Ν.Φωτόπουλος: Η κλοπή της ΔΕΗ πρέπει να σταματήσει σήμερα from pressgenop on Vimeo.
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Aντόνιο Γκράμσι ο στοχαστης της πραξης
Στις 27 Απριλίου 1937, ο Αντόνιο Γκράμσι, μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και ηγετική φυσιογνωμία της Ιταλικής Αριστεράς, αφήνει την τελευταία του πνοή.
Ο Γκράμσι ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που προκαλούν ερμηνείες, τις οποίες το έργο του περιπαίζει. Οι αποκλίσεις του από τη σοβιετική εκδοχή του κομμουνισμού, ήδη το 1926, τον τοποθετούν στο περιθώριο της ορθοδοξίας του κομμουνιστικού κινήματος του Μεσοπολέμου, χωρίς όμως να τον εντάσσουν στο πλήθος εκείνων που διαφώνησαν οριστικά με την Τρίτη Διεθνή και βρέθηκαν αφορισμένοι. Μαρξιστής βεβαίως, αλλά ιδιόρρυθμος, ο Γκράμσι θεωρείται μεγάλος λενινιστής από πολλούς, ενώ οι άλλοι, που δεν είναι λιγότεροι, τον θεωρούν αναθεωρητή. Αγαλμα τώρα πια, ο μεγάλος ιταλός στοχαστής και πολιτικός έχει γίνει αντικείμενο, ίσως και έρμαιο, των θεωρητικών μας ορέξεων.
Οι απότομες και βαθιές πολιτικές και θεωρητικές ρήξεις που χαρακτηρίζουν την πράξη και τις αναλύσεις του στις διάφορες περιόδους της δράσης του εξακολουθούν να τροφοδοτούν τις συζητήσεις γύρω από την ενότητα της σκέψης του, ενώ η δημοσίευση - ακρωτηριασμένη, σύμφωνα με τους ειδικούς - των περίφημων Γραπτών της φυλακής από τον Παλμίρο Τολιάτι μεταμορφώνει τον Γκράμσι σε πρόδρομο της πολιτικής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας.
Σε παρόμοιες συνθήκες ο θώκος είναι πάντα έτοιμος: λείπει, συνήθως, αυτός που θα τον καταλάβει. Στην προκειμένη περίπτωση η μοίρα διάλεξε τον Γκράμσι: θα γίνει ο θεωρητικός του ιταλικού δρόμου για τον σοσιαλισμό, σχεδόν ο δυτικός προάγγελος του 20ού Συνεδρίου του Σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Στα τέλη της δεκαετίας του '60 θα αποτελέσει το μήλο της Εριδας ανάμεσα στους θιασώτες και τους αντιπάλους του ιστορικού συμβιβασμού και αργότερα, μέσα στην κρίση του μαρξισμού, θα πρωταγωνιστήσει στη συζήτηση για το τέλος των ιδεολογιών. Με δυο λόγια ο Γκράμσι έγινε ένας από τους οπαδούς του «γκραμσισμού», σε σημείο που είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποσπάσει κανείς το έργο του από τις βαριές ερμηνείες που το συνοδεύουν ή και το εγκλωβίζουν ακόμη. Παρ' όλα αυτά, σημαντικοί μελετητές, στον μόχθο των οποίων μπορούμε να στηριχτούμε, επιχειρούν να εξιχνιάσουν τον πολυσήμαντο αυτόν άνθρωπο και την πολυκύμαντη ζωή του.
Ποιος ήταν ο Γκράμσι;
Η πολιτική δράση του Γκράμσι ξεκίνησε το 1913. Γεννημένος το 1891 στη Σαρδηνία σε φτωχή πολυμελή οικογένεια δημοσίων υπαλλήλων, σπουδάζει, υπότροφος, φιλολογία στο Τορίνο, όπου σχετίζεται με σοσιαλιστικούς κύκλους. Πολέμιος του θετικισμού που κυριαρχεί στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, υπερασπίζεται τη φιλοσοφία της πράξης και στο ρηξικέλευθο άρθρο του Η επανάσταση εναντίον του Κεφαλαίου υμνεί τη δύναμη της συλλογικής βούλησης των μπολσεβίκων και τη «ζωοποιό σκέψη του Μαρξ», τις οποίες αντιπαραθέτει στην αρτηριοσκλήρωση των σχολιαστών του Κεφαλαίου. Ο βολονταρισμός που σφραγίζει τη σκέψη του αυτή την περίοδο τον οδηγεί να ορίσει τον μαρξισμό ως «φιλοσοφία της πράξης», όπου η σκέψη ταυτίζεται με τη δράση και η φιλοσοφία με την ιστορία. Παράλληλα τον βασανίζει η διαπαιδαγώγηση της εργατικής τάξης.
Αν ο σοσιαλισμός αποτελεί κοσμοθεωρία και ολοκληρωμένη αντίληψη της ζωής, η διαπαιδαγώγηση του προλεταριάτου δεν μπορεί να είναι έργο του δεσποτισμού των διανοουμένων, αλλά πρέπει να θεμελιωθεί στη βάση της σωκρατικής πρακτικής σύμφωνα με την οποία «εργάτες και διανοούμενοι θα είναι ταυτοχρόνως δάσκαλοι και μαθητές». Από τη σκοπιά αυτή ο σοσιαλισμός αποτελεί ένα είδος αντιχριστιανικής θρησκείας στην οποία θα θεμελιωθούν μια νέα κουλτούρα και ένας νέος πολιτισμός. Το πρότυπο είναι η ρωσική επανάσταση, η οποία είναι κοινωνική και πνευματική επανάσταση, αυθεντικά προλεταριακή, στο μέτρο που ηγέτης του κινήματος είναι το προλεταριάτο, το οποίο επιβάλλει τη δική του αντίληψη για την εξουσία: ενότητα οικονομίας και πολιτικής με θεμέλιο τα σοβιέτ και καταστροφή του κράτους και της αστικής τάξης πραγμάτων.
Η εξομολόγηση στην αδελφή του
Οι αντιλήψεις αυτές, υπεραισιόδοξες και βολονταριστικές, απομονώνουν τον Γκράμσι και τον οδηγούν σε μια προσωπική κρίση, όπως το εξομολογείται στην αδελφή του Γκρατσιέτα το 1916: «Εζησα δύο χρόνια εκτός κόσμου. Κάπως σαν σε όνειρο. Αφησα να σπάσουν ένα ένα τα νήματα που με ένωναν με τον κόσμο και τους ανθρώπους. Επί δύο χρόνια έζησα μόνο για τον εγωισμό μου, για τον εγωιστικό μου πόνο... Αλλά δούλεψα. Ισως πάρα πολύ, περισσότερο από όσο μου το επέτρεπαν οι δυνάμεις μου». Καρπός αυτής της εργασίας το σύνθημα που θα τον συνοδεύει σε όλη του τη ζωή: απαισιοδοξία στη σκέψη, αισιοδοξία στην πράξη. Ταυτοχρόνως η ίδρυση της επιθεώρησης «Ordine Nuovo» και η εγκαθίδρυση των πρώτων εργατικών συμβουλίων στο εργοστάσιο της Φίατ. Τα συμβούλια αυτά είναι για τον Γκράμσι η πραγματική εργατική δημοκρατία, η οποία αποκρούει τόσο τις συνδικαλιστικές συντεχνίες όσο και τη γραφειοκρατία. Οι θέσεις αυτές συναντούν πολυάριθμες και βίαιες αντιδράσεις με αιχμή την αντίθεση ανάμεσα στα εργατικά συμβούλια και τα συνδικάτα. Ο Γκράμσι κατηγορείται για αναρχικές τάσεις και βρίσκεται απομονωμένος στο εσωτερικό του σοσιαλιστικού κινήματος.
Μέσα σε κλίμα πολύπλοκων ιδεολογικών και πολιτικών συγκρούσεων που δεν είναι δυνατόν, για προφανείς λόγους, να αναφερθούν εδώ, ο Γκράμσι αποφασίζει, αλλά δεν είναι πια μόνος του, ότι το εργατικό κίνημα στην Ιταλία πρέπει να αλλάξει βάση. Το 1920 είναι ο κύριος συντάκτης της πρότασης Για την ανανέωση του Σοσιαλιστικού Κόμματος, την οποία θα κάνει αποδεκτή ο Λένιν στο ΙΙ Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Στις 28 και 29 Νοεμβρίου του ίδιου έτους συμμετέχει στην επίσημη ίδρυση της κομμουνιστικής φράξιας του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ενώ στις 21 Ιανουαρίου 1921, μία ημέρα πριν από τα εικοστά του γενέθλια, συμμετέχει στην ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας, στην κεντρική επιτροπή του οποίου εκλέγεται μέλος, αλλά και εκπρόσωπός του στη Διεθνή.
Πριν αναχωρήσει για τη Μόσχα, ο Γκράμσι είναι ένας από τους ελάχιστους - αν όχι ο μοναδικός - που θεωρεί ότι πρώτιστο πολιτικό καθήκον του κόμματος είναι ο αγώνας εναντίον του φασισμού. Στο άρθρο του Ο Λαός των πιθήκων, στις 2 Ιανουαρίου 1921, υπογραμμίζει την αναγκαιότητα να αντιμετωπισθεί σοβαρά το φασιστικό κίνημα, κοινωνική βάση του οποίου θεωρεί τη μικροαστική τάξη και την ιδεολογία της. Επιπλέον, κρίνει αναγκαία την ενσωμάτωση στην πάλη εναντίον του φασισμού μη κομμουνιστικών δυνάμεων, προβλέποντας έτσι τη στρατηγική του Λαϊκού Μετώπου στη Γαλλία.
Τα γράμματα της φυλακής
Οι τελευταίες δημόσιες πολιτικές θέσεις του Γκράμσι πριν από τη σύλληψη και τη φυλάκισή του τον Νοέμβριο του 1926 σχετίζονται με τις ιδεολογικές συγκρούσεις στο εσωτερικό του Σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Χωρίς να κρύψει στην αρχή τη συμπάθειά του για τον Τρότσκι, τον οποίο θεωρεί τον πραγματικό εκπρόσωπο της αριστερής τάσης του κόμματος, ο Γκράμσι συντάσσεται τελικά, όχι χωρίς σοβαρούς ενδοιασμούς, με τις θέσεις της σταλινικής πλειοψηφίας, τόσο ως προς τα οργανωτικά προβλήματα (μπολσεβικοποίηση και πάλη εναντίον των τάσεων) όσο και ως προς τα στρατηγικά (οικοδόμηση του σοσιαλισμού σε μια χώρα).
Ηδη από το 1923 το φασιστικό καθεστώς έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης εναντίον του Γκράμσι που συλλαμβάνεται το 1926 και καταδικάζεται το 1928 σε φυλάκιση 20 ετών, 4 μηνών και 5 ημερών. Αυτό κι αν είναι ακριβοδίκαιη απόφαση! Στη φυλακή, πάντως, παρά τη διαταγή του εισαγγελέα: «αυτό το μυαλό πρέπει να πάψει να δουλεύει για είκοσι χρόνια», ο Αντόνιο Γκράμσι, απότακτος, και σκέφτεται και γράφει. Ισως το σημαντικότερο μέρος του έργου του, Τα γράμματα της φυλακής και τα περίφημα Τετράδια. Γύρω στις 3.000 σελίδες που εφορμούν σε τρεις κατευθύνσεις.
Πρώτα πρώτα στον ιστορικό στοχασμό γύρω από την ιταλική κοινωνία και το τεράστιο βάρος που ασκεί σ' αυτήν η Εκκλησία και το Βατικανό. Στη συνέχεια γύρω από τον μαρξισμό ως φιλοσοφία της πράξης και κοσμοθεωρία της εργατικής τάξης. Τέλος, οι σπαρακτικές σημειώσεις γύρω από τον Μακιαβέλι, η σκιά του οποίου μοιάζει να απαλύνει τον πόνο του κομμουνιστή ηγέτη. Στις σημειώσεις αυτές ο Γκράμσι καλεί το Κομμουνιστικό Κόμμα να εργαστεί ώστε να γίνει ο σύγχρονος Ηγεμόνας που θα θεμελιώσει έναν νέο τύπο κράτους. Ο Αντόνιο Γκράμσι πέθανε από εσωτερική αιμορραγία, τέσσερις μέρες ύστερα από την απελευθέρωσή του, στις 27 Απριλίου 1937.
Τρίτη 27 Απριλίου 2010
24ωρη Απεργια ΓΣΕΕ_ΑΔΕΔΥ 5 Μαιου
Με την μεγαλυτερη ισως συμμετοχη των τελευταιων κινητοποιησεων ,εγινε το συλλαλητηριο ενάντια στην προσφυγή στο ΔΝΤ που διοργανωσε η ΑΔΕΔΥ και το Συντονιστικό Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα καθως και το Δικτυο Συνδικαλιστων ΣΥΡΙΖΑ,υποσχομενο την συνεχιση των κινητοποιησεων .
ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ προκυρηξαν απο κοινου 24ωρη Απεργια για τις 5 Μαιου .
Πρόταση από το Στέκι Μεταναστών
Προβολή ταινίας: Micmacs a tire-larigot
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010, στις 9 μ.μ.
Στέκι Μεταναστών, Τσαμαδού 13Α, Εξάρχεια
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ:
Μία γλυκιά ταινία, για την συντροφικότητα, την ανακύκλωση και την επαναχρησιμοποίηση αντικειμένων. Που δεν αγαπάει καθόλου τα όπλα και τους εμπόρους τους...
url: http://antirrisies.gr/node/840
Συλλαλητήριο ενάντια στη προσφυγή στο ΔΝΤ-Τρίτη 27 Απρίλη στις 6.30 μμ στα Προπύλαια
Κάλεσμα του Δικτύου Συνδικαλιστών ΣΥΡΙΖΑ Δίκτυο Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς συμμετέχει στο συλλαλητήριο, ενάντια στην προσφυγή στο ΔΝΤ που διοργανώνει η ΑΔΕΔΥ και το Συντονιστικό Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, την Τρίτη 27/04 και ώρα 6.30μμ στα Προπύλαια.
ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΟΥΜΕ ενάντια ΣΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΟΥ ΔΝΤ που ζητάει απολύσεις, διάλυση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ να βγούμε από τα σπίτια μας
ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στους δρόμους
Δήλωση Παν. Λαφαζάνη, Κοινοβ. Εκπροσώπου ΣΥΡΙΖΑ, για την άνοδο των spreads, τη χρηματιστηριακή καθίζηση και τις δυσμενέστατες οικονομικές εξελίξεις.
Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ Ε.Ε.-ΔΝΤ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ : -ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤ ΜΕ ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΑΝΑΛΟΓΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ (1%) -ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ-ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΓΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ , ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΤΟΚΙΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ ΚΑΙ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΟΥ
Έχουμε μια κυβέρνηση η οποία, έχοντας σηκώσει παραδομένη τα χέρια ψηλά απέναντι στις διεθνείς κεφαλαιαγορές και τα διευθυντήρια της Ε.Ε. και της «παγκοσμιοποίησης», εξωθεί μέρα με τη μέρα τον τόπο στην οικονομική κατάρρευση.
Αυτή την ώρα επιβεβαιώνεται ότι η ένταξη στον μηχανισμό χρηματοδότησης Ε.Ε.-ΔΝΤ συνιστά ένα μεγάλο κοινωνικό σφαγείο και ένα ακόμα μεγαλύτερο αδιέξοδο για τη χώρα.
Οι όροι και η επιλογή του ΔΝΤ δεν είναι το αναγκαίο, δήθεν, κακό για να αποφευχθούν κάποια πολύ χειρότερα, αλλά μια επιλογή αυτοχειριασμού για τον τόπο, μέσω της οποίας, θα επισυμβούν από κοινού όλα τα κακά: τόσο ο κοινωνικός μεσαίωνας, όσο και η οικονομική πανωλεθρία.
Αυτή την ώρα, έστω στο και πέντε, η Ελλάδα οφείλει να διεκδικήσει απευθείας χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με επιτόκια ανάλογα με τα οποία η τελευταία χρηματοδοτεί (χαριστικά) τις εμπορικές τράπεζες (1%)!
Ταυτόχρονα, η χώρα, απορρίπτοντας τον μηχανισμό Ε.Ε.-ΔΝΤ, οφείλει να προωθήσει τολμηρά τη διαπραγμάτευση για μια ρύθμιση του δημόσιου χρέους, ιδιαίτερα του εξωτερικού, που θα αποβλέπει στη, χωρίς όρους, διαγραφή σημαντικού μέρους του χρέους, την μείωση των επιτοκίων του υπολοίπου, τη θέσπιση ικανής περιόδου χάριτος και τη διεύρυνση του χρονικού ορίζοντα αποπληρωμής του.
Η επιλογή της διαπραγμάτευσης-ρύθμισης του χρέους με τα ως άνω χαρακτηριστικά, η οποία επιβάλλεται για λόγους στοιχειώδους δικαιοσύνης και ρεαλισμού, δεν πρέπει στη διεκδίκησή της να συνδεθεί με άλλες επαχθείς δεσμεύσεις για τη χώρα, ούτε φυσικά να γίνει με τυχόν όρους Ε.Ε. –ΔΝΤ. Αντίθετα, μια τέτοια διεκδίκηση διαπραγμάτευσης-ρύθμισης του χρέους πρέπει να γίνει η αφετηρία μιας νέας προοδευτικής ανορθωτικής και αναγεννητικής πορείας ανάπτυξης, παραγωγικής ανασυγκρότησης, απασχόλησης, κοινωνικής δικαιοσύνης και περιβαλλοντικής προστασίας για τη χώρα.
ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΟΡΑΤΟΡΙΟΥΜ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Μέσα στον πανικό από τις εξελίξεις και τις συνεχείς δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που ζητούν όλο και περισσότερα μέτρα από την ελληνική κυβέρνηση, έχει υποβαθμιστεί μια πολύ σημαντική σκηνή από το ελληνικό δράμα: ότι αντίθετα με την κυρία Μέρκελ, την γαλλίδα υπουργό Οικονομικών που μπήκε πρόσφατο στο χορό όσων ζητούν κι άλλο αίμα και τους Ευρωπαίους νεοφιλελεύθερους, υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που από την αρχή της κρίσης επιμένουν σε μια διαφορετική αντιμετώπιση του προβλήματος.
Χθες στην Γερμανία, ο ηγέτης του κόμμματος της Αριστεράς Dietmar Bartsch πρότεινε, σύμφωνα με τηλεγράφημα του γερμανικού πρακτορείου ειδήσεων, ‘μορατόριουμ’ για το χρέος της Ελλάδας, προκειμένου να ανακουφιστεί προσωρινά η οικονομικά ταλαιπωρημένη χώρα, όπως εξήγησε. Πρόταση που σημαίνει το πάγωμα των δανειακών απαιτήσεων για συγκεκριμμένο χρονικό διάστημα.
Οι Γερμανοί πράσινοι και οι σοσιαλδημοκράτες πιστεύουν από την πλευρά τους ότι οι γερμανικές τράπεζες που έχουν στην κατοχή τους ελληνικά ομόλογα θα πρέπει να βοηθήσουν στην σωτηρία της ελληνικής οικονομίας. Υπερ του μορατόριουμ ή της αναδιαπραγμάτευσης του χρέους τάχθηκε χθές και η ελβετική εφημερίδα Tribune de Genève που σημείωνε ότι την Ελλάδα πρέπει να βοηθήσουν και ελβετικές τράπεζες «από την στιγμή μάλιστα που κατέχουν το ένα πέμπτο από τα ελληνικά ομόλογα, που βρίσκονται στα χέρια ξένων τραπεζών».
«Οι τράπεζες, -πρόσθετε η εφημερίδα- θα μπορούσαν να παραιτηθούν από ένα μέρος των δανείων τους προς την Αθήνα ή να δεχθούν επιμήκυνση της προθεσμίας πληρωμής των δανείων και εξόφλησης των τόκων. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τέτοια μέτρα θα βοηθούσαν αναμφίβολα περισσότερο την Ελλάδα από τα απλά δάνεια με επιτόκιο 5%. Διαφορετικά, κατέληγε η εφημερίδα, το σχέδιο σωτηρίας των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας μοιάζει σισύφειο.. Η (αμεση) εξόφληση του χρέους της θα επιβάλλει δραστικές οικονομίες που οδηγούν σε ύφεση, δηλαδή σε αυξημένο χρέος».
Σε ένα αφιέρωμα της για την ελληνική κρίση το Σαββατοκύριακό, η γαλλική αριστερή εφημερίδα L Humanite έκανε δημόσια έκκληση για τη σωτηρία, όπως αναφέρει, του ελληνικού λαού. H έκκληση επισημαίνει ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι υπεύθυνος για την πτώχευση του κράτους του, αλλά είναι αυτός που δέχεται την επίθεση των χρηματοπιστωτικών αγορών και των διεθνών οργανισμών. Η ΕΚΤ χορήγησε κολοσσιαία δάνεια στις τράπεζες με επιτόκιο μόνο στο 1%, ενώ τώρα οι τράπεζες αυτές ζητούν από τα κράτη επιτόκια μεταξύ 4% και 8% έγραφε η εφημερίδα για να καταλήξει: «Τα επιτόκια για την Ελλάδα, όπως επισημαίνεται, δεν θα πρέπει να ξεπερνούν το 1%, χωρίς άλλες προϋποθέσεις, εκτός της δέσμευσης της διατήρησης των κοινωνικών δικαιωμάτων, της απασχόλησης και των δημόσιων υπηρεσιών».
Το κύριο άρθρο της εφημερίδας που είχε τίτλο «Tous grecs !» (Όλοι Έλληνες!) προειδοποιεί ότι αυτό που υφίσταται σήμερα η Ελλάδα θα υποστούν στο μέλλον και άλλα κράτη της Ευρώπης, επικρίνοντας την αδράνεια των Ευρωπαίων, έναντι της κερδοσκοπίας που ασκούν οι χρηματοπιστωτικές αγορές σε βάρος των κρατών και των πολιτών τους.
Στην Ισπανία, στην οποία και η κυβέρνηση Θαπατέρο έχει κρατήσει διαφορετική στάση από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, ο Gaspar Llamazares, εκπρόσωπος τύπου του κόμματος «Ενωμένη Αριστερά» (Izquierda Unida) καυτηρίασε χθες την στάση κερδοσκόπων και ευρωπαικών κυβερνήσεων, τονίζοντας ότι «αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι μια προσβολή». Η αριστερά στην Ευρώπη προτείνει λύσεις διαφορετικές από τις αδιέξοδες απομιμήσεις των καταστροφικών πολιτικών που ακολούθησε το ΔΝΤ σε άλλες χώρες και οι οποίες παρουσιάζονται στην Ελλάδα ως ριζοσπαστικές λύσεις.
Το Σαββατοκύριακο εξάλλου, την ανάγκη αλληλεγγύης με την Ελλάδα τόνισε σε συνέντευξη του στην Ελευθεροτυπία ο ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, πρωταγωνιστής του Μάη του '68 και ο οποίος συν-προεδρεύει στην κοινοβουλευτική ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο. «Η Γερμανία δανείζεται με 1,5% τόκο για να προσφέρει τα χρήματα στην Ελλάδα με 5%....Η Ευρώπη πάσχει από έλλειψη αλληλεγγύης». «H Eυρωπαϊκή Eνωση είναι μία πολιτική κοινότητα που βασίζεται στην αρχή της αλληλεγγύης ανάμεσα στα κράτη και τους λαούς”, πρόσθετε στο Εθνος ο Γερμανός Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος της σοσιαλιστικής ομάδας του Eυρωκοινοβουλίου Θεωρώ ότι η συμπεριφορά ορισμένων κρατών-μελών σήμερα δεν είναι μόνο άδικη, αλλά και επικίνδυνη.»
Είναι τέλος αξιοσημείωτο ότι ενώ όλη σχεδόν η ανθρωπότητα , συμπεριλαμβανομένων συντηρητικών εφημερίδων και αναλυτών, θεωρεί πλέον ότι μια αναδιαπραγμάτευση του χρέους -είτε πάρει την μορφή του μορατόριουμ ή κάποια άλλη- είναι από απαραίτητη έως αναπόφευκτη, κάθε παρόμοια πρόταση απορρίφθηκε χθες μετά βδελυγμίας από τα αθηναικά τηλεοπτικά παράθυρα. Η ιδέα προφανώς είναι ότι προκειμένου να δυσαρεστηθούν οι ξένοι δανειστές είναι προτιμότερο να υποφέρουν οι φτωχοί, που ευθύνονται άλλωστε για όλα τα δεινά της χώρας...
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
Παλαιστινη : H Μεγαλυτερη Φυλακη του Κοσμου
Παλαιστίνη: Η μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου from denyal on Vimeo.
Πεντάλεπτο βίντεο για τους Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους που προβλήθηκε στην εκδήλωση της πρωτοβουλίας "Ενα Καράβι για τη Γάζα" το Σάββατο 17/4 στο Γκάζι.
Καταργούνται ή συγχωνεύονται δεκάδες υπηρεσίες του δημοσίου
«Κλείδωσε» η λίστα με τους οργανισμούς που αναμένεται να συγχωνευτούν ή να καταργηθούν, ύστερα από τη διυπουργική που πραγματοποιήθηκε υπό τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης Θ. Πάγκαλο. Πρόκειται για 70 – 75 υπηρεσίες, που έχουν καταγραφεί σε ένα συγκεντρωτικό κατάλογο.
Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έχει την…τιμητική του, καθώς αναμένεται η κατάργηση των 55 Τοπικών Κέντρων Αγροτικής Ανάπτυξης που βρισκόταν υπό την αιγίδα του.
Όσον αφορά το υπουργείο Υγείας, «έπεσε» στο τραπέζι η πρόταση για συγχώνευση προνοιακών ιδρυμάτων και νοσοκομείων του ΕΣΥ. Η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, προτίθεται να καταργήσει το Εθνικό Κέντρο Ερευνών Υγείας και να συγχωνεύσει οκτώ ιδρύματα-«φαντάσματα» στον τομέα της Πρόνοιας. Επίσης, υπάρχει σκέψη για συγχώνευση του ΕΦΕΤ με τον Οργανισμό Γάλακτος.
Προς κατάργηση βαίνουν η Ολυμπιακό Χωριό ΑΕ, η οποία βρίσκεται υπό την εποπτεία του υπουργείου Εργασίας, η Σχολή Επιμόρφωσης που υπάγεται στο υπουργείο Οικονομικών, καθώς και το Ταμείο Αντιμετώπισης Φυσικών Καταστροφών, όπου ήταν πρόεδρος ο Π.Μολυβιάτης.
Παράλληλα, παρελθόν…αναμένεται να αποτελέσουν η Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομίας και Στέγασης, οι εταιρείες διανομής αερίου, ο Οργανισμός Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού, το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπως επίσης και το Μουσείο και Βιβλιοθήκη Εθνικού Τυπογραφείου.
Το υπουργείο Υποδομών από τη μεριά του, έχει προτείνει να συγχωνευτούν ο ΗΣΑΠ με τη Μετρό ΑΕ, η ΕΘΕΛ (μπλε λεωφορεία) με τα ΗΛΠΑΠ (τρόλεϊ).
Τέλος, σύμφωνα με τις αποφάσεις της διυπουργικής, οι υπάλληλοι αορίστου χρόνου των οργανισμών που καταργούνται ή συγχωνεύονται θα μεταταχθούν σε άλλη υπηρεσία. Οι συμβασιούχοι από την άλλη θα…βρεθούν στο δρόμο. Έτσι απλά…
ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ
Τα ξημερώματα της 26ης Απριλίου 1986, τεχνικοί του πυρηνικού σταθμού «Βλαντίμιρ Ιλιτς Λένιν», στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, αποπειράθηκαν να κάνουν ένα πείραμα για να ελέγξουν τα συστήματα ασφαλείας. Στο πλαίσιο αυτού του πειράματος έκλεισαν τα αυτόματα συστήματα ρύθμισης της ισχύος της τέταρτης μονάδας του σταθμού, καθώς και τα συστήματα ασφαλείας, αφήνοντας ωστόσο τον αντιδραστήρα να λειτουργεί με το 7% της ισχύος του.
Στη 1.20 το πρωί η αλυσιδωτή αντίδραση στον αντιδραστήρα της τέταρτης μονάδας προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το κάλυμμα του αντιδραστήρα. Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα. Η σοβιετική κυβέρνηση αποπειράθηκε να συγκαλύψει το δυστύχημα, αλλά στις 28 Απριλίου σουηδικοί σταθμοί παρατήρησης άρχισαν να καταγράφουν υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας και απαίτησαν μια εξήγηση. Η σοβιετική κυβέρνηση τότε παραδέχθηκε ότι υπήρξε ένα «μικρό ατύχημα».
Πέντε ημέρες μετά την καταστροφή, οι ανώτατοι αξιωματούχοι στο Κίεβο, διαβεβαίωναν τους κατοίκους ότι δεν βρίσκονταν σε κίνδυνο και τα παιδιά κατέκλυσαν τους δρόμους της πόλης προκειμένου να λάβουν μέρος στην ετήσια παρέλαση της Πρωτομαγιάς.
Εναν μήνα μετά, το Τσέρνομπιλ απελευθέρωνε καθημερινά ραδιενέργεια. Χρειάστηκαν 7.000 τόνοι μετάλλου και 400.000 κυβικά μέτρα σιδηροπαγούς σκυροδέματος προκειμένου να θαφτούν οι εκατοντάδες τόνοι πυρηνικών καυσίμων και ραδιενεργών συντριμμιών μέσα σε μια σαρκοφάγο.
H ραδιενέργεια που εκλύθηκε στο Τσερνομπίλ είναι τουλάχιστον 200 φορές μεγαλύτερη από την ραδιενέργεια που εκλύθηκε στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αθροιστικά. Γιατροί και άλλοι επιστήμονες ξεκίνησαν αλλόφρονες να διαγράφουν κύκλους στον χάρτη της Ευρώπης με το Τσέρνομπιλ στο κέντρο.
Στη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία, τουλάχιστον 400.000 άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, όμως έξι εκατομμύρια ζουν ακόμα στις μολυσμένες ζώνες. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περίπου 8,4 εκατομμύρια άνθρωποι στις τρεις αυτές χώρες έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια και έχει μολυνθεί έκταση 150.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ίση με τη μισή έκταση της Ιταλίας.
Το κόστος του μεγαλύτερου πυρηνικού ατυχήματος στην Ιστορία ξεπέρασε τα 358 δισ. δολάρια, ενώ περίπου 33.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους μέχρι τώρα εξαιτίας των συνεπειών του.
Η καταστροφή του Τσερνομπίλ έχει επιφέρει μία μαζική αύξηση των καρκίνων, κυρίως του θυρεοειδούς, στις τρεις χώρες που επλήγησαν περισσότερο. Μεταξύ των 650.000 εργατών που μετείχαν στις εργασίες καθαρισμού γύρω από τον κεντρικό σταθμό του Τσέρνομπιλ, ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι τέσσερις με πέντε φορές πιο αυξημένος από τα φυσιολογικά επίπεδα. Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Καρκίνου του Θυρεοειδούς εκτιμά ότι χιλιάδες παιδιά που έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια θα εμφανίσουν καρκίνο του θυρεοειδούς στα επόμενα 30 χρόνια. Η πλήρης καταμέτρηση των θυμάτων του Τσερνόμπιλ δεν μπορεί ποτέ να γίνει, επειδή η ραδιενέργεια διεισδύει αθόρυβα στο ανθρώπινο σώμα και θέλει τον χρόνο της προτού σκοτώσει τα θύματά της.
Οι άνθρωποι αψηφούν την ραδιενέργεια και επιστρέφουν!
Παρά τον καρκίνο που παραμονεύει και παρά το ενδεχόμενο μιας νέας έκρηξης, οι άνθρωποι επιστρέφουν στο Τσερνόμπιλ. H ζωή συνεχίζεται κάτω από τη βαριά σκιά μιας πυρηνικής καταστροφής.
H Μαρία Ντίκα βρισκόταν στο ισόγειο του τέταρτου συγκροτήματος στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ στη 1.30 π.μ. της 26ης Απριλίου 1986. Από το χειρότερο πυρηνικό δυστύχημα που συνέβη ποτέ, εκλύθηκε δέκα φορές περισσότερη ραδιενέργεια από όσο στη Χιροσίμα. H Μαρία Ντίκα βρισκόταν στο επίκεντρο. «Είδα μια λάμψη φωτιάς, αντήχησε μια έκρηξη και ύστερα ο τοίχος κατέρρευσε», θυμάται η γυναίκα που ήταν στο προσωπικό ασφαλείας.
Μετά την έκρηξη, 118.000 άνθρωποι απομακρύνθηκαν από μια περιοχή ακτίνας 30 χιλιομέτρων γύρω από το εργοστάσιο, που βρίσκεται στη Βόρεια Ουκρανία. Ραδιενεργός σκόνη απλώθηκε πάνω από την Ευρώπη και μέχρι τον Βόρειο Πόλο.
Σαρκοφάγος από μπετόν
Όμως, 24 χρόνια από τότε, η Μαρία Ντίκα εξακολουθεί να ζει στην πόλη του Τσερνόμπιλ, μόλις 12 χιλιόμετρα από την μπετονένια σαρκοφάγο με την οποία έχουν σκεπαστεί 200 τόνοι ραδιενεργού υλικού που σιγοκαίει ακόμη στα ερείπια του τέταρτου αντιδραστήρα. Είναι ένας από τους εκατοντάδες ανθρώπους που έχουν επιστρέψει στη «ζώνη αποκλεισμού» των 30 χιλιομέτρων, παρά τη μαζική αύξηση στα κρούσματα καρκίνου του θυρεοειδούς και τις προειδοποιήσεις των αρμοδίων ότι η σαρκοφάγος κινδυνεύει με κατάρρευση. Αναζητούν μια καλύτερη ζωή, μια δουλειά, ένα κομμάτι γης για να καλλιεργήσουν.
Μα οι περισσότεροι μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν. «Εδώ γεννήθηκα, εδώ πέρασα όλη μου τη ζωή. H ραδιενέργεια μάς συνήθισε πια», λέει χαμογελώντας η Μαρία. Περίπου 4.000 άνθρωποι εργάζονται στο πυρηνικό εργοστάσιο. Ελέγχουν τη σαρκοφάγο και επιβλέπουν την αφαίρεση και αποθήκευση του ραδιενεργού υλικού από τους άλλους τρεις αντιδραστήρες, που ο τελευταίος έπαψε να λειτουργεί το 2000. «Ασφαλώς και δεν είναι επικίνδυνο», λέει η Τατιάνα Κρους, που επέστρεψε και αυτή. «Ο αέρας είναι περίφημος, τα δάση θαυμάσια και τα μανιτάρια σπουδαία».
Στην πραγματικότητα, οι κίνδυνοι για την υγεία είναι τρομακτικοί. H σαρκοφάγος - 400.000 κυβικά μέτρα μπετόν και 7.000 τόνοι μετάλλου - καταρρέει. «Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να καταρρεύσει η σαρκοφάγος», λέει η Γιουλίγια Μάρουσιτς, εκπρόσωπος του εργοστασίου. Πίσω της, ο μετρητής Γκάιγκερ που μετράει τη ραδιενέργεια στη στέγη δείχνει 1.600 Ρέντγκεν. «H κρίση του Τσερνόμπιλ δεν έχει τελειώσει».
Πόλη - φάντασμα
Το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους θα αρχίσουν εργασίες στο πλαίσιο ενός διετούς προγράμματος για τη σταθεροποίηση της σαρκοφάγου. Ύστερα, το 2006, οι αρχές θα εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα 600 εκατομμυρίων ευρώ για την κατασκευή μιας γιγάντιας χαλύβδινης αψίδας που θα σκεπάσει ολόκληρο το συγκρότημα. H Μαρία όμως λυπάται που δεν μπορεί να επιστρέψει στο παλιό της διαμέρισμα στο Πρίπιατ, μόλις 3 χλμ. από το εργοστάσιο. Οι δρόμοι της πόλης αυτής είναι ακόμη σπαρμένοι με τα υπάρχοντα των 50.000 κατοίκων της και με τα στολίδια της πρωτομαγιάτικης παρέλασης που δεν έγινε ποτέ.
Επιφυλάξεις για την κατασκευή της νέας σαρκοφάγου στο Τσερνόμπιλ
Το υπάρχον περίβλημα από μπετόν έχει παρουσιάσει ρωγμές
Ουκρανοί μηχανικοί και επιστήμονες εκφράζουν επιφυλάξεις για την κατασκευή νέου περιβλήματοςστο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ. Υποστηρίζουν ότι το ραδιενεργό μάγμα που παραμένει στον αντιδραστήρα 4 πρέπει να απομακρυνθεί πριν από την ανέγερση νέας σαρκοφάγου.
Σε πρόσφατο σεμινάριο στην πόλη Σλάβουτιτς, όπου ζουν οι εργαζόμενοι του Τσερνόμπιλ, πολλοί επιστήμονες υποστήριξαν επίσης ότι το σχέδιο «δεν λαμβάνει υπόψη κλιματικές αλλαγές που μπορεί να συμβούν στο μέλλον» και ότι το περίβλημα δεν έχει σχεδιαστεί να αντέχει σεσμούς πάνω από 7,0 στην κλίμακα Ρίχτερ.
«Το μόνο που θα χρειαζόταν για να καταρρεύσει η σαρκοφάγος είναι ένας καλός σεισμός» σχολιάζει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο μηχανικός Ολεξάντερ Αντρόποφ, σύμβουλος του προέδρου της Ουκρανίας για το Τσερνόμπιλ.
Για την αποφυγή μιας νέας καταστροφής, η διεθνής κοινότητα χρηματοδοτεί με 700 εκατ. ευρώ την κατασκευή μιας νέας σαρκοφάγου, πάνω από την υπάρχουσα, η οποία θα αποτελείται από 20.000 τόνους ατσάλι, αρκετό για να καλυφθεί το άγαλμα της Ελέυθερίας. Το έργο θα ξεκινήσει αργότερα φέτος και θα ολοκληρωθεί το 2008, με κόστος που θα υπερβεί το ένα δισ. δολάρια.
«Δεν υπάρχει περίβλημα 100% ερμητικό. Όμως αυτό [το περίβλημα] θα εμποδίζει τον άνεμο να παρασύρει ραδιενεργή στάχτη» αναφέρει ο Αντρόποφ. Υποστηρίζει επίσης ότι το ραδιενεργό υλικό δεν είναι δυνατόν να απομακρυνθεί, καθώς «η τεχνολογία δεν έχει προχωρήσει τόσο ώστε το ραδιενεργό κατάλοιπο του αντιδραστήρα να αφαιρεθεί με ρομπότ ή τηλεχειριζόμενες μηχανές».
«Μέσα σε 30 ή 50 χρόνια, η εκπομπή ραδιενέργειας από ορισμένα στοιχεία, όπως το καίσιο 137, θα έχει μειωθεί. Αλλά στην ιδανική περίπτωση πρέπει να περιμένουμε 150 χρόνια πριν ακουμπήσουμε αυτό το μάγμα» προειδοποιεί.
Όμως οι ουκρανικές αρχές δεν έχουν τόσο χρόνο στη διάθεσή τους. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ενδείξεις ραδιενεργού μόλυνσης των υπόγειων υδάτων. Σύμφωνα πάντως με τον Αντρόποβ, τα ραδιενεργά υλικά δεν υπάρχει κίνδυνος να μολύνουν το ποτάμι που περνά από το εργοστάσιο.
Η νέα σκαρκοφάγος έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να επιτρέπει την απομάκρυνση του μάγματος όταν αυτό καταστεί δυνατό. Με το οριστικό κλείσιμο όλων των αντιδραστήρων του Τσερνομπίλ το Δεκέμβριο του 2000, επιλύθηκε και το πρόβλημα των εξαντλημένων καυσίμων του εργοστασίου. Η επεξεργασία και η αποθήκευση των αποβλήτων θα γίνει σε εγκαταστάσεις που θα κατασκευαστούν στο Τσερνομπίλ μέχρι το 2005, με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης.
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
26/4/2010
ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
Αντίσταση παντού…
Η κοινή απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες την Τρίτη 27/4/2010 αποτελεί μια επιλογή ευθύνης, που μπορεί να σηκώσει αναχώματα απέναντι στο σφαγείο του Δ.Ν.Τ και των κυβερνητικών επιλογών.
Ο χώρος των συγκοινωνιών θα δεχθεί τις μεγαλύτερες αντεργατικές πιέσεις και θα επιδιωχθούν εκεί ανατροπές σε βάρος των εργαζομένων στο όνομα τάχα της μείωσης των δαπανών.
Γι’ άλλη μια φορά η κυβέρνηση θα αποκρύψει τον κοινωνικό χαρακτήρα των συγκοινωνιών και θα εμφανίσει το «λογιστικό έλλειμμα», ως αιτία για μεγάλες περικοπές στα δικαιώματα των εργαζομένων.
Προτείνουν την ενοποίηση –συγχώνευση όλων των φορέων στις αστικές συγκοινωνίες, όχι ως ένα σχέδιο που εντάσσεται στην καλύτερη οργάνωση των συγκοινωνιών, αλλά στην ανάγκη εδώ και τώρα μείωσης των δαπανών.
Η πολιτική της ενοποίησης όλα δείχνουν ότι θα χρησιμοποιηθεί ως εκείνο το πολιτικό εργαλείο, που θα νομιμοποιήσει την μείωση του προσωπικού, κάτι που δεν αποκλείει και την απόλυση εκατοντάδων εργαζομένων.
Κανένα λεπτό να μην πάει χαμένο.
Όλοι μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε.
26/4/2010
ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΒΗΜΑ
ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
Αντίσταση παντού…
Η κοινή απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες την Τρίτη 27/4/2010 αποτελεί μια επιλογή ευθύνης, που μπορεί να σηκώσει αναχώματα απέναντι στο σφαγείο του Δ.Ν.Τ και των κυβερνητικών επιλογών.
Ο χώρος των συγκοινωνιών θα δεχθεί τις μεγαλύτερες αντεργατικές πιέσεις και θα επιδιωχθούν εκεί ανατροπές σε βάρος των εργαζομένων στο όνομα τάχα της μείωσης των δαπανών.
Γι’ άλλη μια φορά η κυβέρνηση θα αποκρύψει τον κοινωνικό χαρακτήρα των συγκοινωνιών και θα εμφανίσει το «λογιστικό έλλειμμα», ως αιτία για μεγάλες περικοπές στα δικαιώματα των εργαζομένων.
Προτείνουν την ενοποίηση –συγχώνευση όλων των φορέων στις αστικές συγκοινωνίες, όχι ως ένα σχέδιο που εντάσσεται στην καλύτερη οργάνωση των συγκοινωνιών, αλλά στην ανάγκη εδώ και τώρα μείωσης των δαπανών.
Η πολιτική της ενοποίησης όλα δείχνουν ότι θα χρησιμοποιηθεί ως εκείνο το πολιτικό εργαλείο, που θα νομιμοποιήσει την μείωση του προσωπικού, κάτι που δεν αποκλείει και την απόλυση εκατοντάδων εργαζομένων.
Κανένα λεπτό να μην πάει χαμένο.
Όλοι μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε.
ΕΚΛΟΓΕΣ Τ Ε Ε 2010
ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ-ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ
1139 μηχανικοί τίμησαν με την ψήφο τους την Αριστερή Ενωτική Πρωτοβουλία-Εργαζόμενοι Μηχανικοί, στελνοντας μήμυμα ενωτικού αντικαπιταλιστικού αγώνα
C
1139 μηχανικοί τίμησαν με την ψήφο τους την Αριστερή Ενωτική Πρωτοβουλία-Εργαζόμενοι Μηχανικοί, στελνοντας μήμυμα ενωτικού αντικαπιταλιστικού αγώνα
C
ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ του Θ. ΠΕΤΡΑΚΟΥ
Ο «Καλλικράτης» - ανοιχτή δυνατότητα για απολύσεις υπαλλήλων και ιδιωτικοποίηση λειτουργιών της αυτοδιοίκησης
Το σχέδιο νόμου «Καλλικράτης» επιβεβαιώνει τη ριζική μας διαφωνία με τη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση, διότι όχι μόνο δεν είναι δημοκρατική ούτε αποκεντρωτική μεταρρύθμιση του κράτους προς την αυτοδιοίκηση, ούτε ισχυροποιεί την αυτοδιοίκηση, αλλά επιπλέον στις σημερινές συνθήκες ιδιότυπης «παράδοσης» της χώρας μας στο Δ.Ν.Τ. ο «Καλλικράτης» ανοίγει τον δρόμο για απολύσεις υπαλλήλων και ιδιωτικοποίηση λειτουργιών της αυτοδιοίκησης. Συνεπώς κατηγορηματικά είμαστε αντίθετοι με τον «Καλλικράτη».
Η κυβέρνηση με τον «Καλλικράτη» επιδιώκει:
α) να σταθεροποιηθεί και να ενισχυθεί περαιτέρω ο δικομματισμός και να περιοριστεί όχι μόνο η παρέμβαση της αριστεράς στην αυτοδιοίκηση, αλλά και κάθε αυτόνομης πολιτικής – αυτοδιοικητικής παρέμβασης. Διότι είναι σαφές ότι ο συνδυασμός μεγάλων σχημάτων και πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος ενισχύει το δικομματισμό στην αυτοδιοίκηση, αποκλείει κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις περιορίζοντας τη δυνατότητα συμμετοχής τους και στις εκλογές και στις λειτουργίες των οργάνων της αυτοδιοίκηση και
β) να μειώσει τη χρηματοδότηση του κράτους προς την αυτοδιοίκηση, να ιδιωτικοποιήσει τις λειτουργίες της και να ανοίξει την πόρτα για απολύσεις υπαλλήλων.
Συγκεκριμένα:
1) Δεν είναι δημοκρατική μεταρρύθμιση αφού:
α) Δεν καθιερώνει το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής για τη συγκρότηση των οργάνων της αυτοδιοίκησης και την αναλογικό εκπροσώπηση όλων των συνδυασμών σε όλα τα όργανα της αυτοδιοίκησης. Για μας η καθιέρωση της απλής αναλογικής στις εκλογές της αυτοδιοίκησης αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο της στάσης της απέναντι σε οποιοδήποτε σχέδιο μεταρρύθμισης, συνεπώς και στον «Καλλικράτη». Προκαλούμε όλες τις αυτοδιοικητικές παρατάξεις να πάρουν θέση πάνω στο μείζον αυτό θέμα δημοκρατίας.
β) Δεν αναβαθμίζει τα συλλογικά όργανα εις βάρος των μονοπρόσωπων.
γ) Μειώνει το ρόλο της αντιπολίτευσης, αφού η εκτελεστική επιτροπή, στην οποία συμμετέχουν μόνο ο Δήμαρχος και οι Αντιδήμαρχοι, ο Περιφερειάρχης και οι Αντιπεριφερειάρχες είναι το κυρίαρχο όργανο.
δ) Στις επιτροπές που καθιερώνει στους Δήμους και στις Περιφέρειες μειώνει τον αριθμό των συμβούλων της αντιπολίτευσης από το 3-2 που είναι σήμερα στις επιτροπές της Ν.Α. (δηλ. συμμετοχή της αντιπολίτευσης στο 40%) στο 7-2 (δηλ. ποσοστό αντιπολίτευσης 22%) !!!
ε) Δεν εξασφαλίζει τη συμμετοχή των πολιτών στη διοίκηση των υποθέσεών τους και την ενίσχυση της άμεσης δημοκρατίας.
2) Δεν αποκεντρώνει αρμοδιότητες του κράτους προς την αυτοδιοίκηση.
α) Είναι χαρακτηριστικό ότι μια από τις ουσιαστικές αρμοδιότητες που «διαφήμιζε» η κυβέρνηση ότι θα δοθεί στις αιρετές περιφέρειες και είναι ο δημοκρατικός προγραμματισμός και η διαχείριση του ΕΣΠΑ και του ΠΔΕ είναι αρμοδιότητα της κυβέρνησης με το πρόσφατο νομοσχέδιο για τη διαχείριση του ΕΣΠΑ που έχει καταγγείλει η ΕΝΑΕ.
Για το μέλλον το σχέδιο νόμου κάνει μια γενική αναφορά ότι θα υπογράφεται προγραμματική σύμβαση για την υλοποίηση συγκεκριμένων έργων που θα έχει προγραμματίσει και αποφασίσει η κυβέρνηση μεταξύ του Περιφερειάρχη!!! και του Υπουργείου. Το Περιφερειακό Συμβούλιο δηλαδή δεν υπάρχει πουθενά για την κυβέρνηση. Από την αρχή γίνεται ένα διακοσμητικό όργανο.
β) Δεν καταργεί τις μονοκλαδικές δομές των Υπουργείων στις Περιφέρειες με συνέπεια να συνεχίζουν να υπάρχουν αποκεντρωμένες κρατικές υπηρεσίες με παράλληλα αντικείμενα με την αυτοδιοίκηση.
3) Οικονομικοί πόροι
Η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση δεν δεσμεύεται για τη μεταφορά των απαραίτητων οικονομικών πόρων προς την αυτοδιοίκηση, ώστε να μπορεί να ασκήσει με επάρκεια και ανεξαρτησία τις αρμοδιότητές της χωρίς την επιβολή νέων φόρων στους πολίτες.
Οι τρεις πηγές χρηματοδότησης (Φ.Π.Α., φόρος φυσικών και νομικών προσώπων, φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας), απλώς περιγράφονται, χωρίς προσδιορισμό των ποσοστών που θα είναι στην αυτοδιοίκηση. Με δεδομένο ότι οι νέες αρμοδιότητες που μεταβιβάζονται στην αυτοδιοίκηση (κατασκευή σχολείων, συντήρηση εθνικών οδών, φροντίδα για την καλή λειτουργία των Κέντρων Υγείας κ.λπ.) απαιτούν δαπάνες που ήδη ήταν ελλιπείς από το κράτος και θα τις επωμιστούν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες χωρίς καμία δέσμευση για τη χρηματοδότησή τους. Συνεπώς η αυτοδιοίκηση ή θα μετατραπεί σε φορομπηχτικό μηχανισμό για να επιτελεί τις αρμοδιότητές της ή δεν θα μπορεί να ασκήσει τις αρμοδιότητες που υποτίθεται ότι έχει ή θα ιδιωτικοποιήσει τις λειτουργίες της.
Υπενθυμίζω ότι όλες οι αυτοδιοικητικές ενώσεις, όλα τα σώματα και τα συνέδρια για μια δεκαετία τώρα εκτός από τους κάθε φορά παρακρατημένους πόρους, ότι για να ασκήσει η αυτοδιοίκηση στο σύνολό της αρμοδιότητες απαιτούνται επιπλέον 4 δις ευρώ.
Η ΕΝΑΕ π.χ. έχει αναθέσει ολόκληρη μελέτη η οποία λέει ότι από το Φ.Π.Α. πρέπει να δοθεί το 4% στη δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση.
Η κυβέρνηση το μόνο που τονίζει είναι ότι θα εξοικονομήσει 1,8 δισ. το χρόνο. Από πού και πώς όμως, όταν η μείωση των αιρετών, η μείωση των μισθών τους και η μη διπλομισθία και τους δημόσιους υπάλληλους αιρετούς το κέρδος που δίνει είναι μόνο περίπου 70 εκατ. ευρώ (το μόνο σωστό από τον «Καλλικράτη»); Το άλλο 1,73 δισ. από πού θα βγει;
Το συμπέρασμα λοιπόν προφανές.
4) Για τη δευτεροβάθμια περιφερειακή αυτοδιοίκηση
Στο επίπεδο του Νομού το σχέδιο νόμου προβλέπει μόνο έναν ανεξέλεγκτο αντιπεριφερειάρχη. Αυτό είναι έξω από κάθε έννοια δημοκρατικής αντίληψης. Εμείς επιμένουμε είναι ότι «η δευτεροβάθμια περιφερειακή αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει αιρετά όργανα και στους Νομούς, ως εσωτερικά όργανα της Περιφέρειας, με σαφώς καθορισμένους πολιτικούς ρόλους, αρμοδιότητες και πόρους». Η Νομαρχία πρέπει να μείνει και ως διοικητικό κέντρο εξυπηρέτησης των πολιτών και υλοποίησης των αρμοδιοτήτων της περιφερειακής αυτοδιοίκησης.
Είναι αδιανόητο συνεπώς να μην προβλέπεται στο επίπεδο του Νομού να υπάρχει αιρετό όργανο ως εσωτερικό αποκεντρωμένο όργανο του Περιφερειακού Συμβουλίου, όταν την ίδια στιγμή το σχέδιο νόμου προβλέπει εσωτερικά όργανα για την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση.
5) Υπάλληλοι – Μετατάξεις: Ο «Καλλικράτης» – ανοιχτή δυνατότητα για απολύσεις υπαλλήλων
Αυτοί που θα την «πληρώσουν τη νύφη» του «Καλλικράτη» περισσότερο απ’ όλους είναι οι σημερινοί υπάλληλοι των Ν.Α.
Στους υπαλλήλους θα υλοποιηθεί κυρίως το πρόγραμμα του ΔΝΤ.
α) Συμβασιούχοι. Είναι γνωστές οι δηλώσεις και των στελεχών της κυβέρνησης αλλά και οι απαιτήσεις του Δ.Ν.Τ., συνεπώς θα απολυθούν όλοι.
β) Μόνιμοι. Το προσχέδιο συνδέει τις μετατάξεις του προσωπικού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης με τις αρμοδιότητες που αυτό ασκεί. Ανάλογα το πού πάνε οι αρμοδιότητες -στους Δήμους ή στην Περιφέρεια δηλαδή- πάνε και οι υπάλληλοι.
Οι μετατάξεις των υπαλλήλων της Ν.Α. θα γίνουν εντός του 2010 χωρίς να υπάρχουν όμως οι θέσεις που θα καταλάβουν. Οι οργανισμοί που θα ορίζουν τις θέσεις θα γίνουν μεταγενέστερα των μετατάξεων και είναι ο άγνωστο βέβαια αν θα υπάρξουν όπως προϋπήρχαν στην Ν.Α.
Υπόψη ακόμα ό,τι για τις μετατάξεις στην Περιφέρεια δεν θα ισχύσει το τεκμήριο της εντοπιότητας (θα διαλυθούν οικογένειες).
Αν η αναφερόμενη διαδικασία που ορίζει ο «Καλλικράτης» συνδυαστεί με τις πρόσφατες δηλώσεις των Υπουργών Πάγκαλου και Παπακωνσταντίνου, αλλά και τις απαιτήσεις του Δ.Ν.Τ., προκύπτει ένας σοβαρός κίνδυνος απολύσεων υπαλλήλων για τις περιπτώσεις που δεν θα υπάρξουν θέσεις στους νέους οργανισμούς που θα γίνουν αργότερα ή για τις περιπτώσεις υπαλλήλων που αδυνατούν να μετακινηθούν ή αρνηθούν την τοποθέτησή τους σε άλλες θέσεις, κτλ.
«Το Σύνταγμα είναι σαφές. Εγγυάται τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, στον βαθμό που αυτή έχει να κάνει με συγκεκριμένες θέσεις που υπάρχουν. Όταν παύουν να υπάρχουν οι θέσεις, τότε η θέση καταργείται και μαζί δεν είναι πια δημόσιος υπάλληλος κι αυτός ο οποίος είναι στη θέση», δήλωνε στις 14/4/2010 σε συνέντευξή του στην εκπομπή Press της ΝΕΤ ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου».
Θέτουμε ένα ερώτημα, αν η κυβέρνηση δεν είχε στο μυαλό της να έχει ανοιχτή δυνατότητα απολύσεων, γιατί δεν δημιουργούνται οι οργανισμοί πρώτα μέσα στο 2011 και στη συνέχεια να γίνει η μεταφορά κάποιων αρμοδιοτήτων της σημερινής νομαρχιακής αυτοδιοίκησης στην πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση;
Τις επόμενες ημέρες θα συναντηθούμε με όλους τους συλλόγους των εργαζομένων και τους εργαζόμενους στη ΝΑΜ και θα συζητήσουμε τα ζητήματα αυτά.
Καλούμε τους υπαλλήλους της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Να οργανώσουν κινητοποιήσεις για την προστασία της εργασίας τους.
6) Αρμοδιότητες
Αυτό που προβλέπει το σχέδιο νόμου είναι η αναδιανομή των αρμοδιοτήτων των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων περίπου στο 60% προς τους Δήμους και στο 40% προς τις Περιφέρειες. Ο διαμελισμός των αρμοδιοτήτων των Νομαρχιών όπως προκύπτει από το κεφάλαιο των Μετατάξεων σε συνδυασμό με την σημερινή πολιτική κατάσταση που η χώρα έχει παραδοθεί ουσιαστικά στο ΔΝΤ, είναι προφανές πως δεν γίνεται για λόγους καλύτερης άσκησης των αρμοδιοτήτων προς το συμφέρον των πολιτών, αλλά για να υλοποιηθούν οι επιταγές του προγράμματος σταθερότητας και του ΔΝΤ για μαζικές απολύσεις στο δημόσιο.
Οι «εντοπισμένες» (τοπικές) αρμοδιότητες των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων (Ν.Α.) μαζί με το προσωπικό που τις ασκούσε θα μεταβιβαστούν στους Δήμους (ΟΤΑ). Οι υπόλοιπες, οι «περιφερειακές», θα μείνουν στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση (Π.Α.). Δεδομένου ότι ο διαχωρισμός – εντοπισμένες (τοπικές) υποθέσεις και περιφερειακές υποθέσεις- είναι δυσχερής και το Ελληνικό κράτος δεν κατάφερε τα τελευταία εκατό χρόνια να κάνει αυτή την διάκριση, ο καταμερισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ α’ και β’ βαθμού που γίνεται στο προσχέδιο είναι αυθαίρετος και αναμένεται στο μέλλον ν’ αρχίσει πάλι η διαδικασία του ξηλώματος των αρμοδιοτήτων (όπως έγινε και με την Ν.Α.).
Κρίσιμος παράγοντας για την μεταβίβαση αρμοδιοτήτων είναι: ο υποδοχέας να μπορεί να υποδεχτεί την αρμοδιότητα και να ’χει την ικανότητα να την ασκήσει. Επειδή όμως, όλοι οι υποδοχείς ΟΤΑ δεν θα μπορούν να υποδεχτούν πολλές αρμοδιότητες των Ν.Α., εισάγεται μεταβατική (προσωρινή) κατάσταση άσκησης αρμοδιότητας από τον κεντρικό Δήμο έξω από τα διοικητικά του όρια (στην επικράτεια των άλλων ΟΤΑ του Νομού) μέχρι να ωριμάσουν (!) οι υπόλοιποι υποδοχείς ΟΤΑ για να αναλάβουν τις αρμοδιότητες και πιθανόν και τους υπαλλήλους. Αυτή η ρύθμιση θα καταπέσει ως αντισυνταγματική με τη πρώτη προσφυγή. Και επιπλέον θα απορυθμίσει πλήρως την προβληματική λειτουργία της δημόσιας διοίκησης. Κυριολεκτικά θα γίνει «μπάχαλο».
Στα πλαίσια της μεταβίβασης των αρμοδιοτήτων θα περιοριστώ μόνο σε έναν τομέα αυτόν της αγροτικής ανάπτυξης για να αποδείξω και τα λάθη και την προχειρότητα του «Καλλικράτη». Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου διαλύει ουσιαστικά τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία), αφού τις περισσότερες αρμοδιότητες τις μεταφέρει στους Δήμους. Αυτό είναι λάθος και πρέπει οι αρμοδιότητες να παραμείνουν στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση και στις αποκεντρωμένες δομές της στις Νομαρχίες.
Επίσης πρέπει να σημειώσω ότι η ΠΟΓΕΔΥ (Ομοσπονδία Συλλόγων Γεωτεχνικών), διαφωνεί ριζικά με τη μεταφορά των θεμάτων της αγροτικής ανάπτυξης στους Δήμους.
Η αγροτική ανάπτυξη πρέπει να προγραμματίζεται και να υλοποιείται σε ευρύτερο πλαίσιο, που είναι η περιφέρεια και όχι στο στενό που είναι ο Δήμος.
Για όλους αυτούς τους λόγους όχι μόνο είμαστε αντίθετοι με το σχέδιο «Καλλικράτης» αλλά καλούμε και τους εργαζόμενους και τους πολίτες να αγωνιστούν με έντονο και μαζικό τρόπο ώστε να μην υλοποιηθεί.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ
Επικεφαλής του συνδυασμού
«Συνεργασία για τη Μεσσηνία»
Το σχέδιο νόμου «Καλλικράτης» επιβεβαιώνει τη ριζική μας διαφωνία με τη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση, διότι όχι μόνο δεν είναι δημοκρατική ούτε αποκεντρωτική μεταρρύθμιση του κράτους προς την αυτοδιοίκηση, ούτε ισχυροποιεί την αυτοδιοίκηση, αλλά επιπλέον στις σημερινές συνθήκες ιδιότυπης «παράδοσης» της χώρας μας στο Δ.Ν.Τ. ο «Καλλικράτης» ανοίγει τον δρόμο για απολύσεις υπαλλήλων και ιδιωτικοποίηση λειτουργιών της αυτοδιοίκησης. Συνεπώς κατηγορηματικά είμαστε αντίθετοι με τον «Καλλικράτη».
Η κυβέρνηση με τον «Καλλικράτη» επιδιώκει:
α) να σταθεροποιηθεί και να ενισχυθεί περαιτέρω ο δικομματισμός και να περιοριστεί όχι μόνο η παρέμβαση της αριστεράς στην αυτοδιοίκηση, αλλά και κάθε αυτόνομης πολιτικής – αυτοδιοικητικής παρέμβασης. Διότι είναι σαφές ότι ο συνδυασμός μεγάλων σχημάτων και πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος ενισχύει το δικομματισμό στην αυτοδιοίκηση, αποκλείει κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις περιορίζοντας τη δυνατότητα συμμετοχής τους και στις εκλογές και στις λειτουργίες των οργάνων της αυτοδιοίκηση και
β) να μειώσει τη χρηματοδότηση του κράτους προς την αυτοδιοίκηση, να ιδιωτικοποιήσει τις λειτουργίες της και να ανοίξει την πόρτα για απολύσεις υπαλλήλων.
Συγκεκριμένα:
1) Δεν είναι δημοκρατική μεταρρύθμιση αφού:
α) Δεν καθιερώνει το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής για τη συγκρότηση των οργάνων της αυτοδιοίκησης και την αναλογικό εκπροσώπηση όλων των συνδυασμών σε όλα τα όργανα της αυτοδιοίκησης. Για μας η καθιέρωση της απλής αναλογικής στις εκλογές της αυτοδιοίκησης αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο της στάσης της απέναντι σε οποιοδήποτε σχέδιο μεταρρύθμισης, συνεπώς και στον «Καλλικράτη». Προκαλούμε όλες τις αυτοδιοικητικές παρατάξεις να πάρουν θέση πάνω στο μείζον αυτό θέμα δημοκρατίας.
β) Δεν αναβαθμίζει τα συλλογικά όργανα εις βάρος των μονοπρόσωπων.
γ) Μειώνει το ρόλο της αντιπολίτευσης, αφού η εκτελεστική επιτροπή, στην οποία συμμετέχουν μόνο ο Δήμαρχος και οι Αντιδήμαρχοι, ο Περιφερειάρχης και οι Αντιπεριφερειάρχες είναι το κυρίαρχο όργανο.
δ) Στις επιτροπές που καθιερώνει στους Δήμους και στις Περιφέρειες μειώνει τον αριθμό των συμβούλων της αντιπολίτευσης από το 3-2 που είναι σήμερα στις επιτροπές της Ν.Α. (δηλ. συμμετοχή της αντιπολίτευσης στο 40%) στο 7-2 (δηλ. ποσοστό αντιπολίτευσης 22%) !!!
ε) Δεν εξασφαλίζει τη συμμετοχή των πολιτών στη διοίκηση των υποθέσεών τους και την ενίσχυση της άμεσης δημοκρατίας.
2) Δεν αποκεντρώνει αρμοδιότητες του κράτους προς την αυτοδιοίκηση.
α) Είναι χαρακτηριστικό ότι μια από τις ουσιαστικές αρμοδιότητες που «διαφήμιζε» η κυβέρνηση ότι θα δοθεί στις αιρετές περιφέρειες και είναι ο δημοκρατικός προγραμματισμός και η διαχείριση του ΕΣΠΑ και του ΠΔΕ είναι αρμοδιότητα της κυβέρνησης με το πρόσφατο νομοσχέδιο για τη διαχείριση του ΕΣΠΑ που έχει καταγγείλει η ΕΝΑΕ.
Για το μέλλον το σχέδιο νόμου κάνει μια γενική αναφορά ότι θα υπογράφεται προγραμματική σύμβαση για την υλοποίηση συγκεκριμένων έργων που θα έχει προγραμματίσει και αποφασίσει η κυβέρνηση μεταξύ του Περιφερειάρχη!!! και του Υπουργείου. Το Περιφερειακό Συμβούλιο δηλαδή δεν υπάρχει πουθενά για την κυβέρνηση. Από την αρχή γίνεται ένα διακοσμητικό όργανο.
β) Δεν καταργεί τις μονοκλαδικές δομές των Υπουργείων στις Περιφέρειες με συνέπεια να συνεχίζουν να υπάρχουν αποκεντρωμένες κρατικές υπηρεσίες με παράλληλα αντικείμενα με την αυτοδιοίκηση.
3) Οικονομικοί πόροι
Η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση δεν δεσμεύεται για τη μεταφορά των απαραίτητων οικονομικών πόρων προς την αυτοδιοίκηση, ώστε να μπορεί να ασκήσει με επάρκεια και ανεξαρτησία τις αρμοδιότητές της χωρίς την επιβολή νέων φόρων στους πολίτες.
Οι τρεις πηγές χρηματοδότησης (Φ.Π.Α., φόρος φυσικών και νομικών προσώπων, φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας), απλώς περιγράφονται, χωρίς προσδιορισμό των ποσοστών που θα είναι στην αυτοδιοίκηση. Με δεδομένο ότι οι νέες αρμοδιότητες που μεταβιβάζονται στην αυτοδιοίκηση (κατασκευή σχολείων, συντήρηση εθνικών οδών, φροντίδα για την καλή λειτουργία των Κέντρων Υγείας κ.λπ.) απαιτούν δαπάνες που ήδη ήταν ελλιπείς από το κράτος και θα τις επωμιστούν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες χωρίς καμία δέσμευση για τη χρηματοδότησή τους. Συνεπώς η αυτοδιοίκηση ή θα μετατραπεί σε φορομπηχτικό μηχανισμό για να επιτελεί τις αρμοδιότητές της ή δεν θα μπορεί να ασκήσει τις αρμοδιότητες που υποτίθεται ότι έχει ή θα ιδιωτικοποιήσει τις λειτουργίες της.
Υπενθυμίζω ότι όλες οι αυτοδιοικητικές ενώσεις, όλα τα σώματα και τα συνέδρια για μια δεκαετία τώρα εκτός από τους κάθε φορά παρακρατημένους πόρους, ότι για να ασκήσει η αυτοδιοίκηση στο σύνολό της αρμοδιότητες απαιτούνται επιπλέον 4 δις ευρώ.
Η ΕΝΑΕ π.χ. έχει αναθέσει ολόκληρη μελέτη η οποία λέει ότι από το Φ.Π.Α. πρέπει να δοθεί το 4% στη δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση.
Η κυβέρνηση το μόνο που τονίζει είναι ότι θα εξοικονομήσει 1,8 δισ. το χρόνο. Από πού και πώς όμως, όταν η μείωση των αιρετών, η μείωση των μισθών τους και η μη διπλομισθία και τους δημόσιους υπάλληλους αιρετούς το κέρδος που δίνει είναι μόνο περίπου 70 εκατ. ευρώ (το μόνο σωστό από τον «Καλλικράτη»); Το άλλο 1,73 δισ. από πού θα βγει;
Το συμπέρασμα λοιπόν προφανές.
4) Για τη δευτεροβάθμια περιφερειακή αυτοδιοίκηση
Στο επίπεδο του Νομού το σχέδιο νόμου προβλέπει μόνο έναν ανεξέλεγκτο αντιπεριφερειάρχη. Αυτό είναι έξω από κάθε έννοια δημοκρατικής αντίληψης. Εμείς επιμένουμε είναι ότι «η δευτεροβάθμια περιφερειακή αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει αιρετά όργανα και στους Νομούς, ως εσωτερικά όργανα της Περιφέρειας, με σαφώς καθορισμένους πολιτικούς ρόλους, αρμοδιότητες και πόρους». Η Νομαρχία πρέπει να μείνει και ως διοικητικό κέντρο εξυπηρέτησης των πολιτών και υλοποίησης των αρμοδιοτήτων της περιφερειακής αυτοδιοίκησης.
Είναι αδιανόητο συνεπώς να μην προβλέπεται στο επίπεδο του Νομού να υπάρχει αιρετό όργανο ως εσωτερικό αποκεντρωμένο όργανο του Περιφερειακού Συμβουλίου, όταν την ίδια στιγμή το σχέδιο νόμου προβλέπει εσωτερικά όργανα για την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση.
5) Υπάλληλοι – Μετατάξεις: Ο «Καλλικράτης» – ανοιχτή δυνατότητα για απολύσεις υπαλλήλων
Αυτοί που θα την «πληρώσουν τη νύφη» του «Καλλικράτη» περισσότερο απ’ όλους είναι οι σημερινοί υπάλληλοι των Ν.Α.
Στους υπαλλήλους θα υλοποιηθεί κυρίως το πρόγραμμα του ΔΝΤ.
α) Συμβασιούχοι. Είναι γνωστές οι δηλώσεις και των στελεχών της κυβέρνησης αλλά και οι απαιτήσεις του Δ.Ν.Τ., συνεπώς θα απολυθούν όλοι.
β) Μόνιμοι. Το προσχέδιο συνδέει τις μετατάξεις του προσωπικού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης με τις αρμοδιότητες που αυτό ασκεί. Ανάλογα το πού πάνε οι αρμοδιότητες -στους Δήμους ή στην Περιφέρεια δηλαδή- πάνε και οι υπάλληλοι.
Οι μετατάξεις των υπαλλήλων της Ν.Α. θα γίνουν εντός του 2010 χωρίς να υπάρχουν όμως οι θέσεις που θα καταλάβουν. Οι οργανισμοί που θα ορίζουν τις θέσεις θα γίνουν μεταγενέστερα των μετατάξεων και είναι ο άγνωστο βέβαια αν θα υπάρξουν όπως προϋπήρχαν στην Ν.Α.
Υπόψη ακόμα ό,τι για τις μετατάξεις στην Περιφέρεια δεν θα ισχύσει το τεκμήριο της εντοπιότητας (θα διαλυθούν οικογένειες).
Αν η αναφερόμενη διαδικασία που ορίζει ο «Καλλικράτης» συνδυαστεί με τις πρόσφατες δηλώσεις των Υπουργών Πάγκαλου και Παπακωνσταντίνου, αλλά και τις απαιτήσεις του Δ.Ν.Τ., προκύπτει ένας σοβαρός κίνδυνος απολύσεων υπαλλήλων για τις περιπτώσεις που δεν θα υπάρξουν θέσεις στους νέους οργανισμούς που θα γίνουν αργότερα ή για τις περιπτώσεις υπαλλήλων που αδυνατούν να μετακινηθούν ή αρνηθούν την τοποθέτησή τους σε άλλες θέσεις, κτλ.
«Το Σύνταγμα είναι σαφές. Εγγυάται τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, στον βαθμό που αυτή έχει να κάνει με συγκεκριμένες θέσεις που υπάρχουν. Όταν παύουν να υπάρχουν οι θέσεις, τότε η θέση καταργείται και μαζί δεν είναι πια δημόσιος υπάλληλος κι αυτός ο οποίος είναι στη θέση», δήλωνε στις 14/4/2010 σε συνέντευξή του στην εκπομπή Press της ΝΕΤ ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου».
Θέτουμε ένα ερώτημα, αν η κυβέρνηση δεν είχε στο μυαλό της να έχει ανοιχτή δυνατότητα απολύσεων, γιατί δεν δημιουργούνται οι οργανισμοί πρώτα μέσα στο 2011 και στη συνέχεια να γίνει η μεταφορά κάποιων αρμοδιοτήτων της σημερινής νομαρχιακής αυτοδιοίκησης στην πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση;
Τις επόμενες ημέρες θα συναντηθούμε με όλους τους συλλόγους των εργαζομένων και τους εργαζόμενους στη ΝΑΜ και θα συζητήσουμε τα ζητήματα αυτά.
Καλούμε τους υπαλλήλους της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Να οργανώσουν κινητοποιήσεις για την προστασία της εργασίας τους.
6) Αρμοδιότητες
Αυτό που προβλέπει το σχέδιο νόμου είναι η αναδιανομή των αρμοδιοτήτων των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων περίπου στο 60% προς τους Δήμους και στο 40% προς τις Περιφέρειες. Ο διαμελισμός των αρμοδιοτήτων των Νομαρχιών όπως προκύπτει από το κεφάλαιο των Μετατάξεων σε συνδυασμό με την σημερινή πολιτική κατάσταση που η χώρα έχει παραδοθεί ουσιαστικά στο ΔΝΤ, είναι προφανές πως δεν γίνεται για λόγους καλύτερης άσκησης των αρμοδιοτήτων προς το συμφέρον των πολιτών, αλλά για να υλοποιηθούν οι επιταγές του προγράμματος σταθερότητας και του ΔΝΤ για μαζικές απολύσεις στο δημόσιο.
Οι «εντοπισμένες» (τοπικές) αρμοδιότητες των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων (Ν.Α.) μαζί με το προσωπικό που τις ασκούσε θα μεταβιβαστούν στους Δήμους (ΟΤΑ). Οι υπόλοιπες, οι «περιφερειακές», θα μείνουν στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση (Π.Α.). Δεδομένου ότι ο διαχωρισμός – εντοπισμένες (τοπικές) υποθέσεις και περιφερειακές υποθέσεις- είναι δυσχερής και το Ελληνικό κράτος δεν κατάφερε τα τελευταία εκατό χρόνια να κάνει αυτή την διάκριση, ο καταμερισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ α’ και β’ βαθμού που γίνεται στο προσχέδιο είναι αυθαίρετος και αναμένεται στο μέλλον ν’ αρχίσει πάλι η διαδικασία του ξηλώματος των αρμοδιοτήτων (όπως έγινε και με την Ν.Α.).
Κρίσιμος παράγοντας για την μεταβίβαση αρμοδιοτήτων είναι: ο υποδοχέας να μπορεί να υποδεχτεί την αρμοδιότητα και να ’χει την ικανότητα να την ασκήσει. Επειδή όμως, όλοι οι υποδοχείς ΟΤΑ δεν θα μπορούν να υποδεχτούν πολλές αρμοδιότητες των Ν.Α., εισάγεται μεταβατική (προσωρινή) κατάσταση άσκησης αρμοδιότητας από τον κεντρικό Δήμο έξω από τα διοικητικά του όρια (στην επικράτεια των άλλων ΟΤΑ του Νομού) μέχρι να ωριμάσουν (!) οι υπόλοιποι υποδοχείς ΟΤΑ για να αναλάβουν τις αρμοδιότητες και πιθανόν και τους υπαλλήλους. Αυτή η ρύθμιση θα καταπέσει ως αντισυνταγματική με τη πρώτη προσφυγή. Και επιπλέον θα απορυθμίσει πλήρως την προβληματική λειτουργία της δημόσιας διοίκησης. Κυριολεκτικά θα γίνει «μπάχαλο».
Στα πλαίσια της μεταβίβασης των αρμοδιοτήτων θα περιοριστώ μόνο σε έναν τομέα αυτόν της αγροτικής ανάπτυξης για να αποδείξω και τα λάθη και την προχειρότητα του «Καλλικράτη». Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου διαλύει ουσιαστικά τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία), αφού τις περισσότερες αρμοδιότητες τις μεταφέρει στους Δήμους. Αυτό είναι λάθος και πρέπει οι αρμοδιότητες να παραμείνουν στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση και στις αποκεντρωμένες δομές της στις Νομαρχίες.
Επίσης πρέπει να σημειώσω ότι η ΠΟΓΕΔΥ (Ομοσπονδία Συλλόγων Γεωτεχνικών), διαφωνεί ριζικά με τη μεταφορά των θεμάτων της αγροτικής ανάπτυξης στους Δήμους.
Η αγροτική ανάπτυξη πρέπει να προγραμματίζεται και να υλοποιείται σε ευρύτερο πλαίσιο, που είναι η περιφέρεια και όχι στο στενό που είναι ο Δήμος.
Για όλους αυτούς τους λόγους όχι μόνο είμαστε αντίθετοι με το σχέδιο «Καλλικράτης» αλλά καλούμε και τους εργαζόμενους και τους πολίτες να αγωνιστούν με έντονο και μαζικό τρόπο ώστε να μην υλοποιηθεί.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ
Επικεφαλής του συνδυασμού
«Συνεργασία για τη Μεσσηνία»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
