρώνει μετρητά αλλά θα εκδίδει για την αντίστοιχη εκπλήρωση της υποχρέωσης ομόλογα ή και οποιοδήποτε άλλο τίτλο δανεισμού (ποιους άραγε;)! Το ότι η λήψη ομολόγων για την εξόφληση της υποχρέωσης του δημοσίου, θα χρειάζεται τη «σύμφωνη γνώμη» του παραλήπτη, είναι μάλλον τυπικό γεγονός, αφού το δημόσιο μπορεί κάλλιστα να εκβιάζει, και μάλιστα επιτυχώς, προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η κυβέρνηση με αυτήν την πρωτοφανή ρύθμιση:

• Πραγματοποιεί μια ιδιόμορφη στάση πληρωμών στην εκτέλεση των υποχρεώσεων του δημοσίου

• Εκδίδει στην πραγματικότητα, δίπλα στο ευρώ, ένα νέο, περίπου αναγκαστικό, γενικευμένο μέσο πληρωμής υποχρεώσεων, τα ομόλογα του δημοσίου! Αυτά τα ομόλογα θα χρησιμοποιούνται, έτσι, στην πράξη, ως παράλληλο υποβαθμισμένο «εσωτερικό νόμισμα», μέσω του οποίου το κράτος θα αποπληρώνει τις ''υποχρεώσεις'' του και θα πραγματοποιεί, ταυτόχρονα, ενός είδους εσωτερική υποτίμηση!

• Προχωρά ή τουλάχιστον επιχειρεί να προχωρήσει, σε μια αναδιάρθρωση των υποχρεώσεων του δημοσίου, με «κούρεμα» των οφειλών προς τρίτους, που μπορεί να φτάνει μέχρι και 30%, ανάλογα με την περίπτωση και τη σχετική Υπουργική απόφαση!

• Μεταφέρει υποχρεώσεις του Δημοσίου, που θα έπρεπε να πληρωθούν σήμερα, στο απώτερο μέλλον και με άγνωστους όρους, που θα αποφασίζονται με πλήρη αδιαφάνεια από τον εκάστοτε Υπουργό Οικονομίας

• Προχωρά σε νέες πρωτοφανείς λογιστικές αλχημείες, αφού στους προϋπολογισμούς θα εγγράφονται ως δαπάνες μόνο οι δεδουλευμένοι τόκοι των εκδιδόμενων ομολόγων, πράγμα που θα επιφέρει τη λογιστική, και μόνο, μείωση των ελλειμμάτων, μεταφέροντας στο μέλλον τα μεγάλα βάρη και αυξάνοντας, φυσικά, ακόμα πιο πολύ το δημόσιο χρέος!

Η κυβέρνηση με αυτήν την απίστευτη ρύθμιση, της οποίας περιγράψαμε μόλις κάποιες από τις πολλές δυσμενέστατες συνέπειες, στην ουσία αναγνωρίζει τη χρεοκοπία της χώρας, ενώ, ταυτόχρονα, προκαλεί μια μεγάλη παράλυση και αποδιοργάνωση των δημοσίων συναλλαγών και της οικονομίας!

Από δω και μπρος οι προμηθευτές του δημοσίου θα χρεώνουν με ένα «μεγάλο καπέλο» τις υπηρεσίες τους, τινάζοντας τον πληθωρισμό σε νέα ύψη, αφού θα γνωρίζουν ότι είναι πολύ πιθανόν να εξοφληθούν με υποτιμημένα ομόλογα!

Άραγε θα πλημμυρίσουμε με νέα ομολογιακά περιφερόμενα χαρτιά, που θα υποβαθμίζονται και θα υποτιμώνται συνεχώς;

Είναι η αναγνώριση αποτυχίας και αδιεξόδου!

Αυτή η ώρα είναι ώρα μιας μεγάλης προοδευτικής ανατροπής που θα αντιμετωπίσει με ένα νέο ριζοσπαστικό τρόπο το δημόσιο χρέος πριν ο τόπος ζήσει μια ολική καταστροφή που θα είναι ανεπίστρεπτη!

Τα Μεταλλεία Κασσάνδρας >>> Eλληνικός Χρυσός Α.Ε ???

Δελτίο Τύπου

25/2/2011

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβεβαιώνει την παράνομη πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην εταιρία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε»

Οι βουλευτές του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Θεσσαλονίκης Τάσος Κουράκης και Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου, μετά την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την παράνομη πώληση των μεταλλείων Κασσάνδρας στην εταιρία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε», δήλωσαν :

Όπως έχουμε καταγγείλει, τον Δεκέμβρη του 2003 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με υφυπουργό Οικονομίας τον σημερινό Δήμαρχο Αριστοτέλη, τον κ. Χ. Πάχτα, υπέγραψε τη σκανδαλώδη σύμβαση παραχώρησης της εκμετάλλευσης των μεταλλείων Κασσάνδρας στην εταιρία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.». Η μεταβίβαση πραγματοποιήθηκε, λόγω πτώχευσης της προηγούμενης ιδιοκτήτριας εταιρίας ΤVX, στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» έναντι του ποσού των 11 εκατ. ευρώ, χωρίς ανοικτό διαγωνισμό, ή εκτίμηση των περιουσιακών στοιχείων των μεταλλείων από ανεξάρτητο εκτιμητή. Η μεταβίβαση περιελάμβανε εκτός από τα περιουσιακά στοιχεία και τα 317.000 στρέμματα γης, ενώ ταυτόχρονα απάλλασσε την εταιρία από τους φόρους επί των συναλλαγών.

Σήμερα και μετά από συνεχείς αλλαγές στη μετοχική της σύνθεση, η αξία της υπολογίζεται στα 440 εκατομμύρια ευρώ, με συμμετοχή κατά 95% της European Goldfields, καναδικής εταιρείας εισηγμένης στα χρηματιστήρια του Καναδά και του Λονδίνου, και 5% της Ελληνικής Τεχνοδομικής ΤΕΒ ΑΕ (θυγατρική ΑΚΤΩΡ Α.Ε.). Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι το αρχικό μετοχικό κεφάλαιό της ήταν μόνο 60.000 ευρώ −το ελάχιστο από το νόμο προβλεπόμενο ποσό− ενώ μετά από την εξαγορά των μεταλλείων Κασσάνδρας η αξία της μετοχής της European Goldfields εκτοξεύτηκε στα ύψη.

Η καταγγελία αυτή επιβεβαιώνεται και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία μετά από εμπεριστατωμένη έρευνα που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2008 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τιμή των 11 εκατ. ευρώ που καταβλήθηκε για την πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός το 2003 ήταν κατώτερη της πραγματικής τους αξίας, η οποία λίγο μετά την πώληση εκτιμήθηκε σε 25 εκατ. ευρώ. Επιπλέον, οι φόροι που θα έπρεπε να είχαν καταβληθεί επί της πώλησης ανέρχονται σε 1,34 εκατ. ευρώ. Για τους ανωτέρω λόγους, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» έλαβε παράνομη κρατική ενίσχυση μαζί με τους φόρους και τόκους, συνολικού ύψους 15.3 εκ. ευρώ και την οποία η Ελλάδα οφείλει να ανακτήσει.

Αν συνυπολογιστεί και η μη αναστρέψιμη περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκληθεί από την εκτεταμένη μεταλλευτική δραστηριότητα, επαληθεύονται οι ανησυχίες κατοίκων και φορέων της περιοχής για υπονόμευση της αναπτυξιακής προοπτικής της περιοχής.

Η βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής θα προέλθει από δράσεις που θα σέβονται την αειφορία των φυσικών πόρων και την ποιότητα ζωής των κατοίκων.

Καλούμε την κυβέρνηση να αναζητήσει και να αποδώσει τις ευθύνες για την σκανδαλώδη σύμβαση παραχώρησης και τις ζημίες που υπέστη το ελληνικό δημόσιο και να ακυρώσει την καταστροφική επένδυση.

Βίαιη διάλυση ειρηνικής διαδήλωσης στη Μυτιλήνη

25.02.2011

Ερώτηση

Προς τους Υπουργούς:

- Προστασίας του Πολίτη

- Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας

Θέμα: «Βίαιη διάλυση ειρηνικής διαδήλωσης στη Μυτιλήνη»

Στις 23 Φεβρουαρίου 2010, πραγματοποιήθηκε στη Μυτιλήνη, στα πλαίσια της πανελλαδικής απεργίας που είχε κηρύξει η ΓΓΣΕ και η ΑΔΕΔΥ, μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία που οργάνωσε ο «Συντονισμός Πρωτοβαθμίων Σωματείων». Σε αυτή συμμετείχαν εργαζόμενοι, άνεργοι, εργαζόμενοι και μέλη ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Αιγαίου, φοιτητές και απλοί πολίτες.

Σύμφωνα με τις καταγγελίες των οργανωτών όταν η πορεία έφτασε στο κτίριο της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και ενώ αρκετοί συμμετέχοντες είχαν αρχίσει να αποχωρούν, χωρίς κανένα λόγο, δέχτηκε σε όλο το εύρος της, από τρία σημεία επίθεση με βόμβίδες κρότου – λάμψης και δακρυγόνα, από τις αστυνομικές δυνάμεις. Μάλιστα η επίθεση με τα δακρυγόνα ξεκίνησε την στιγμή που 50 μέτρα δίπλα από το κτίριο της Γενικής Γραμματείας, έκαναν διάλειμμα μικρά παιδιά, μαθητές δημοτικού σχολείου. Η επίθεση έγινε με ιδιαίτερη βιαιότητα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν τραυματισμοί πολιτών

Οι πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Αιγαίου, με σχετικό δελτίο τύπου καταδικάζουν την επίθεση της αστυνομίας και ζητούν “την άμεση διερεύνηση των συμβάντων και την απόδοση ευθυνών σε όσους παρέβησαν το καθήκον τους.” Αντίστοιχες ανακοινώσεις εξέδωσαν τόσο οι φοιτητικοί σύλλογοι, όσο και το Συντονιστικό Πρωτοβάθμιων Σωματείων.

Με δεδομένο ότι σύμφωνα με τις καταγγελίες:

• αυτή η επίθεση της αστυνομίας είναι ένα γεγονός πρωτόγνωρο για τα τοπικά δεδομένα μιας ήσυχης πόλης όπως είναι η Μυτιλήνη,
• έγινε χωρίς κανένα λόγο και χωρίς καμία πρόκληση εκ μέρους των διαδηλωτών
• έγινε εναντίον απλών εργαζομένων, φοιτητών, επαγγελματιών, μελών ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Αιγαίου
• παρά τις εκκλήσεις των διαδηλωτών προς τον Γενικό Γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, ο οποίος βρισκόταν στο κτίριο του Υπουργείου, να παρέμβει, εκείνος δήλωνε “αναρμόδιος”

Ερωτώνται οι κ. Υπουργοί

1) Για ποιο λόγο η αστυνομία επιτέθηκε στους ειρηνικούς διαδηλωτές κάνοντας αλόγιστη χρήση δακρυγόνων;

2) Ποιος έδωσε εντολή για αυτήν την άνευ λόγου, απρόκλητη και βίαιη επίθεση σε ειρηνικούς διαδηλωτές στη Μυτιλήνη;

3) Για ποιό λόγο ο παρευρισκόμενος στο κτίριο της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, παρά τις εκκλήσεις των διαδηλωτών να παρέμβει προκείμενου να σταματήσει η αστυνομική βιαιότητα, δήλωσε “αναρμόδιος”;

4) Θα υπάρξει άμεση διερεύνηση των συμβάντων, έτσι ώστε να αποδοθούν ευθύνες σε όσους παρέβησαν το καθήκον τους, όπως άλλωστε ζητούν και οι πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Αιγαίου, αλλά και άλλοι φορείς της Μυτιλήνης;

Oι ερωτώντες βουλευτές

Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου

Β΄ Θεσσαλονίκης

Ηρώ Διώτη

Λάρισσας

Θοδωρής Δρίτσας

Α΄ Πειραιά & Νησιών

Τάσος Κουράκης

Α΄ Θεσσαλονίκης

Μιχάλης Κριτσωτάκης

Ηρακλείου Κρήτης

Παναγιώτης Λαφαζάνης

Β΄ Πειραιά

Βασίλης Μουλόπουλος

Επικρατείας

Δημήτρης Παπαδημούλης

Β΄ Αθήνας