To "ασφα-ληστρικό"-οι αρχαίοι και οι Financial Times

Πρίν λίγο μόλις καιρό, όταν ολόκληρη η αριστερά βλέποντας από την κατάθεση του κι’ ολας το «ασφα-ληστρικό νομοσχέδιο Λοβέρδου» φώναζε και διαδήλωνε πως είναι το τέλος της «Κοινωνικής ασφάλισης» ,πολλοί (ειδικοί και μη ) θεώρησαν ότι ήταν μια αντιπολιτευτική κίνηση εκ μέρους των αριστερών δυνάμεων ,αλλά όσο περνούσαν καιρός και ημέρες αυτό σιγά-σιγά άλλαζε ,κάθε μέρα καινούρια πράγματα “έβγαιναν” στο φώς ώσπου εντέλει οι πάντες συνειδητοποίησαν πως δεν είναι μια απλή αλλαγή των πραγμάτων στην ασφάλιση (έστω και …δραστική) ,αλλά αντιθέτως επρόκειτο για το τέλος της Κοινωνικής ασφάλισης.
Παράλληλα εκείνη τη χρονική στιγμή, Κυβέρνηση και Συνδικαλιστική πλειοψηφία έτρεξαν να προλάβουν να σηκώσουν “σκόνη” θέλοντας να θολώσουν το τοπίο με την κλασσική και γνώριμη σε αυτούς τακτική της προπαγάνδας που έστρεψε το βλέμμα των εργαζομένων (ρίχνοντας και το κυρίως βάρος) στα όρια ηλικίας αλλά και όχι μόνο ,βάζοντας μπροστά και το “σχέδιο”...λεπτομερειών από δήθεν βελτιώσεις μέχρι και την τελευταία στιγμή , διαλαλώντας με τους γνωστούς τελάληδες- χατζιαβάτηδες τηλεοπτικούς-ερτζιανούς και τυπο-“φθόρους” την πίστη στον κοινωνικό και πολιτικό διάλογο (αμεέ!).

Το “ασφα-ληστρικό” σύστημα των τριών πυλώνων δεν είναι μια καινούρια ιδέα του ΔΝΤ ,το εφάρμοσε πριν από δεκαετίες στην Χιλή επί δικτατορίας Πινοσέτ και από τότε καλά κρατεί!! Τώρα γιατί δυσκολεύτηκαν με κάτι τόσο πολύ χρησιμοποιημένο οι δικοί μας αητοί για να συμφωνήσουν στο τέλος ,δικά σας τα συμπεράσματα!

Πυλώνας πρώτος : Εθνική σύνταξη πείνας.

Πυλώνας δεύτερος : Ανταποδοτική σύνταξη το ύψος της οποίας καθορίζεται με σκληρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Πυλώνας τρίτος : Συμπληρωματική ιδιωτική ασφάλιση (ευπόρων λύση).

Και αυτό είναι το σύστημα όπου “σπάει” την βασική σύμβαση που καθιστούσε το κράτος εγγυητή της καταβολής συντάξεων και συμμέτοχο στην χρηματοδότηση τους.
Με αποτέλεσμα η μοναδική του υποχρέωση πλέον να είναι προνοιακή, “φιλανθρωπικού” τύπου ουσιαστικά χορήγηση, ενός κάποιου βοηθήματος στους άπορους και ασθενέστερους.
Με τον τρόπο αυτό η σύνταξη μετατρέπεται ευθέως σε ατομική υπόθεση μιας και εφεξής θα υπολογίζεται με κριτήρια κεφαλαιοποιητικού συστήματος όπου το ύψος της κάθε σύνταξης θα συναρτάται από το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών του εργαζόμενου σε όλη την διάρκεια του παραγωγικού του βίου .

Στην Ελλάδα αυτό άρχισε να «πλασάρεται» σιγά-σιγά από την δεκαετία του ’80 ,όταν άρχισε να ακούτε περί κρίσεως των ασφαλιστικών ταμείων τα οποία μέχρι εκείνη την στιγμή καταληστευόντουσαν τα αποθεματικά τους επί τρείς δεκαετίες ,τα έσοδα τους εξαφανιζόντουσαν με κύριες αιτίες την εισφοροδιαφυγή ,την εισφοροκλοπή και την άσκηση : κρατικής “προνοιακής” πολιτικής με δαπάνες των Ταμείων.
Και όσο τα ταμεία στην Ελλάδα ήταν “ανώριμα” (περισσότεροι ασφαλισμένοι-λιγότεροι συνταξιούχοι, η κοινωνική ασφάλιση ξεκινούσε την δεκαετία του ‘50 ,οπότε ήταν φυσικό αυτό) το κράτος “δούλευε” στην πλάτη των Ταμείων ,βάζοντας βαθειά το μακρύ του χέρι στο “παγκάρι” υπέρ κρατικού προϋπολογισμού και κεφαλαίου (για να μην έχει παράπονο).
Αλλά!!!¨ Όταν τα Ταμεία ήρθε η ώρα σαν όλους τους ζωντανούς οργανισμούς να “ωριμάσουν” , όταν εν’ ολίγης έπρεπε να πληρωθούν μαζικά συντάξεις ,ήρθε και η μεγάλη αλήθεια…Ταμεία ..άδεια!!!
Και από την ώρα της μεγάλης αλήθειας και μετά ,άρχισε μια συνεχείς και αδιάκοπη πορεία ανατροπών σε βάρος όλων, ασφαλισμένων-εργαζομένων-συνταξιούχων και η θεωρία των τριών πυλώνων συνεχώς βρισκόταν στο προσκήνιο και στη δημόσια συζήτηση ,είτε σε βασικά της σημεία ,είτε επί συνόλου ώσπου ήρθε η σημερινή κυβέρνηση Παπανδρέου και χωρίς πολλά-πολλά και χωρίς να ασχοληθεί με τον τρίτο πυλώνα καν ,έστησε ως αγέρωχος εναερίτης των βουνών και των λόγκων τους δύο προηγούμενους (ούτως η άλλως ο τρίτος ποιόν θα αφορούσε;) και μικραίνοντας έτσι τις διαδικασίες ,κατάργησε την Κοινωνική ασφάλιση (διότι αυτό συμβαίνει).

Στην εισηγητική έκθεση αλλά και εντός Μνημονίου αναφέρεται σαφέστατα πως η βασική σύνταξη θα είναι ένα προνοιακό βοήθημα το οποίο και θα χορηγείται με εισοδηματικά κριτήρια .Καθορίζεται το ύψος της στα 360 ευρώ εντελώς υποκριτικά, αφού κατ’ ουσία συναρτάται απολύτως από την δημοσιονομική πολιτική.
Την ώρα της καταβολής της το εύρος της θα καθορίζεται από τις δημοσιονομικές συνθήκες και ποιές θα είναι αυτές στο μέλλον; Ε δεν χρειάζεται να το σκεφτούμε ιδιαίτερα αυτό…Εξωφρενικά τοκογλυφικά επιτόκια ενός υπέρογκου χρέους τα οποία και πρέπει να εξυπηρετηθούν δεν σου αφήνουν ούτε ένα χιλιοστό αισιοδοξίας σκεπτόμενος το μέλλον υπό αυτές τις πολιτικο-κοινωνικές συνθήκες.
Και αυτό το προνοιακού τύπου βοήθημα δεν είναι δα και κάτι καινούργιο αν το σκεφτεί κανείς μιας και επί τόσα χρόνια αυτό συμβαίνει με τους αγρότες και τον ΟΓΑ ,ταμείο, για το οποίο ο κ. υφυπουργός Κουτρουμάνος ομολόγησε πως θεωρεί πρότυπο. Το μόνο καινούργιο σε αυτή την ιστορία είναι πως σε αυτόν τον προνοιακό κοινό παρανομαστή θα συνενωθούν πλέον ευρύτατα εργατικά στρώματα!

Η μόνη σύνταξη που θα σχετίζεται με τις ασφαλιστικές εισφορές ,θα είναι εκείνη της αναλογικής σύνταξης και που εκεί το κράτος δεν θα έχει καμία συμμετοχή στη χρηματοδότηση της αφού η υποχρέωση εξαντλείτε στην χορήγηση της βασικής σύνταξης. Σε αυτήν τα Ταμεία καλούνται να ορίσουν τα ίδια το ύψος αυτής της σύνταξης με αυστηρότατα κριτήρια βιωσιμότητας! Τα οποία μάλιστα θα καθορίζονται από συνεχείς αναλογιστικές μελέτες!!! Και ποια θα είναι αυτά τα στοιχεία; Μα ,τα αποθεματικά του ,τα έσοδα από εισφορές ,οι δαπάνες συντάξεων και τα …γενικά του έξοδα..! Δηλαδή στις συντάξεις των ανθρώπων θα παίζουν ρόλο τα γενικά έξοδα τα οποία και ο κάθε διευθυντής θα αυξομειώνει κατά το δοκούν!! Ε ! Περαστικά μας …!!!

Και όλα αυτά τα ωραία και υπέροχα ,που επιβάλουν όχι μόνο οι σημερινοί κυβερνώντες αλλά και οι κυβερνώντες όλων των δεκαετιών έχοντας και κατά την ψήφιση αντιλαϊκών μέτρων και τη χείρα βοηθείας και από άλλα πολιτικά “τσόφλια”, με τις πρακτικές που εφάρμοσαν στον δύσμοιρο(για πόσο ακόμα όμως )λαό, μας τα σερβίρουν ως παρόν δικό μας και μέλλον των παιδιών μας.

Δικαιολογίες δεν υπάρχουν πάνω σε αυτόν τον βιασμό των δικαιωμάτων του λαού και της εργατικής τάξης της χώρας ,για τον ίδιο ακριβώς λόγο που δικαιολογία δεν χωράει σε κανέναν βιασμό, πόσο μάλλον της ζωής των ανθρώπων.
Ο λαός είναι υποχρεωμένος ποια από όσα μύρια τον σφυροκοπούν κάθε μέρα ,κι όχι γιατί αγουροξύπνησε ,απλά τον ξύπνησαν χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες για τους ίδιους και τις πολιτικές τους, μέσα από κινήματα ανατροπής μνημονίων και αντιλαϊκών πολιτικών ,απέναντι σε όλους τους ντόπιους «βάρβαρους» υπηρέτες του κεφαλαίου και τους νέο-μισθοφόρους κατακτητές του ΔΝΤ της ΕΚΤ και της ΕΕ, να αντισταθεί και να τους δείξει πως δεν υποδουλώνεται.

Η διαχείριση του υπέρογκου χρέους και των απίστευτων τοκογλυφικών δανείων ως λύση έχει δοθεί από την αρχαιότητα και υπάρχει …Δεν είναι κάτι καινούριο .Δεν είναι γρίφος και δεν είναι άλυτο…

Η ιστορία έχει καταγράψει την πρώτη στάση πληρωμών τον 4ο π.Χ. αιώνα στην αρχαία Ελλάδα κατά την περίοδο της Αθηναϊκής συμμαχίας και που κάτι σαν κεντρική τράπεζα είχε τον Ναό της Δήλου,8 μέλη τότε ζήτησαν αναδιαπραγμάτευση του χρέους και δύο αρνήθηκαν εντελώς να πληρώσουν .Από τα δεκατρία μέλη λοιπόν που απάρτιζαν την Αθηναϊκή συμμαχία τα 10 πολύ απλά είπαν …” Δεν πληρώνω”.
Στην αρχαία Ελλάδα ,η στάση πληρωμών αποτελούσε μια συνήθη τακτική, για μια ευρύτερη περιοχή που ζούσε από εμπορικές συναλλαγές..
Με λίγα λόγια, κυριαρχούσε μεταξύ των εμπόρων η «συνυπευθυνότητα του χρέους» .
Ο δανειστής έπαιρνε μερίδιο του ρίσκου εάν έχανε μέρος η το σύνολο των χρημάτων που δάνεισε και ο οφειλέτης είχε τη δυνατότητα να επαναδιαπραγματευθεί το χρέος του.
Αυτά λοιπόν έχουν λύση από πολύ παλιά και καλό είναι να τα ξέρουν και αυτοί που «δαιμονοποιούν» τη στάση πληρωμών εξυπηρέτησης του χρέους αλλά και την επαναδιαπραγμάτευση του .

Αλλά και αν δεν θέλουν να βασιστούν σε αυτά που προέρχονται από την αρχαιότητα τότε καλό θα είναι να ρίξουν μια ματιά στα όσα είπε η Γερμανική έκδοση των “Financial Times” όταν αναφερόμενη στον «ανθρωπό τους στην Αθήνα» Γ. Παπανδρέου μεταξύ άλλων και με αναφορά στο εν λόγο θέμα του χρέους και τους τρόπους αντιμετώπισης του ,είπε σαφέστατα πως αν είχε επιλέξει η κυβέρνηση την στάση πληρωμών και την επαναδιαπραγμάτευση,τότε τα δεινά των ελλήνων θα ήταν πολύ λιγότερα και το πρόβλημα θα το είχε η Ευρώπη (αναφερόμενη προφανώς σε χρηματοπιστωτικούς οίκους και βέβαια όχι μόνο Ευρωπαικούς ) και πως αντιθέτως με την ένταξη της χώρας στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ σαν καλό παιδί ο πρωθυπουργός “έσωσε” Ευρώπη και οίκους με τα γνωστά άθλια και χωρίς τελειωμό δεινά για τον λαό,στα οποία αυτά δεινά ανήκει και η κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα .

Σ.Θ.