T E Λ Ι Κ Ω Σ. . .Β Α Ρ Β Α Ρ Ο Τ Η Τ Α . . . . . . . .ΩΡΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ . . . .. ΣΤΙΓΜΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ....




«Η αλήθεια είναι επαναστατική»

Αντόνιο Γκράμσι

Ροή Iskra

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Θεωρητικός αντικρατισμός και νεοφιλελεύθερη ηθική: η περίπτωση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου


Πριν από μερικούς μήνες, όταν υπό την κατακραυγή της κοινωνίας έβγαιναν στη δημοσιότητα ονόματα εμπλεκομένων σε οικονομικά σκάνδαλα, πρωτεργάτης του θεωρητικού αντικρατισμού σημείωνε στην Καθημερινή ότι πρέπει να προσέξουμε, ώστε αυτή η ονοματολογία να μην σταθεί εμπόδιο στις μεταρρυθμίσεις που σχεδιάζει η κυβέρνηση και τις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες που χρειάζεται η χώρα για να βγει από το τέλμα. Ακόμα, λοιπόν, κι αν η κρίση αναδείκνυε και ηθικά, μεταξύ άλλων, ζητήματα, το μείζον ήταν να αποτραπεί ο ηθικός πανικός που θα υπονόμευε το κλίμα στην αγορά και την εμπιστοσύνη προς τους “επενδυτές”.

Αναδημοσίευση από το blog Θέατρο Δρόμου

Όταν γράφονταν αυτά, η κυβέρνηση είχε ήδη εξαγγείλει την ιδιωτικοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου – η πρόταση, δηλαδή, της Τράπεζας Πειραιώς να το εξαγοράσει δεν ήρθε από τον ουρανό, αλλά πάτησε στο χαλί που είχε στρώσει η θεματοφύλακας του δημοσίου συμφέροντος. Σήμερα λοιπόν, που το πωλητήριο της κυβέρνησης βρήκε ανταπόκριση, το πρόβλημα της ναυαρχίδας του θεωρητικού αντικρατισμού Καθημερινής είναι να υπάρξουν εγγυήσεις για τη διαφάνεια: το ζήτημα της ιδιοκτησίας δεν παίζει κανέναν ρόλο από τη σκοπιά του δημόσιου συμφέροντος, συνεπώς η ιδιωτικοποίηση λογίζεται ως αναπόφευκτη και χρειάζεται απλώς να τηρηθούν τα προσχήματα.

Είναι, όμως, όντως αναπόφευκτη η πώληση σε ιδιώτες ενός ακόμα εργαλείου του οικονομικού μηχανισμού του κράτους; Αν κρίνουμε από το σημερινό ρεπορτάζ της εφημερίδας, φαίνεται πως όχι:

[Η] πρόταση Σάλλα προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων στην Κ. Ο., ο κ. Παπανδρέου εσπευσμένα συγκάλεσε σύσκεψη στο γραφείο του στη Βουλή (Γ. Παπακωνσταντίνου, Λούκα Κατσέλη, Φ. Σαχινίδης, Ρεγγίνα Βάρτζελη και Χρ. Παπουτσής) προκειμένου να μην υπάρξουν διαφορετικές προσεγγίσεις στο θέμα. Ετσι, οι μετέχοντες στη σύσκεψη, επιδιώκοντας να αμβλύνουν τις ανησυχίες των βουλευτών, μετέδιδαν αμέσως μετά ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να πιστεύει στην ανάγκη ενός δημόσιου κρατικού πυλώνα, χωρίς να σημαίνει ότι δεν ευνοεί τις γενικότερες αναδιαρθρώσεις στον τραπεζικό κλάδο. Καθώς, ωστόσο, η εξήγηση αυτή δεν έπεισε τους αντιδρώντες βουλευτές που έκαναν λόγο για πλήρη υπαναχώρηση της κυβέρνησης από τις προεκλογικές θέσεις της, συνεργάτες του κ. Παπανδρέου έσπευδαν και σε δεύτερη διευκρίνιση, ότι «είναι ακόμη νωρίς για να υπάρξει επίσημη απάντηση στην πρόταση Σάλλα» (…) Δεν έλειψαν εκείνοι οι οποίοι συνέδεσαν την προχθεσινή τοποθέτηση του κ. Παπακωνσταντίνου στη Βουλή για το τραπεζικό σύστημα με την πρόταση της Πειραιώς, γεγονός που έσπευσε να διαψεύσει αργότερα ο κ. Πεταλωτής.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, κάνει ό,τι μπορεί για να κάμψει τις αντιστάσεις των συμπολιτευόμενων βουλευτών (και, δευτερευόντως, της Αριστεράς), έχοντας για μια ακόμα φορά την αμέριστη βοήθεια της ακροδεξιάς. Στην πραγματικότητα, η ίδια προσπαθεί να είναι συνεπής σε προθέσεις που έχει ήδη διακηρύξει από τον Ιανουάριο του 2010. Με άλλα λόγια, η πρόταση του κ. Σάλλα δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, ούτε βεβαίως μια αναλαμπή γενναιοδωρίας στη χειμαζόμενη “ελληνική οικονομία”. Έδαφος βρήκε να πατήσει ο άνθρωπος και πατάει. Μόνο που αυτό το έδαφος του το παραχώρησε η ελληνική κυβέρνηση, θυσιάζοντας ένα ακόμα πολύτιμο, μέσα στην κρίση, εργαλείο άσκησης πολιτικής και δουλεύοντας άοκνα για να πάνε τα πράγματα κατ’ευχήν για τον κ. Σάλλα και την αγορά. Υπ’αυτό και μόνο το πρίσμα, φαίνεται να έχει δίκιο η Καθημερινή, που στο κύριο άρθρο της (16.7.2010) επιμένει να υπάρξει διαφάνεια στην αγοραπωλησία, αφού έτσι κι αλλιώς “οι συγχωνεύσεις και εξαγορές ελληνικών τραπεζών μοιάζουν αναπόφευκτες“. Το θέμα είναι η ηθική και η πολιτική να υπηρετούν την αγορά: αν αυτό συμβαίνει -κατά παραγνώριση, βεβαίως, της μέχρι σήμερα ζημιάς για το δημόσιο συμφέρον από την εκχώρηση ζωτικού εδάφους προς τους κερδοσκόπους ιδιώτες- το μόνο πολιτικό ζήτημα που νοείται, δεν είναι παρά …ηθικής τάξης. Η κρατική προίκα προς την Πειραιώς, με την οποία η τελευταία αξιώνει την αγορά της Αγροτικής και του Ταμιευτηρίου, δεν φαίνεται να εγείρει τέτοιο ζήτημα.

από tvxs

Δεν υπάρχουν σχόλια: