Σύμφωνα με δημοσιεύματα, σε σύσκεψη αρμόδιων στελεχών της Κυβέρνησης, στο υπουργείο υποδομών, στις 15/07 αποφασίστηκε η προώθηση νομοσχεδίων για τον ΟΣΕ και τις αστικές συγκοινωνίες, με πρόφαση τα ελλείμματά τους που ξεπερνούν τα 13 δις. Ευρώ.
Στόχος των πρωτοβουλιών της κυβέρνησης είναι να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που απορρέουν από το περίφημο μνημόνιο που υπέγραψε με την Τρόϊκα και στο οποίο υπάρχει ειδική παράγραφος που αναφέρεται στη διαχείριση και αποκρατικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων. Το μνημόνιο ορίζει:«Θα συνταχθεί ένα χρονοδιάγραμμα και σχέδιο δράσης για τη βελτίωση των οικονομικών επιδόσεων των μεγαλύτερων ζημιογόνων επιχειρήσεων, κυρίως στον τομέα των σιδηροδρόμων και των μέσων μαζικής μεταφοράς».
Το νομοσχέδιο για τον ΟΣΕ φαίνεται να περιλαμβάνει την πλήρη εφαρμογή πανομοιότυπου προγράμματος ανασυγκρότησης που είχε εξαγγείλει η προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ στις 12/8/2008, που οδηγούσε τελικά στη διάλυση και εκποίηση του οργανισμού και το οποίο μεταξύ άλλων προέβλεπε για τους εργαζόμενους του ΟΣΕ: Ομαδικές απολύσεις, εργασιακές διαθεσιμότητες, ημιαπασχόληση, μικρότερες αποδοχές, διάλυση εργασιακών σχέσεων, κατάργηση θέσεων εργασίας, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κατ' επέκταση οικονομική καταστροφή των ασφαλιστικών ταμείων.
Για τον ΟΑΣΑ (Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιακών Αθήνας) αντίστοιχα περιλαμβάνει:
* μείωση της κρατικής επιδότησης (ήδη μειώθηκε κατά 18%) με συνέπεια την αύξηση του ενιαίου εισιτηρίου σε πρώτη φάση κατά 15%, από 01/01/2011. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα εισιτήρια αυξήθηκαν πάνω από 100% το 2009.
* δραστική περικοπή δεκάδων περιφερειακών δρομολογίων που θεωρούνται «ζημιογόνα», (κυρίως στις φτωχές συνοικίες που είναι στα περίχωρα), με στόχο να παραμείνουν τα βασικά δρομολόγια στις κεντρικές συνοικίες, που αποτελούν και το φιλέτο για τους ιδιώτες,
* σταμάτημα των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου για τη σύναψη δανείων,
* ανάθεση έργου του οργανισμού σε ιδιώτες (σε πρώτη φάση θα ανατεθεί σε ιδιώτες το έργο της έκδοσης εισιτηρίων και του ελέγχου των επιβατών).
Τους εργαζόμενους του ΟΑΣΑ τους περιμένουν υποχρεωτικές συνταξιοδοτήσεις (με δυσμενείς όρους), εργασιακές διαθεσιμότητες, ημιαπασχόληση, μικρότερες αποδοχές, μετατάξεις διάλυση εργασιακών σχέσεων, κατάργηση θέσεων εργασίας, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κατ' επέκταση οικονομική καταστροφή των ασφαλιστικών ταμείων.
Και όλα αυτά στο όνομα της εξυγίανσης των παραπάνω οργανισμών και για το καλό του κοινωνικού συνόλου.
Ειδικότερα για τον ΟΑΣΑ επικαλούνται οι κυβερνώντες από το 1974 και μετά (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ) και οι «φίλοι» τους( Συγκροτήματα τύπου, ΜΜΕ και δημοσιογράφοι) ότι τα ελλείμματά του ξεπερνούν τα 2,5 δις. €. Ισχυρίζονται ψευδώς ότι για όλα φταίνε η κακοδιοίκηση, η κακοδιαχείριση και οι υψηλές αμοιβές των εργαζομένων. Τα οποία(κακοδιοίκηση, κακοδιαχείριση) δεν κρύβουμε, ότι υφίστανται και τα έχουμε καταγγείλει σαν κόμμα επανειλημένα. Όμως δεν είναι αυτά που ευθύνονται για τα ελλείμματα, αλλά το κράτος «μπαταχτσής», όπως αποδεικνύεται παρακάτω.
Το ίδιο ακριβώς κάνανε για πολλά χρόνια για τον ΟΣΕ. Παραλείπουν βέβαια να πουν ότι τους παραπάνω οργανισμούς τους διοικούσαν ανελλιπώς, όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης «εκλεκτοί» των δύο κομμάτων.
Αποσιωπούν επιμελώς να πουν ότι οι κυβερνήσεις όχι μόνο δεν ήταν συνεπείς διαχρονικά στις οικονομικές υποχρεώσεις τους που απορρέουν από την νομοθεσία, αλλά οδηγούσαν τον ΟΑΣΑ να δανείζεται από τις Τράπεζες τα ποσά που έπρεπε να δίνει, ως αντισταθμιστική καταβολή για τον κοινωνικό του ρόλο στον ΟΑΣΑ, όπως προβλέπεται με το άρθρο 5, παρ. 5 του Ν.2669/1998 που ορίζει:
«Η διαφορά του λειτουργικού κόστους και του καθοριζόμενου κάθε φορά κομίστρου, όπως προσδιορίζεται αυτό με την τιμολογιακή πολιτική, αποτελεί κοινωνική παροχή, η οποία αντισταθμίζεται με την καταβολή της διαφοράς (αντισταθμιστική καταβολή) από τον Κρατικό προϋπολογισμό».
Αυτή την παράγραφο του Ν.2669/1998 την εκτελούσαν «μερικώς» οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ, ενώ δεν παρέλειπαν ποτέ να εφαρμόσουν με συνέπεια την παράγραφο 18 του ίδιου άρθρου του ν. 2669/1998 που προέβλεπε ότι εφόσον η αντισταθμιστική καταβολή για δημοσιονομικούς λόγους δεν καλύπτεται εξ'ολοκλήρου με επιδότηση του κρατικού προϋπολογισμού, θα καλύπτεται με δάνεια που χορηγούνται με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.
Ο παρακάτω πίνακας είναι αποκαλυπτικός και προέρχεται από την τελευταία έκθεση της ελεγκτικής εταιρείας BDO (2009), για τον ΟΑΣΑ:
[.......] [......] [.....]
Επιπλέον, υπάρχουν μια σειρά από συμβάσεις που είχε ο ΟΑΣΑ και οι θυγατρικές του, κυρίως η ΕΘΕΛ, με διάφορα υπουργεία, στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής, για την επιδότηση των μετακινήσεων των μαθητών και των φοιτητών και των ειδικών κοινωνικών ομάδων, όπως οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με αναπηρίες σύμφωνα με το Ν.2669/1998.
Σύμφωνα με τον λογιστικό έλεγχο που έχει γίνει στις συμβάσεις που έκλεισαν το 2008, οι οφειλές των υπουργείων προς τον οργανισμό έχουν ως εξής:
Υπουργείο Παιδείας 275.000.000 ευρώ,
Υπουργείο Υγείας 140.000.000 ευρώ,
Υπουργείο Πολιτισμού 2.000.000 ευρώ,
Υπουργείο Ναυτιλίας 1.400.000 ευρώ,
Υπουργείο Εθν. Άμυνας 1.100.000 ευρώ,
Υπουργείο εργασίας 800.000 ευρώ
Υπουργείο Δημόσιας Τάξης 500.000 ευρώ.
Τελικά, όπως προκύπτει από τις εκθέσεις των ορκωτών λογιστών τα ελλείμματα των αστικών συγκοινωνιών, οφείλονται κατά κύριο λόγο στην αθέτηση των υποχρεώσεων του κράτους έναντι των συγκοινωνιακών φορέων. Όλα τ' άλλα, περί ευθύνης του Συνδικαλιστικού κινήματος, των μισθών των εργαζομένων, αδιαφάνειας, κακοδιαχείρισης, κακοδιοίκησης (έγινε αναφορά πιο πάνω γι' αυτά), χρησιμοποιούνται σαν προπαγάνδα για να διαβρώσουν τον κοινωνικό χαρακτήρα των δημόσιων μεταφορών, έτσι ώστε να αποτελέσουν εύκολη λεία στα χέρια μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων.
Τα ίδια συμβαίνουν περίπου και στον ΟΣΕ. Για πάνω από μια 10ετία το κράτος αθετεί τις υποχρεώσεις του (οφειλές για υποδομές και κοινωνική πολιτική) και τώρα προπαγανδίζουν σε βάρος του, τα δυο κόμματα που ευθύνονται για την κατάσταση που έχει φτάσει και βέβαια τα γνωστά παπαγαλάκια στα δελτία των 8.
Τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ, στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ακολουθούν, απαξιώνουν συστηματικά τις δημόσιες επιχειρήσεις μεταφοράς και συγκοινωνίας με αντικειμενικό σκοπό είτε να δοθούν σε ιδιώτες είτε να προωθηθούν στο χώρο, ιδιοτελή συμφέροντα μέσα από ένα πλέγμα ιδιωτικών ανταγωνιστικών συμφερόντων.
Αντίθετα η χώρα έχει ανάγκη από δημόσιες αστικές συγκοινωνίες και δημόσιες σιδηροδρομικές μεταφορές, με παράλληλη προσπάθεια για την αναβάθμισή τους μέσα από την εξυγίανση και ανάπτυξή τους σε μια διαφορετική κατεύθυνσή, αλλά και στον αντίποδα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που έχουν αναπτυχθεί μέχρι τώρα. Σε μια κατεύθυνση που θα υλοποιεί τον κοινωνικό και αναπτυξιακό τους ρόλο.
*Ο Μάξιμος Μπόλας είναι μέλος του Τμήματος Οικον. Πολιτικής ΣΥΝ/Επιτροπή ΔΕΚΟ
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου