Μετά τις δημοσιονομικές «δουλείες» του Καλλικράτη, που του προικοδότησαν το αρχικό και το επικαιροποιημένο Μνημόνιο, η Περιφέρεια Αττικής δέχεται άλλο ένα καταλυτικό πλήγμα.
Ο σχεδιασμός τής μετατροπής του Ελληνικού σε «πολύκεντρο» ψυχαγωγικών και οικονομικών δραστηριοτήτων» τύπου Ντουμπάι, από ξένα συμφέροντα, διαψεύδει το όραμα πολλών γενεών προοδευτικών πολεοδόμων, αρχιτεκτόνων και οραματιστών ακτιβιστών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και όλου του Λαού της Αττικής, να λειτουργήσει επιτέλους ως Μητροπολιτικό Πάρκο, ως τόπος διαλεκτικής συνάντησης των ανθρώπων και των θεσμών, με τα διαχρονικά στοιχεία της Φύσης.
Κάτι που θα ήταν για τον μετέχοντα του Ελληνικού Πολιτισμού πρώτιστο καθήκον, αφού αποτελεί αναγκαία συνθήκη της καθημερινής κοινωνικής και ατομικής μας ευτυχίας (ως ανυπέρβλητο ανθρωπολογικό πρόταγμα συνυφασμένο με την ύπαρξη και εξέλιξη της φυλής μας), μεταβάλλεται σε μετανεωτερικό εφιάλτη του ακραίου και αδυσώπητου νεοφιλελεύθερου οικονομισμού.
Αντί για την αποκατάσταση και την επανασυγκρότηση της ταυτότητας, καταστρέφουμε και τα τελευταία στοιχεία που την συνέθεταν. Αλλά όταν οι φορείς του πολιτικού εποικοδομήματος δεν τα αναγνωρίζουν, πρέπει ο μνήμων Λαός να αποκαταστήσει τη συνέπεια λόγων και έργων. Η Αττική και οι πολίτες της δεν πρέπει να στερηθούν του μοναδικού αυτού πνεύμονα πρασίνου, πολιτισμού και κοινωνικής μέθεξης, όπως έχει αποτυπωθεί ως ενεργός απαίτηση στο φαντασιακό όλων.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου