'' H ΣΥΝΤΕΝΤΕΥΞΗ '' (Θεατρικό μονόπρακτο)

του MD ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΡΑΚΟΥΛΗ*




ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ



Δεν είμαι οικονομολόγος, δεν έχω ιδέα από χρηματοοικονομικά, δεν έχω ασχοληθεί με τη διοίκηση και φυσικά ουδέποτε ασχολήθηκα με τη διαχείριση και αξιοποίηση ανθρώπινου δυναμικού.



Αισθανόμουν όμως, όπως άλλωστε όλοι ή σχεδόν όλοι, ότι ζούσα κάτω από τη σκιά μιας τεράστιας φούσκας.



Η φούσκα αυτή τελικά έσκασε και αποκαλύφτηκε η πραγματική μας οικονομία. Με άλλα λόγια βρεθήκαμε, είτε φταίμε εμείς είτε οι άλλοι. απέναντι σε μια απειλητική οικονομική κρίση, που καθώς λένε οι ειδικοί δεν έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της.



Θα μπορέσουμε ίσως να προλάβουμε το μεγαλύτερο κακό αν φροντίσουμε να μην ακολουθήσει και μια άλλη κρίση, η κοινωνική. Και, νομίζω, είναι στο χέρι μας.



Αν ραγεί ο κοινωνικός ιστός κανείς δεν θα σωθεί. Θα είμαστε όλοι χαμένοι από χέρι, συμπεριλαμβανομένων των εχόντων και των κατεχόντων.



Έχω το προνόμιο να έρχομαι καθημερινά σε επαφή με αρκετούς συνανθρώπους μας και διαπιστώνω ότι διακατέχονται από μια απογοήτευση, ένα θυμό και φυσικά από μια ανασφάλεια, ιδιαίτερα οι νέοι. Κυρίαρχη αιτία; Η ανεργία.



Η ανεργία είναι λοιπόν η αφορμή και ο βασικός θεματικός άξονας του θεατρικού κειμένου που θα παρουσιασθεί ενώπιών σας.



Τα δυο πρόσωπα του έργου δεν είναι πλάσματα ακαδημαϊκής φαντασίας, Είναι άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας. Εκείνη, μια κοπέλα ακυρωμένη επαγγελματικά , εκείνος ένας νέος άνδρας με επαγγελματική επιτυχία και προσωπική αποτυχία.



Οι δυο ήρωες σε μια ουσιαστικά γυμνή σκηνή δεν επικοινωνούν (συμβολικά) μεταξύ τους αλλά απευθύνονται στο κοινό



Ο υπότιτλος « Το κορίτσι από την Αμαλιάδα» δεν είναι τυχαίος αναφέρεται σε ένα υπαρκτό πρόσωπο ανασυρμένο από την καθημερινή επαγγελματική μου εμπειρία Σε ποια σημεία όμως η πραγματικότητα παραχώρησε τη θέση της στη θεατρική μυθοπλασία δεν μπορώ να πω με σιγουριά.



Σε μια κουβέντα μου με το «Κορίτσι από την Αμαλιάδα» και σε σχέση με μία ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδας μεταξύ των άλλων μου είχε πει : «Επιτέλους μπορείτε να ζήσετε χωρίς Gourmet εστιατόρια, χωρίς σούσι και χωρίς πουκάμισα Κarousos. Καιρός είναι πλέον να ξεπεράσετε την ρόκα παρμεζάνα και να επιστρέψετε στην χωριάτικη σαλάτα με μπόλικο κρεμμύδι».



Δεν είχα το θάρρος να της πω πόσο με τρομάζει μια επιστροφή στα χρόνια της στέρησης όπως τουλάχιστον εγώ την βίωσα στη νεότητά μου.



Με πρόλαβε όμως λέγοντάς μου: Μην ανησυχείτε υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα με προίκα και ας μη φτιάχνει κανόνια, υποβρύχια και Φάντωμ για τριτοκοσμικούς σαν και εμάς.



Το «Κορίτσι από την Αμαλιάδα» με τα λόγια της και με την «μαγκιά» της με βοήθησε να καταλάβω ότι οι θυμωμένοι και ανασφαλείς νέοι, είναι η μόνη μας ελπίδα.



Οφείλουμε να σταθούμε κοντά τους για το συμφέρον όλων μας.







Το κείμενο είναι δομημένο πάνω στις αρχές της νεοελληνικής δραματουργίας που, αν και κατασυκοφαντημένης από κάποιους νεωτεριστές(;), διατηρεί ακέραια την αξία της εις πείσμα οιασδήποτε Κασσάνδρας.



Η σκηνική διεκπεραίωση δεν ήταν εύκολη γιατί το κείμενο είναι σκόπιμα δομημένο δωρικά και η διήγηση κλιμακώνεται με αμεσότητα και με γλώσσα που δεν χαϊδεύει αυτιά. Το κείμενο κατ΄ουσίαν είναι καταγγελτικό. Η επιείκεια δεν έχει θέση όταν η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο ακρωτηριάζεται.







'' Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ''



(ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑΔΑ)















Γραφείο. Η Κοπέλα όρθια, κοιτάει προς τους θεατές. Απευθύνεται στους θεατές. Φωτίζεται μόνο το πρόσωπό της. Εκείνος έχει τον αέρα του επιτυχημένου και καλοπληρωμένου στελέχους μιας μεγάλης πολυεθνικής εταιρίας. Τον διακρίνει η έπαρση του εξουσιαστή, του απροσδόκητα δυνατού. Δείχνει να απολαμβάνει σαδιστικά τη διαδικασία που θα ακολουθήσει.



Εκείνη: (Προς το κοινό): Ονομάζομαι Μαρία Αγγελοπούλου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αμαλιάδα. Όταν τέλειωσα το Λύκειο, ο πατέρας μου, ένας απλός αγρότης, μου είπε: Πήγαινε, παιδί μου, στην Αθήνα να σπουδάσεις. Εδώ δεν έχεις μέλλον. Σπούδασα. Και…. νάμαι εδώ άνεργη.



Φωνή από την Πλατεία: Βιογραφικό καλό;



Εκείνη: Πολύ καλό, κύριε!



Φωνή από την Πλατεία: Συνεντεύξεις δώσατε;



Εκείνη: Από συνεντεύξεις άλλο τίποτα! Όσες πόρτες κτύπησα, όλες κουφές. Θυμάμαι μάλιστα στην τελευταία συνέντευξη…..



Εκείνος: ( Φωτίζεται το πρόσωπό του. Με νευρικές κινήσεις ανακατεύει τα χαρτιά που είναι απλωμένα στο γραφείο. Ανασύρει ένα χαρτί, το βιογραφικό Εκείνης)



Εκείνη: (Προς το κοινό): Χαίρετε! Χαίρετε, του λέω..



Εκείνος(Εκείνος χωρίς να την χαιρετήσει): 2010, γεννηθήκατε το…1982. Άρα είστε 28 ετών. (Υπολογίζει την ηλικία κάνοντας την αφαίρεση με ένα κομπιουτεράκι).



Εκείνη: Ακριβώς! Μάλιστα σήμερα συμπληρώνω τα 28. Κατά σύμπτωση έχω τα γενέθλιά μου, του λέω….



Εκείνος (Χωρίς να της ευχηθεί). Θα θεωρούσα το βιογραφικό σας επαρκές. Απόφοιτος του Οικονομικού τμήματος της Νομικής, μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Λονδίνο, σεμινάριο στο Marketing στο U.L.στις Βρυξέλλες. Αγγλικά και Γαλλικά τέλεια. Άριστη γνώση MS Office, Windows.



Bλέπω επίσης ότι, μετά τις σπουδές σας, εργαστήκατε σε Real Estate στο Liverpool.



Εκείνη: Ακριβώς!



Εκείνος: Ένα αντικείμενο εργασίας άσχετο με τις σπουδές σας όμως….



Εκείνη: Έπρεπε.



Εκείνος: Έπρεπε;



Εκείνη: Eίχα τους λόγους μου,του είπα.



Εκείνος: Στην παράγραφο οικογενειακή κατάσταση δηλώνετε άγαμη.



Εκείνη: Ακριβώς.



Εκείνος: Άρα απερίσπαστη θα ασχοληθείτε με την εργασία σας.



Εκείνη: (Κουνά το κεφάλι της δίνοντας την εντύπωση ότι συμφωνεί).



Στο άτομο που θα προσλάβουμε επενδύουμε τεχνογνωσία, χρόνο και χρήμα. Θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σας. Μια ενδεχόμενη εγκυμοσύνη είναι για την εταιρία μας ανεπιθύμητη, εντός ή εκτός γάμου δε μας αφορά, επειδή ανατρέπει τους σχεδιασμούς μας.



Θεωρείτε μήπως υπερβολικό αυτό τον όρο;



Εκείνη: (Κουνά το κεφάλι της συγκαταβατικά.)



Δε συνυπολογίζω βέβαια την περίπτωση να προσκομίσει η εγκυμονούσα ένα πιστοποιητικό παθολογικής κύησης! Σε αυτή την περίπτωση η υπάλληλος θα κάθεται σπίτι της και η εταιρία θα πληρώνει. Σήμερα, οι γιατροί εύκολα δίνουν τα πιστοποιητικά. Με 100 ευρώ πιστοποιούν ό,τι θέλεις. Υποθέτω ότι συμφωνείτε μαζί μου.



ΕκείνηLΣτο κοινό) Δεν άντεξα, τα πήρα στο κρανίο. Να ρωτήσω κάτι; Του λέω.



Εκείνος: Φυσικά!



Εκείνη: Αυτός ο περιορισμός τι διάρκεια έχει; Ένα χρόνο, δύο χρόνια;



Εκείνος: Δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς το χρονικό αυτόν ορίζοντα. Οι ανάγκες της εταιρίας είναι απρόβλεπτες, ιδιαίτερα τώρα που έχουμε μπει σε οικονομική ύφεση με ό,τι συνεπάγεται αυτή.



Εκείνη: ( Θυμωμένη). Θα σας πρότεινα κάθε πρωί στην είσοδο της εταιρίας να βάλετε ένα σεκιουριτά. Πριν χτυπήσει κάρτα η κάθε κοπέλα, να της δίνει ο σεκιουριτάς ένα ποτήρι νερό και ένα αντισυλληπτικό χάπι μαζί. Μάλιστα με χρέωσή της. Έτσι, θα είστε σίγουρος ότι δε θα έχετε ανεπιθύμητες κυήσεις στην εταιρία. Ιδιαίτερα τώρα που έχουμε οικονομική ύφεση. (Με νόημα). Για τους άνδρες δεν υπάρχει πρόβλημα. Αυτοί λιγόστεψαν ποιοτικά. ( Γυρίζει την πλάτη της).Χαίρετε!



Εκείνος: Σας παρακαλώ! Δεν ήταν στις προθέσεις μου να σας προσβάλω. Και εγώ τη δουλειά μου κάνω. Δε σας κρύβω ότι βλέπω την περίπτωσή σας πολύ θετικά. Με τέτοιο βιογραφικό! Αλλοίμονο! Αν και το τελικό Ο.Κ. θα το πει ο διευθύνων σύμβουλος.



( Με ειρωνική διάθεση): Κατάγεσθε, βλέπω, από την Αμαλιάδα. Γνωστή για τα ωραία της κηπευτικά. (Συμπληρώνει ειρωνικά). Έχετε τα καλύτερα καρπούζια!



Εκείνη :Έτσι μου ήρθε να του πω: Η Αμαλιάδα δεν είναι γνωστή μόνο για τα καρπούζια της. Έχουμε και κάτι κρεμμύδια να! Με το συμπάθιο. Αλλά κρατήθηκα. Γεννήθηκα, του είπα, και μεγάλωσα στην Αμαλιάδα, γνωστή όχι μόνο για τα καρπούζια της, αλλά και για ένα ένδοξο τέκνο της.



Εκείνος( Απαξιωτικά). Στην Ελλάδα κάθε πόλη είναι υπερήφανη για κάποιο τέκνο της.



Εκείνη: Η πόλη μας όμως δικαιολογημένα είναι υπερήφανη, του είπα. Έχετε ακούσει για κάποιον Μπελογιάννη;



Εκείνος:Sorry! Για να είμαι ειλικρινής, όχι δεν τον γνωρίζω τον κύριο.



Εκείνη: Το φαντάζομαι. Δεν έχει όμως σημασία. Καταλαβαίνω ότι το όνομα Αμαλιάδα, άθελά σας, γεννά στο μυαλό σας κάποιους περίεργους συνειρμούς. Σας βεβαιώνω όμως, επειδή ακριβώς είμαι από την Αμαλιάδα, τα όνειρά μου, τα σχέδιά μου είναι γενναία και τολμηρά.



Εκείνος: Δεν πήγε το μυαλό μου κάπου. Ειλικρινά δε σας καταλαβαίνω.



Εκείνη: Εντάξει, το δέχομαι. Θα ήμουν πάντως τυχερή αν έβρισκα μια δουλειά στον τόπο μου. Ξέρετε, τα καλοκαίρια εκεί είναι ονειρεμένα. Απέραντες αμμουδιές, καταγάλανα νερά. Εκεί ζω στα όρια του δικού μου κόσμου. Τα μακρινά με αφήνουν αδιάφορη. Εκεί δε χρειάζονται πολλά για να νιώσω ευτυχισμένη. Η ανάγκη είναι που με έφερε στην Αθήνα. (Χαμογελώντας και αυτοσαρκαζόμενη) Τελικά, φοβάμαι ότι με τις κουβέντες αυτές είναι σαν να επιδιώκω την απόρριψη της αίτησής μου.



Εκείνος: Μη το λέτε αυτό! Καμιά φορά, σπάνια όμως, η ειλικρίνεια και ο αυθορμητισμός λειτουργούν θετικά.



Κατεβάστε λοιπόν τον πήχη και ψάχτε για δουλειά στη γενέτειρά σας. Ίσως βρείτε κάτι.



Εκείνη:(Στο κοινό) Του λέω: Να κάνω εκεί τι; Να μαζεύω καρπούζια το καλοκαίρι; Δε με χαλάει. Το χειμώνα, όμως, τι κάνουμε εκεί;



Εκείνος: Έχετε δίκιο.



Εκείνη: Μπορεί σαν Ελληνίδα να είμαι ασκημένη στην αβεβαιότητα του μέλλοντος, αλλά εκπτώσεις δεν κάνω.



Εκείνος: Θα συμφωνούσα μαζί σας.



Εκείνη:((Στο κοινό) Ήμουν βέβαιη ότι είχα κριθεί. Δε θα μου έδινε τη θέση εργασίας. Έκανα υπομονή όμως να δω μέχρι πού θα το πάει..



Εκείνος: (Ξαναπιάνει το βιογραφικό στα χέρια του και συνεχίζει την ανάκριση) Αν υποθέσουμε ότι τελειώσατε το Πανεπιστήμιο ακριβώς σε τέσσερα χρόνια, έχουμε και λέμε:(κάνει τις πράξεις στο κομπουτιεράκι) 18 χρονών μπήκατε στη Νομική, 4 χρόνια σπουδές στην Αθήνα, 2 χρόνια το μεταπτυχιακό και 1 χρόνος εργασίας στο Liverpool. Άρα, σύνολο 7 χρόνια. 18 και 7 μας κάνουν 25…. αν υποθέσουμε ότι δεν καθυστερήσατε στις σπουδές σας…..



Εκείνη: ( Τον διακόπτει) Δεν έχασα ούτε μια μέρα.



Εκείνος: Σήμερα είστε 28 ετών. 28 μείον 25(υπολογίζει στο κομπιουτεράκι). Προκύπτει ένα κενό 3 ετών. Με τι ασχοληθήκατε σε αυτό το διάστημα των 3 ετών;



Εκείνη: (Στο κοινό): Μου την είχε σπάσει, αλλά δεν του απάντησα…



Εκείνος: Μια απάντησή σας θα με διευκολύνει να καταλήξω σε ασφαλή συμπεράσματα.



Εκείνη: Λοιπόν του είπα: Ένα χρόνο έψαχνα για δουλειά χωρίς αποτέλεσμα. Μετά πήρα την απόφαση και δούλεψα σε Bar. Δεν ήταν άσχημα. Έβγαινε μεροκάματο. Σταμάτησα όμως γιατί με ενοχλούσε αφάνταστα ο καπνός. Δεν άντεχα την καπνίλα και το ξενύχτι.



Εκείνος: Πολύ καλά κάνατε. Στην εταιρία μας απαγορεύεται αυστηρώς το κάπνισμα. Μάλιστα πολύ πριν θεσπισθεί η σχετική απαγόρευση από το υπουργείο. Όποιος θέλει να καπνίσει βγαίνει έξω. Έχουμε διαμορφώσει ένα χώρο ξεχωριστό εκτός κτιρίου για τους καπνιστές.



Εκείνη :( Στο κοινό) Εκεί όμως του μπήκα, δεν άντεξα. Και πολύ καλά κάνατε, του λέω. Έχετε σκεφτεί όμως πόσες εργατοώρες πάνε έτσι χαμένες. Κυριολεκτικά, παφ, γίνονται καπνός. (Στο κοινό) Πάγωσε…



Εκείνος: Ομολογώ πως ναι. Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Δεν το είχα σκεφτεί…



Εκείνη: (Ειρωνικά) Υπάρχει λύση! Του λέω. Να μην προσλαμβάνετε καπνιστές. Ακόμη και τους πρώην καπνιστές, γιατί εύκολα ξανακυλάνε στην ολέθρια αυτή συνήθεια. Η εταιρία σας να στελεχώνεται από μη καπνιστές και από γυναίκες που θα παίρνουν αντισυλληπτικά.



Εκείνος(Αποφεύγοντας να απαντήσει): Μετά το Bar ασχοληθήκατε με κάτι άλλο;



Εκείνη: Δούλεψα σε ένα τμήμα ημερησίων ειδήσεων. Βοηθούσα τον υπεύθυνο για την εγκατάσταση νέων συστημάτων αρχειοθέτησης με σκοπό την καλύτερη διαχείριση πληροφοριών. Μια δουλειά, ομολογώ, ανιαρή, χωρίς ενδιαφέρον, πληκτική μέχρι αυτοκτονίας. Δουλειά κατάλληλη για ηλιθίους. Μου την έπεφτε και ο προϊστάμενος.(Στο κοινό). Ο τύπος νόμιζε πως είμαι δεδομένη γιατί ήμουν υφισταμένη.



Άντεξα μόνο 3 μήνες. Αν και μου πρότειναν να πάρω τη θέση της υπεύθυνης, δε δέχθηκα. Έφυγα τρέχοντας.



Εκείνος: Μετά;



Εκείνη: Είχα κάποιες οικονομίες και σκέφτηκα να τις αξιοποιήσω ταξιδεύοντας. Ενάμιση χρόνο γύρισα σχεδόν όλο τον κόσμο, κάνοντας και κάποιες δουλειές πότε πότε του ποδαριού. Τα αποθεματικά μου βλέπετε δεν επαρκούσαν.



Εκείνος: Ροκανίσατε τις οικονομίες σας και ενάμισης χρόνος πήγε χαμένος!!



Εκείνη: Δε θα τόλεγα, γιατί «πολλών ανθρώπων είδον άστεα και νόον έγνων».[Πρόκειται για μια παραλλαγή στίχου από την Οδύσσεια του Ομήρου.]



Εκείνος: I beg your pardon. Δε σας καταλαβαίνω…



Εκείνη: (Ειρωνικά στο κοινό): Πέταξε και το αγγλικό του. Forget it του λέω. Το φαντάστηκα. Πρόκειται για ένα στίχο του μεγαλύτερου ποιητή όλων των περασμένων εποχών… ίσως και των επόμενων.



Εκείνος: Ποιον εννοείτε, τι εννοείτε;



Εκείνη: Δεν πειράζει, αφήστε το. Συνεχίστε παρακαλώ την ανάκρισή σας (δήθεν σαστισμένη διορθώνει). Τη συνέντευξη ήθελα να πω.



Εκείνος : Η αλήθεια είναι ότι είστε 28 ετών και δεν έχετε το αυτονόητο πλεονέκτημα της προϋπηρεσίας. Να δω όμως τι μπορώ να κάνω. Το τμήμα, πάντως, διαχείρισης και εκμετάλλευσης του ανθρώπινου δυναμικού είναι ένας χώρος ιδιαίτερα απαιτητικός και πολύ ευαίσθητος.



Εκείνη: Σας καταλαβαίνω…Εκμετάλλευση του ανθρώπινου δυναμικού.



Εκείνος: Είχατε σκεφτεί και εφαρμόσει ποτέ κάποια καινοτόμο ιδέα στην εργασία σας; Εννοώ στο Real Estate που εργασθήκατε.



Εκείνη: Όχι, ήμουν μια απλή μεσίτρια. Μου είχαν δώσει έναν κατάλογο ακινήτων και τα έδειχνα στους πελάτες. Τίποτα σπουδαίο δηλαδή. Δουλειά που μπορεί να κάνει και ένας βλάκας. Τόνιζα τα πλεονεκτήματα του ακινήτου και έκρυβα τα όποια μειονεκτήματά του. Απλά πράγματα δηλαδή.



Εκείνος; Μήπως μπορείτε να μου πείτε για αποφάσεις που παίρνατε βασιζόμενη στην εμπειρία άλλων συνεργατών σας;



Εκείνη:((Στο κοινό) Οι τυποποιημένες ερωτήσεις του με είχαν νευριάσει. Έκανα όμως υπομονή. Σας είπα, ήμουν μια απλή μεσίτρια. Ό,τι μου έλεγαν έκανα.



Εκείνος: Μπορείτε να μου περιγράψετε κάποια περίπτωση που αντιμετωπίσατε με επιτυχία, επειδή εντοπίσατε πρόβλημα και το χειριστήκατε έγκαιρα πριν χαθεί ο έλεγχος;



Εκείνη: Σας είπα, μια απλή μεσίτρια ήμουν. Έκανα ό,τι μου έλεγαν οι προϊστάμενοι. Τώρα που το λέτε, θυμάμαι την περίπτωση μιας ηλικιωμένης Αγγλίδας που ήθελε να πουλήσει όσο όσο τον πύργο της και με τα λεφτά αυτά να φτιάξει ένα νοσοκομείο κατοικίδιων ζώων. Οι κληρονόμοι ήταν σε απόγνωση. Την απειλούσαν μάλιστα. Επειδή είμαι φιλόζωη, της συμπαραστάθηκα, την ενθάρρυνα και τελικά της βρήκα έναν καλό αγοραστή. Έναν εφοπλιστή, φυσικά Έλληνα.



Ομολογώ, πολύ το χάρηκα και καθόλου δε μετάνιωσα που οι κληρονόμοι της έμειναν στα κρύα του λουτρού.(Στο κοινό): Αυτό δεν του άρεσε καθόλου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε την αντίδρασή του.



Εκείνος: Ώστε είστε και φιλόζωη;



Εκείνη: Φυσικά! Τι το περίεργο;



Εκείνος:(Περιεργαζόμενος το βιογραφικό της) Δεν το αναφέρετε όμως στην παράγραφο των ενδιαφερόντων σας! Αναφέρετε π.χ. ότι αγαπάτε τις αναρριχήσεις, αναφέρετε τη συμμετοχή σας σε διάφορα extreme sports, μιλάτε για μεγάλη έφεση προς την εθελοντική δουλειά. Για φιλοζωία καμιά αναφορά.



Εκείνη: Η φιλοζωία μου είναι δεδομένη και φυσικά δεν την κατατάσσω στα Hobies, αλλά στις αρετές μου.



Εκείνος: (Μαζεμένος) Θεωρείστε ότι δεν έκανα αυτή την ερώτηση.



Πείτε μου, παρακαλώ, όταν δουλεύατε στο Liverpool, έτυχε κάποιος συνάδελφός σας να ζητήσει τη γνώμη σας για κάτι προσωπικό του;



Εκείνη: (Σκέφτεται) Μου έτυχε!



Εκείνος: Γιατί εμπιστεύθηκε εσάς:



Εκείνη: Ίσως γιατί ήμουν από την Αμαλιάδα!!



Εκείνος: Πώς χειριστήκατε την περίπτωση;



Εκείνη: Σύμφωνα με τις πεποιθήσεις μου.



Εκείνος: (Ενώ λύνει τη γραβάτα του και ξεκουμπώνει το σακάκι του) Η ερώτηση που θα σας κάνω τώρα είναι έξω από τα όρια της συνέντευξης. Αν θέλετε, μου απαντάτε. Μπορείτε να θυμηθείτε το ιστορικό αυτής της περίπτωσης;



Εκείνη : Δεν έχω πρόβλημα. Η μνήμη μου λειτουργεί άψογα.



Εκείνος : Σας ακούω λοιπόν.



Εκείνη: Μια νεαρή Αγγλίδα συνάδελφος μου εκμυστηρεύθηκε ότι ήταν έγκυος. Μου ζήτησε να τη βοηθήσω να έρθει στην Ελλάδα για να κάνει έκτρωση. Είχε ακούσει ότι εδώ η διαδικασία αυτή είναι μια εύκολη υπόθεση. Θα της κόστιζε και φθηνότερα.



Εκείνος: Την στείλατε δηλαδή στην Ελλάδα;



Εκείνη: Την έπεισα να κρατήσει το παιδί.



Εκείνος: Της κάνατε, δηλαδή, τη ζωή πιο δύσκολη.



Εκείνη: Σας πληροφορώ, είναι ευτυχισμένη και την πιστεύω! Ξέρετε κάτι; Ένα παιδί είναι το μοναδικό κέρδος στη ζωή μας, η πιο δυνατή ψευδαίσθηση της συνέχειάς μας.



Συγγνώμη, αλλά μπορώ να ρωτήσω και εγώ κάτι με τη σειρά μου, εκτός των ορίων της συνέντευξης; Έχετε παιδιά:



Εκείνος : Θα μπορούσα να σας κάνω και εγώ την ίδια ερώτηση.



Εκείνη: Δεν έχω πρόβλημα. Σας απαντάω αμέσως. Ναι! Ένα κοριτσάκι.



Εκείνος: Ώστε μητέρα και άγαμη….



Εκείνη; ( Τον διακόπτει) Και υπερήφανη. Τελικά δε μου απαντήσατε. Έχετε παιδιά;



Εκείνος: Όχι. Άγαμος.



Εκείνη: Το φαντάστηκα. Προφανώς δεν προλαβαίνετε από την πολλή δουλειά….



Εκείνος: Είναι και αυτό ένας λόγος.(Σηκώνεται όρθιος και με κάποιο δισταγμό) Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας. Δεν μπορώ να εισηγηθώ θετικά για την πρόσληψή σας. Δεν έχετε την προβλεπόμενη προϋπηρεσία. Λυπάμαι, είναι όρος απαράβατος.



Εκείνη: Κάθε εργαζόμενος όμως από κάπου πρέπει να ξεκινήσει.



( Στο κοινό) Ήθελα να του πω ότι ένας ποιητής των φοιτητικών χρόνων μας διαβεβαίωνε ότι:



Ο κόσμος, μας ανήκει



Το μέλλον είναι μες στην τσέπη μας



Σαν το κλειδί του σπιτιού μας….(Στίχοι Λειβαδίτη)



Ήθελα να του πω επίσης ότι εσύ και οι άλλοι όμοιοί σου όχι μόνο ακυρώσατε το μέλλον μας, αλλά σχεδόν μας πήρατε και τα κλειδιά. Συγκρατήθηκα όμως…. Σας ευχαριστώ, κύριε, για το χρόνο που μου διαθέσατε. Χαίρετε.. Του είπα.



Εκείνος:(Διστακτικός ) Ένα λεφτό.. Είμαι υποχρεωμένος να σεβαστώ το βιογραφικό σας. Έχετε κάνει άριστες σπουδές, (με υπονοούμενο) και όχι μόνο, διαθέτετε και την ανάλογη εμφάνιση. Επειδή αναγνωρίζω λοιπόν τα προσόντα σας (με νόημα πονηρό εννοεί τα σωματικά της χαρίσματα), ίσως μπορέσω να σας εξασφαλίσω κάτι στα Βαλκάνια. Ο Όμιλός μας έχει μεταφέρει ένα μέρος των δραστηριοτήτων του στα Τίρανα. Τι λέτε;



Τα Τίρανα τα έχω κάτω από την άμεση εποπτεία μου. Κάθε δύο εβδομάδες βρίσκομαι εκεί. Θα έχουμε οι δυο μας μια άμεση συνεργασία. Η ζωή πλέον εκεί δεν είναι και τόσο άσχημη. Τα ξενοδοχεία έγιναν υποφερτά, έχει ωραία εστιατόρια και η εγκληματικότητα περιορίστηκε δραστικά. Η ελεύθερη οικονομία άρχισε να κάνει και εκεί το θαύμα της. Σας φαντάζομαι άμεσο συνεργάτη του Branch Manager και είμαι σίγουρος ότι σε δύο χρόνια θα σας ανήκει επάξια η θέση του client service manager. (Σε κατάσταση επαγγελματικής έντασης και έξαψης) Ο υπεύθυνος εκεί είναι ένας ταλαντούχος νέος μόλις 33 ετών. Είναι δημιούργημά μου.



Θεωρείται μαιτρ στη διαμόρφωση στρατηγικών μέσων, ασυναγώνιστος στο σχεδιασμό δημιουργικών ιδεών και φυσικά είναι άριστος διοικητικός. Εάν δουλέψετε κοντά του, θα διδαχθείτε πολλά. Είναι βέβαια τόσο φιλόδοξος, που ίσως δεν είναι προβλέψιμος. Το μόνο μειονέκτημά του. Εκεί όμως εσείς θα είσθε το δικό μου μάτι και, γιατί όχι, ίσως και το απαραίτητο φρένο όταν χρειάζεται.



Η εταιρία μας εκεί έχει φιλόδοξους στόχους. Είναι μια εταιρία που δεν περιορίζεται απλά σε μια εμπορική δραστηριότητα. Μιλάμε για μια εκλεπτυσμένη δραστηριότητα marketing, με άλλα λόγια, για μια συναλλακτική δραστηριότητα που στηρίζεται σε σχεδιασμούς προχωρημένης επινόησης, μολονότι (απαξιωτικά) αφορά την αγορά των Τιράνων.



Θα προωθήσουμε γυναικεία καλλυντικά και εσώρουχα, φτηνά μεν αλλά ραφινάτα. Θα λανσάρουμε επίσης γεύσεις Gourmet σε καλοσχεδιασμένες συσκευασίες με αναφορά στη διεθνή κουζίνα



Οι εκλεπτυσμένες προτάσεις μας θα αναβαθμίσουν το γούστο των πελατών μας. Το δικαιούνται οι καημένοι μετά από τόσα χρόνια μιζέριας και καταπίεσης.



Η εταιρία μας στα Τίρανα όχι μόνο θα είναι κερδοφόρα αλλά ίσως γίνει και μια μικρή ατμομηχανή του Ομίλου μας στην Ελλάδα. Κάτι που για μας είναι αναγκαίο, ιδιαίτερα τώρα που είμαστε σε περίοδο ύφεσης.



Εκείνη:((Στο κοινό) Το παραλήρημά του με είχε φτάσει στα όριά μου. Τα είχα πάρει στο κρανίο. Τον διέκοψα.. Μπορώ να ρωτήσω κάτι;



Εκείνος : Παρακαλώ.



Εκείνη: Αλήθεια, σε τι σας έφταιξαν οι Αλβανοί; Έχετε επίσης αναρωτηθεί γιατί μπήκαμε σε τόσο βαθειά ύφεση στην Ελλάδα;



Εκείνος:(Αδιάφορος) Σας ενδιαφέρει η θέση που σας προτείνω;



Εκείνη: Γνωρίζω ότι στην Ελλάδα η στενότητα των ευκαιριών είναι ασφυκτική, Ωστόσο, πρέπει να αναζητήσω την τύχη μου εδώ. Έχω ένα παιδί . Σας ευχαριστώ για το χρόνο που μου διαθέσατε και για την ευκαιρία που μου δώσατε. Χαίρετε



Εκείνος: Ξέρετε κάτι; Μπορεί τελικά να μη σας προσλάβαμε στην εταιρεία, να ξέρετε όμως ότι άνετα μπορείτε να προσληφθείτε στη ζωή ενός άνδρα.



Εκείνη:(Αστειευόμενη). Ας μου στείλει λοιπόν αυτός ο άνδρας με τη σειρά του ένα βιογραφικό και βλέπουμε…



Εκείνος: (Με σοβαρότητα και κάποιο στόμφο) Θα σας το φέρω αυτοπροσώπως.







[Εκείνος μένει μόνος στο γραφείο του. Πλησιάζει το γραφείο του, ανοίγει ένα συρτάρι και βγάζει ένα φάκελο που περιέχει τo βιογραφικό του. Το βαστά στο χέρι. Μονολογεί με έπαρση, αλαζονεία και ειρωνική διάθεση. Σκοτάδι στη σκηνή. Εκείνος φωτίζεται εστιακά μόνο όταν μιλάει. Αναπτύσσει διάλογο με Εκείνη. Όταν Εκείνη απαντά , φωτίζεται και αυτή με τη σειρά της Εστιακά].







Εκείνος: Ήμουν βέβαιος ότι την είχα εντυπωσιάσει. Κουστούμι Versace , (κοιτάει τα παπούτσια του) παπούτσια Gucci.Γραβάτα Hermes, γυαλιά Ray Ban, το κινητό μου Black Berry…. καμιά σημασία η κυρία. Αν ήξερε όμως ότι οδηγώ Porsche Cayenne Turbo, δε θα τολμούσε να μου πει: « στείλε το βιογραφικό σου με e-mail και βλέπουμε ».



Τι περιμένεις όμως από ένα κορίτσι από την Αμαλιάδα; Αυτή ξέρει να ξεχωρίζει μόνο τα καλά καρπούζια και τις καλές ντομάτες…



Εκείνη: (Βρίσκεται στην άκρη της σκηνής και φωτίζεται μόνο αυτή. Μιλάει σαν να ακούγεται στη σκέψη Εκείνου). Μπορώ να ξεχωρίσω επίσης και να προφυλαχθώ από εκείνους που στοχεύουν μόνο στο ψηλό κασέ, παραμονεύουν για μια καλή μεταγραφή και είναι έτοιμοι να πουλήσουν ακόμη και τη μάνα τους, αν πιάσει μια καλή τιμή.



Εκείνος:(Εστιακός φωτισμός Εκείνου ενώ της απαντά. Εκείνη παύει να φωτίζεται). Τι μου λες τώρα; Εγώ είμαι 42 ετών και ό,τι πέτυχα το κατάφερα με την αξία μου. (Με εμφανή εκνευρισμό) Έχω παλέψει πολύ στη ζωή μου και τίποτα δε μου χαρίστηκε. Είμαι το πιο σημαντικό στέλεχος του Ομίλου και τα χρήματα που κερδίζω τα δικαιούμαι. Το μεγάλο αφεντικό τρέμει μην τυχόν και του φύγω. Εφέτος θα έχω τρεις μισθούς Bonus και δυο ταξίδια δωρεάν σε εξωτικούς προορισμούς ( το τονίζει) της επιλογής μου.



Εκείνη: Καλό ταξίδι λοιπόν και αέρα στα πανιά σου. Μάθε όμως από το κορίτσι της Αμαλιάδας ότι το αφεντικό σου έχει πολλά ανταλλακτικά. Τα καλά άλογα όταν δεν τραβάνε τα πάνε για ευθανασία, δηλαδή τα σκοτώνουν. Θα σε αντικαταστήσει μέσα σε μια νύχτα. (Ειρωνικά). Δε φταις εσύ, καημενούλη, φταίει που θήλασες μέχρι τον πάτο το αμερικάνικό σου όνειρο. Από το στυλάκι σου κόβω να έχεις σπουδάσει κατά Αμερική μεριά.



Εκείνος:(Φανερά εκνευρισμένος): Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι όλοι με υπολογίζουν. Είμαι ο πλέον ειδικός στα αναπτυξιακά προγράμματα της ευρωζώνης, ο πλέον ειδικός στην ερμηνεία του δείκτη επιχειρησιακού κλίματος IFO. O υπουργός οικονομίας με ζήτησε κοντά του για σύμβουλο, το μεγάλο αφεντικό σύντομα θα μου αναθέσει καθήκοντα μεταβατικού διευθύνοντος συμβούλου και έρχεσαι εσύ, κορίτσι από την Αμαλιάδα, να με κρίνεις; Α! ξέχασα να σου πω, εφέτος πήρα το βραβείο « Εexceptional Manager» στο πλαίσιο των βραβείων για τους «Best performers». Έχεις να πεις κάτι;



Εκείνη: (απαξιωτικά-ειρωνικά χειροκροτώντας). Μπράβο, συγχαρητήρια στο παλικάρι! Άξιος ο μισθός σου. Δεν κατάλαβες όμως κάτι: (Το τονίζει) Παγιδεύτηκες σε ό,τι υπηρέτησες. Δε μου λες, παλικάρι της Αθήνας, από ελεύθερο χρόνο πώς πάμε; (Παίρνοντας αυστηρό ύφος) Να σου θυμίσω λοιπόν τις βλαβερές συνέπειες της υπερεργασίας: 1ον έμφραγμα, 2ον αρρυθμίες ,υπέρταση, 3ον κακός ύπνος. Άρα μόνιμα κουρασμένος. Ξέχασα το σπουδαιότερο! Σίγουρα θα καταλήξεις και μικροτσούτσουνος από το πολύ άγχος και την πολλή δουλειά. (Ειρωνικά) Μη ξεχάσεις, παρακαλώ, να καταγράψεις στο βιογραφικό τις σχετικές σου επιδόσεις στον τομέα αυτό με κάθε λεπτομέρεια και ειλικρίνεια. Θα ληφθούν σοβαρά υπόψη.



Εκείνος: (Συγκαταβατικά) Η αλήθεια είναι ότι αυτό τον καιρό νοιώθω κουρασμένος.



Εκείνη: Κατάλαβα!!



Εκείνος: Όλα αυτά τα χρόνια λες να κοιμόμουν; Κι εγώ νόμιζα ότι οι άλλοι κοιμούνται. Περπάτησα φαίνεται σε ξένα οικόπεδα και έδρεψα επιτυχίες διασωληνωμένος με τις ψευδαισθήσεις.



[Την πλησιάζει, της απευθύνει ικετευτικά το λόγο]



Εκείνος: Έλα απόψε, σε παρακαλώ, να βγούμε για ένα ποτό. Αν δεχθείς, θα έχω ίσως την ευκαιρία μιας ΑΛΛΗΣ επιτυχίας.



Αν, πάλι, αρνηθείς, θα είσαι η αφορμή της πιο χρήσιμης ήττας μου.



[Εκείνη αντιδρά με ένα απορριπτικό γέλιο και με νόημα του λέει.] Ο ισχυρός δεν είναι πάντα και ο καλύτερος.



ΤΕΛΟΣ


* Ευχαριστούμε τον ιατρό (παθολόγο-ρευματολόγο) κ. Παναγιώτη Καρακούλη για την ευγενική προσφορά του,αποστέλλοντας μας το υπέροχο έργο του.
Είναι τιμή μας η αναδημοσιεύση του .