Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΣΚΟΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ Δ Ε Η !!!

του ΣΤΑΜΑΤΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Όλη σχεδόν την πρώτη βδομάδα του 2011 ,υπήρξε καταιγισμός δημοσιευμάτων τα οποία και ήθελαν τα νέα τιμολόγια της ΔΕΗ τα οποία ανακοινώθηκαν εν δια μέσω της γιορτινής περιόδου των Χριστουγέννων ,να μην περιλαμβάνουν την κλιμακωτή χρέωση η οποία υπήρχε τα τελευταία χρόνια .
Η ίδια η ΔΕΗ με δελτίο τύπου που εξέδωσε την 4η Ιανουαρίου ,διέψευσε αυτήν την είδηση ερχόμενη αντίθετη με τα όσα ο κ. Μανιάτης από πλευράς Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής είχε πει .
Το δελτίο τύπου ού τε λίγο ούτε πολύ μοιάζει να αδειάζει τον κ. Μανιάτη λέγοντας τα εξής :
«Σχετικά με αναφορές ορισμένων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, που υποστηρίζουν ότι καταργείται η κλιμακωτή χρέωση στους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας για τα νοικοκυριά, η ΔΕΗ διευκρινίζει τα ακόλουθα:
• Αναφορικά με τα νέα τιμολόγια, ισχύει στο ακέραιο το Δελτίο Τύπου που έχει εκδώσει η ΔΕΗ στις 28 Δεκεμβρίου 2010.
• Με βάση το Δελτίο αυτό, οι μέσες μεταβολές στο λογαριασμό ηλεκτρισμού ρεύματος με την εφαρμογή του νέου τιμοκαταλόγου, συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 13 %, εμφανίζονται στον πίνακα της σελίδας 2.
Όπως προκύπτει από τα σχετικά στοιχεία και ειδικότερα ως προς τα οικιακά τιμολόγια, η λογική της κλιμάκωσης εξακολουθεί να υφίσταται και έχει ενσωματωθεί σε μία νέα ενιαία τιμή για κάθε κατηγορία.
Τα οικιακά τιμολόγια της ΔΕΗ συνεχίζουν να είναι κλιμακωτά, ανάλογα με το ύψος της κατανάλωσης.
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μεγάλη διαφορά στη μέση χρέωση μεταξύ των καταναλωτών με πολύ χαμηλή κατανάλωση (109,6 €/1.000 kWh) έναντι αυτών με καταναλώσεις άνω των 2.000 kWh (161,5 € /1.000 kWh).»
Και συνέχισε με ένα ακόμη δελτίο τύπου την επομένη (5η Ιανουαρίου) θέλοντας να ενισχύσει προφανώς την θέση της λέγοντας πως :
“Καμία απολύτως "κρυφή αύξηση" δεν υπάρχει στα νέα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος πέραν των αυξομειώσεων που έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί.
Αυτό επισημαίνει η ΔΕΗ ΑΕ με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, με αφορμή συνεχιζόμενες ανακριβείς αναφορές ορισμένων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Παράλληλα η ΔΕΗ υπογραμμίζει τα ακόλουθα:
- Ισχύει στο ακέραιο η ανακοίνωση που είχε εκδώσει στις 28 Δεκεμβρίου 2010 σχετικά με τις αναπροσαρμογές των νέων τιμολογίων.
- Μόλις δημοσιευθούν στο ΦΕΚ οι απαιτούμενες υπουργικές αποφάσεις η ΔΕΗ θα αναρτήσει τα νέα τιμολόγια ρεύματος και θα δημοσιοποιήσει στο κοινό κατανοητά παραδείγματα για διάφορες κατηγορίες καταναλωτών.
- Η ΔΕΗ ΑΕ ασκεί την τιμολογιακή πολιτική της με αίσθημα υψηλής κοινωνικής ευθύνης.”
Πάντως η ουσία σε ότι αφορά τα τιμολόγια της ΔΕΗ και τις πρόσφατες αυξήσεις τους , επιφορτισμένα πλέον και με την αύξηση του ΦΠΑ είναι πλέον δυσβάσταχτα για τα νοικοκυριά που αποσβολωμένα κοιτούν ,μετά την μείωση των μισθών τους ,την κατά κεραύνωση από τις ατελείωτες αυξήσεις σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης ,την ανυπαρξία υγείας και παιδείας που έχουν περιέλθει από τις ισχύουσες αντιλαϊκές πολιτικές (και που για την αυτή ανυπαρξία πληρώνουν αδρά ), να ανακοινώνει η ΔΕΗ Α.Ε. πως ασκεί (όπως λέει) ‘’τιμολογιακή πολιτική με αίσθημα υψηλής κοινωνικής ευθύνης ‘’.
¨Ένας ‘’τζάμπα’’ θόρυβος στην ουσία, που όπως φαίνετε δημιουργήθηκε επιτηδευμένα από κάποιους ,μόνο και μόνο για να ‘’σηκώσει σκόνη’’ και να θολώσει το τοπίο των απαράδεκτων αυτών νέων αυξήσεων επιδίδοντας στην Επιχείρηση δήθεν ‘’κοινωνικό ‘’ προφίλ .
Αυξήσεων πραγματικά απαράδεκτων και ληστρικών μιας επιχείρησης που δεν πρέπει ούτε μια στιγμή να ξεχάσουμε πως είναι απολύτως κερδοφόρα και άρα η λογική τους από την μία είναι το απόλυτο και μεγαλύτερο κέρδος σε βάρος των καταναλωτών από την άλλη το ύψος των ακριβών αυτών τιμολογίων ανοίγει διάπλατα τον δρόμο στην είσοδο Ιδιωτών στην ηλεκτρική ενέργεια (η οποία και ήταν πρόβλημα εάν η ΔΕΗ παρείχε χαμηλά τιμολόγια) ¨Όλα αυτά το μόνο που αποδεικνύουν είναι πως η ΔΕΗ πλέον βαδίζει με τους ‘’βαρύτερους’’ νόμους της αγοράς ,σε ένα πλαίσιο που σε τίποτα δεν θυμίζει ‘’κοινωνική πολιτική’’ ,όσο κι αν η ίδια η ΔΕΗ το ευαγγελίζεται αυτό.
Εξάλλου θα πρέπει κάποια στιγμή η ΔΕΗ της δήθεν ‘’υψηλής κοινωνικής ευθύνης’’ να μας απαντήσει σε δύο – τρία απλά ερωτήματα :
- Ποια είναι η πολιτική της σε ότι αφορά τους μακροχρόνια άνεργους (και οι οποίοι ολοένα και θα αυξάνονται);
- Ποια η πολιτική της για τα νοικοκυριά που τα τιμολόγια τους βρίσκονται σε καθυστέρηση πληρωμής;
- Πόσα είναι αυτά τα νοικοκυριά ;
Aς απαντηθούν αυτά τα ποιο απλά , ας δοθούν απαντήσεις στον λαό ο οποίος δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα και ας μην επιστρατεύουν κάποιους για να τους αναδείξουν ήρωες αντιστασιακούς με πνεύμα φιλολαϊκό και δήθεν αίσθημα υψηλής τιμολογιακής πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης..
Η σκόνη που σηκώθηκε από τα δημοσιεύματα αυτά ,θα έπρεπε να γνωρίζουν, πως δεν είναι ικανή να θολώσει το τοπίο της ανέχειας που βιώνει η ελληνική κοινωνία ,μόνο να μας σκονίσει μπορεί λες και δεν μας έφταναν όλα τα άλλα.
Η ΚΡΙΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΡΟΥΚΟΥΝΑΣ 1934.wmv
Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011
Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ....

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θεσσαλονίκη 6/1/2011
Η Γραμματεία της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ στο Ε. Κ. Θεσσαλονίκης καταγγέλλει την επιχείρηση ΕΚΔΟΤΙΚΗ Β.ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε. Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ (συμφερόντων ΜΠΟΜΠΟΛΑ, ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΥ) με έδρα την Βιομηχανική περιοχή του Ν. Κιλκίς, για την επιχειρούμενη υπογραφή επιχειρησιακής Σ. Σ .εργασίας με μειώσεις μισθών και ημερομισθίων.
Συγκεκριμένα η εταιρία στις 4/1/2011 απέστειλε αίτημα στην αντίστοιχη κλαδική ομοσπονδία για συνάντηση στις 7/1/2011 με αίτημα την σύναψη επιχειρησιακής Σ. Σ. εργασίας με μειώσεις μισθών και ημερομισθίων, επικαλούμενη την οικονομική κρίση , ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του ν.3899/2010 που πρόσφατα ψήφισε η κυβέρνηση του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ.
Μετά και την υπογραφή της σύμβασης ντροπής στη ΝΕΟΓΑΛ αποδεικνύεται πλέον περίτρανα ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι ο βασικός στόχος των κυβερνητικών επιλογών και ότι ο νόμος 3899/2010 ουσιαστικά καταργεί κάθε θεσμική ρύθμιση στον τομέα των Σ. Σ. εργασίας , διαλύει τα συνδικάτα και αποθεώνει τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, προκειμένου να αυξηθούν σημαντικά τα κέρδη του κεφαλαίου σε περίοδο οικονομικής κρίσης.
Η εξέλιξη αυτή αποδεικνύει σε όλο το μεγαλείο της, ότι η επίθεση του ΣΕΒ και του κεφαλαίου ενάντια στη μισθωτή εργασία , η οποία γίνεται με τις πλάτες της πιο ακραίας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ η χώρα μας , θα γενικευτεί.
Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ καλεί τη ΓΣΕΕ, τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες του Ιδιωτικού Τομέα , να πάρουν άμεσα μέτρα και για να μην υπογραφεί καμία τέτοιου είδους σύμβαση αλλά και για να ακυρωθεί ο νόμος 3899/2010.
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά , επιβάλλεται να δημιουργηθεί ένα μεγάλο μέτωπο αντίστασης, απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. και τους εργοδοτικούς εκβιασμούς , για να προστατευθούν οι εργαζόμενοι και ο λαός της χώρας μας.
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΔΙΦΩΝΟ . ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ & ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΦΩΝΟΥ
Τη Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011, η εταιρεία Best End ιδιοκτησίας του Ομίλου Γιαννίκου, ανακοίνωσε το κλείσιμο του ιστορικού μουσικού περιοδικού Δίφωνο. Το Δίφωνο κυκλοφορεί αδιαλείπτως από τον Οκτώβριο του 1995 και αποτελεί θεσμό στα εγχώρια πολιτιστικά δρώμενα. Στις σελίδες του φιλοξενήθηκε το σύνολο των σημαντικότερων προσώπων και τάσεων της ελληνικής μουσικής σκηνής. Αυτή η απόφαση έρχεται σε συνέχεια του κλεισίματος των εντύπων «Ποπ & Ροκ» και «Όασις» που ανήκουν στην ίδια εταιρεία.
Για αυτήν την εξέλιξη, οι εργαζόμενοι του Διφώνου, θεωρούμε ως μοναδικό υπεύθυνο, τις κομβικές επιλογές της ιδιοκτησίας του περιοδικού, επιλογές οι οποίες αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία του. Ένας ιστορικός τίτλος , λοιπόν, κλείνει, σε αντίθεση με τις διαθέσεις και τη στήριξη που τόσο η συντακτική ομάδα όσο και το πολυπληθές αναγνωστικό κοινό εξέφραζαν προς το περιοδικό.
Οι συντάκτες του Διφώνου παραμένουμε απλήρωτοι εδώ και μήνες, ωστόσο συνεχίσαμε μέχρι και την τελευταία ημέρα λειτουργίας του, να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας με συνέπεια. Για όλους εμάς, το Δίφωνο δεν ήταν μόνο ένα μέσο βιοπορισμού, αλλά ένα πεδίο έκφρασης και δημιουργίας που πήγαζε από την αγάπη μας για τη μουσική και το ελληνικό τραγούδι, μια όαση ποιότητας στην έρημο του ευτελούς «πολιτισμού».
Εμείς οι συντάκτες και εργαζόμενοι στο Δίφωνο:
- Διαμαρτυρόμαστε για το κλείσιμο του περιοδικού και διεκδικούμε τη συνέχιση της έκδοσής του.
- Απαιτούμε την άμεση και πλήρη καταβολή των δεδουλευμένων μας, καθώς και την απορρόφηση των μισθωτών συναδέλφων μας σε άλλες θέσεις του ομίλου, σε περίπτωση που δεν συνεχίσει η έκδοση του Διφώνου.
- Εάν η έκδοση του περιοδικού δεν είναι εφικτή υπό το τωρινό ιδιοκτησιακό καθεστώς, δηλώνουμε την πρόθεση μας να αγωνιστούμε εμείς οι ίδιοι, με κάθε πρόσφορο μέσο για τη συνέχεια ύπαρξης του Διφώνου.
Καλούμε την ΕΣΠΗΤ και τα υπόλοιπα σωματεία στο χώρο του τύπου να καταδικάσουν το γεγονός.
Καλούμε τους αναγνώστες, τους ανθρώπους του πολιτισμού και της διανόησης να γνωστοποιήσουν την αντίθεση τους στο κλείσιμο του Δίφωνου.
Ευχαριστούμε τους αναγνώστες και τους ανθρώπους του πολιτισμού που στάθηκαν πλάι στο περιοδικό για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, συνοδοιπόροι μιας συναρπαστικής διαδρομής. Ελπίζουμε αυτή η διαδρομή να έχει συνέχεια και να συναντηθούμε ξανά σύντομα.
ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΔΙΦΩΝΟ
Υπογραφές:
Μαριάνθη Πελεβάνη (διευθύντρια σύνταξης)
Κώστας Αγοραστός
Σπύρος Αραβανής
Αλέξης Βάκης
Παναγιώτης Γιαννέλης
Αδάμ Γιαννίκος
Άντυ Δημοπούλου
Γιώργος Ιωάννου
Μαρία Κασίτα
Κέλλυ Κυλίτου
Μαρία Λαμπράκη
Φωτεινή Λαμπρίδη
Λιάνα Μαλανδρενιώτη
Χρήστος Α. Μιχαήλ
Σωτήρης Μπέκας
Αντώνης Μποσκοϊτης
Ηρακλής Οικονόμου
Νίκη Ορφανού
Ελένη Παγκαλιά
Μιχάλης Παπαμακάριος
Αντώνης Περιβολάκης
Γιάννης Θ. Πετρίδης
Μιχάλης Πολυχρόνης
Σάββας Σερέτης
Βάσια Τζανακάρη
Γιώργος Φλωράκης
Μενίνα Φουρτούνη
Αντώνης Ν. Φράγκος
Δήμητρα ΦωτοπούλουΦαντασθείτε τώρα να ήμουν ΠΑΣΟΚ (μπρρρ...)

Η ενοχή των ευνούχων του ΣΤΑΘΗ από την Ελευθεροτυπία
Φαντασθείτε τώρα να ήμουν ΠΑΣΟΚ (μπρρρ...) -και με το συμπάθιο, καθ' ότι σε πολλούς εξ υμών που είσθε ΠΑΣΟΚ η στήλη συμπαρίσταται- φαντασθείτε λοιπόν να ήμουν ΠΑΣΟΚ και βάσκανος τις τύχη ου μην κι αναπόδραστος ανάγκη να με είχαν οδηγήσει να προσκυνήσω προς διορισμόν τους αρμόδιους πρασινοφρουρούς. Φαντασθείτε, επιπροσθέτως, να ήμουν και μουχρίτσα, όπερ όχι λόγω ανάγκης, αλλά ένεκεν λιγούρας βουλιμίας και λαμογιάς να είχα προσπέσει ασπαζόμενος κατουρημένες ποδιές (ή το σώβρακο του Πάγκαλου) επίσης προς διορισμόν - ει μάλιστα δυνατόν, και οικογενειακώς...
Αν λοιπόν τούτων ούτως δοθέντων με αποκαλούσε ο Πάγκαλος «κοπρίτη», θα στενοχωριόμουν; Μάλλον όχι! Φοβάται ο λουσμένος στο σκατό τον οχετό; Οχι. Ομως
όλοι οι υπόλοιποι, ΠΑΣΟΚ ή όχι, που δεν έχουμε χρηματίσει πελάτες, ραγιάδες και σμπίροι, στενοχωριόμαστε όταν ο Πάγκαλος βρίζει «κοπρίτες» τα θύματά του.
Προσέτι: όταν ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης βρίζει όσους αιχμαλώτισε, εκμαύλισε και σκύλευσε, τους βρίζει το ίδιο και ο Πρόεδρος της κυβέρνησης, ο Γιωργάκης. Αλλοιώς, τον απολύει - ο Γιωργάκης τον Πάγκαλο! Με το στόμα του Πάγκαλου βρίζει ο Παπανδρέου...
Αυτό το μαλλιά-κουβάρια ζεϊμπέκικο χόρεψε στις γιορτές ο Παπανδρέου (η φωτογραφία από τη «Δημοκρατία»). Αναλόγου ήθους (σαν να χοροπηδάει κατσίκι στα κάρβουνα), αισθήματος (σαν να σφάζεται κοτόπουλο από δασύτριχο βυρσοδέψη) κι αισθητικής, έναν αγνώστου ταυτότητος ανάλογο χορό είχε χορέψει ο Παπανδρέου κι ενώπιον του Τζεμ. Είναι αλήθεια πως ουδείς θα περίμενε απ' τον Γιωργάκη να χορεύει το ζεϊμπέκικο όπως ο Τσαρούχης (δηλαδή σαν τον Χριστό πάνω στον σταυρό), ούτε όπως ο κατάδικος στο κελλί, σεβαστικά και προσεκτικά. Αλλωστε, οι περισσότεροι νεορωμιοί χορεύουν πια χοροπηδηχτόν αυτόν τον ζόρικο χορό, καθώς ο χλιδολαϊφοκαψούρικος τρόπος επιβάλλει. Γιατί ο Γιωργάκης να τον χορεύει διαφορετικά απ' όσον κορδακίζονται κι ακίζονται στα πρωινάδικα τα κατά διαταγήν αιωνίως χαρούμενα φροκαλάκια;...
Ο Παπανδρέου πάει στο Ερζερούμ. Προκειμένου να ομιλήσει ενώπιον της νεο-Οθωμανικής διπλωματίας. Να τους πει τι;
Δεν είναι μόνον παράδοξο ότι ένας Ελληνας Πρωθυπουργός (έστω και γκαουλάιτερ της Τρόικας) προσέρχεται προσκυνητής στο Ερζερούμ, πεντακόσια χιλιόμετρα βορειοανατολικώς του «Απλήκτου της Μελιτηνής», είναι ακόμα πιο παράξενο ότι ουδείς γνωρίζει τι πάει να κάνει εκεί.
Οπως επισημαίνει ο εκλεκτός συνάδελφος κ. Κ. Ι. Αγγελόπουλος στον «Κόσμο του Επενδυτή»: «Δεν είναι γνωστό ούτε στην κυβέρνηση, ούτε στην αντιπολίτευση, ούτε στη διπλωματική υπηρεσία, τι ακριβώς επιδιώκει ο κ. Γ. Ανδρ. Παπανδρέου με την παρουσία και την ομιλία του εκεί». Ακριβώς αυτό!
Ουδείς γνωρίζει -ούτε καν η κυβέρνησή του! Πόσω μάλλον συνολικώς η αντιπολίτευση, πόσω μάλλον ο Ελληνικός λαός. Ουδέ καν το διπλωματικό σώμα! Τι είναι ο Παπανδρέου; μονάρχης;
Το έχουμε γράψει κι άλλη φορά: ο Παπανδρέου κινείται με βάση την προσωπική του ατζέντα. Κοινώς κάνει του κεφαλιού του!
Οχι όμως και να φάμε το κεφάλι μας ως χώρα, επειδή ορισμένοι εξ ημών τυγχάνουν κουφιοκεφαλάκηδες. (Στην καλή εκδοχή)...
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 4.Ι.2011 stathis@enet.gr
Θα μπορούσε ο ΣΥΝ να ξεκινήσει συλλογή υπογραφών (σίγουρα πάνω από εκατομμύριο) για να απαγορευτεί στον ΓΑΠ το ζεϊμπέκικο!
Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011
Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011
ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ ΣΤΟΧΟΣ>>> Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ

Η στρατηγική της χειραγώγησης και ο βαθύς ύπνος των χειραγωγημένων, του Νόαμ Τσόμσκι *
Ο Αμερικανός γλωσσολόγος Νόαμ Τσόμσκι συνέταξε μία λίστα με τις 10 στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ.
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί - πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα – αντίδραση - λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.
3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο - λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.
4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.
5. ΑΠΕΥΘΥΝΟΥΝ ΤΟ ΛΟΓΟ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά καθυστερημένος. Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.
7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος.
9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΟΧΗΣ Ή ΤΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΕΝΟΧΗΣ
Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης. Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.
10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ' ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ' ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.