T E Λ Ι Κ Ω Σ. . .Β Α Ρ Β Α Ρ Ο Τ Η Τ Α . . . . . . . .ΩΡΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ . . . .. ΣΤΙΓΜΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ....




«Η αλήθεια είναι επαναστατική»

Αντόνιο Γκράμσι

Ροή Iskra

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Η θυμωμένη φωνή των γυναικών στο Μαρόκο*


Η θυμωμένη φωνή των γυναικών στο Μαρόκο*

    Συνοικισμός Ταμγκούτε Ελ Τζαντίντ, επαρχία Αουλούζ (Μαρόκο). Πριν ξημερώσει, η Καμπίρα, 26 χρόνων, και άλλες δεκαπέντε γειτόνισσες στριμώχνονται όρθιες στην καρότσα ενός μικρού φορτηγού: «Δεν θα γυρίσουμε σπίτι πριν από τις οκτώ το βράδυ», μουρμουρίζουν. Μετά την πρώτη προσευχή, οχήματα που μεταφέρουν σαν να ήταν ζώα τις εργάτριες γης, τυλιγμένες με τις μαντίλες τους, κυκλοφορούν στους δρόμους της πεδιάδας της Σους. Τις πηγαίνουν σε μεγάλα αγροκτήματα εντατικής γεωργίας, στην πλειονότητά τους μαροκινών, γαλλικών ή ισπανικών συμφερόντων.

    «Παλιά, δουλεύαμε στα χωράφια τα δικά μας και των γειτόνων μας», λένε θλιμμένα. «Αυτό γινόταν χωρίς εργοδηγούς και χωρίς διενέξεις μεταξύ των μελών της κοινότητας. Στα σημερινά μεγάλα αγροκτήματα δεν έχουμε το δικαίωμα ούτε να μιλάμε. Όταν κάποια από μας δεν δουλεύει αρκετά γρήγορα, οι επιστάτες τη βρίζουν. Μερικές φορές, μας χτυπούν με ρόπαλα...». Μία από τις φάρμες τις περιοχής έχει τόσο κακή φήμη, ώστε την έχουν ονομάσει Γκουαντάναμο.

    Η πεδιάδα της Σους γίνεται η σημαντικότερη περιοχή καλλιέργειας οπωροκηπευτικών στη χώρα. Σήμερα, παράγει 685.000 τόνους κηπευτικά, μεταξύ των οποίων και το 95% των εθνικών εξαγωγών ντομάτας που καταλήγουν κυρίως στη γαλλική αγορά, από τον Οκτώβριο έως τον Ιούνιο. Παράγει, επίσης, 666.000 τόνους εσπεριδοειδή, από τα οποία το ήμισυ προορίζεται για εξαγωγή.

    Σύμφωνα με τον Λαχουσίν Μπουλμπέρζ, περιφερειακό υπεύθυνο του αγροτικού τομέα της Μαροκινής Ένωσης Εργατών, «από τους 70.000 εργάτες γης της περιοχής (γυναίκες κατά 70%), μόνο οι 15.000 είναι δηλωμένοι. Και επιπλέον, πολλοί εργοδότες κλέβουν στα ωράρια!». Συνέπειες; Υπερευελιξία χωρίς αποζημιώσεις σε περίπτωση απόλυσης, καμία πρόβλεψη για άδειες και ένσημα, ούτε για περίθαλψη και αναρρωτικές άδειες.

    Στην Μπιούγκρα, η Μαροκινή Ένωση Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (ΜΕΑΔ) έχει καταγράψει πολλά περιστατικά βιασμών στα αγροκτήματα. Η αντιπρόεδρος της ένωσης, Φατίφα Σακρ, μαία στο επάγγελμα, ανησυχεί για την εξάπλωση του AIDS και των άλλων νοσημάτων που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή. «Δεν υπάρχει κοινωνική στέγη», διαμαρτύρεται. «Ορισμένες εταιρείες διαθέτουν προσωρινές κατοικίες μέσα στα αγροκτήματα». Στην αγροτική κοινότητα της Αϊτ Αμίρα, στον οικισμό Λααράμπ, εργάτες γης κοιμούνται σε πρόχειρα καταλύματα, μέσα σε σκουπιδότοπους. Σύμφωνα με τον Ουλχούς Λαχουσίν, πρόεδρο της τοπικής οργάνωσης της ΜΕΑΔ, «η εγκληματικότητα και η κατανάλωση ναρκωτικών αγγίζουν ανησυχητικά επίπεδα».

    * Απόσπασμα από το άρθρο της Cecile Raimbeau, δημοσιογράφου, Le MondeDiplomatique, (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 14 Ιουνίου 2009)

    Αλμέρια: ο χειμωνιάτικος κήπος της Ευρώπης

    Απέναντι ακριβώς, στην Ισπανία, βρίσκεται η εύφορη γη της Ανδαλουσίας. Στην επαρχία Αλμέρια γίνεται εντατική καλλιέργεια φρούτων και λαχανικών. Μία έκταση 30.000 εκταρίων είναι καλυμμένη από 32.000 θερμοκήπια από το πλαστικό. Κάθε χρόνο παράγονται 2,8 εκατομμύρια τόνοι φρούτων και λαχανικών που εξάγονται στις χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης.

    Εκεί δουλεύουν μετανάστες κυρίως από το Μαρόκο αλλά και από την ανατολική Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Στεγάζονται στην καλύτερη περίπτωση σε υπερπλήρεις κατοικίες με ακριβό ενοίκιο, οι περισσότεροι όμως σε πλαστικές παράγκες ανάμεσα στα θερμοκήπια χωρίς νερό και ηλεκτρικό. Κάθε πρωί περιμένουν σε συγκεκριμένες θέσεις, που περνάνε οι επιστάτες και διαλέγουν εργάτες και εργάτριες ανάλογα με τις ανάγκες της μέρας. Στα θερμοκήπια δουλεύουν 70.000 μετανάστες περίπου που αντιμετωπίζονται ως «υπάνθρωποι».

    Οι γυναίκες εργάζονται στην συγκομιδή γιατί τα χέρια τους ενεργούν πιο προσεκτικά από των ανδρών, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τις φράουλες. Και εδώ οι συνθήκες εργασίας είναι απάνθρωπες διότι η θερμοκρασία στα θερμοκήπια φτάνει στους 50 βαθμούς και η ατμόσφαιρα είναι μολυσμένη από τους ψεκασμούς. Και πρέπει να επιζήσουν με τρία ευρώ την ώρα.

    Οι εργάτριες πρέπει να ανταποκρίνονται σε ορισμένα κριτήρια. Παραδείγματος χάριν για την συγκομιδή της φράουλας οι γυναίκες από την Πολωνία, τη Ρουμανία πρέπει να είναι νέες και γεροδεμένες, να έχουν άνδρα και παιδιά στην πατρίδα τους μόλις λήξει το συμβόλαιό τους. Αν ο εργοδότης δεν τις χρειάζεται συνέχεια δεν έχουν το δικαίωμα να δουλέψουν αλλού.

    Δεν υπάρχουν σχόλια: