Κυβέρνηση προς Ε.Ε.: "Κόψτε μας τις επιδοτήσεις"!

Υπάρχει δημοκρατική κυβέρνηση που στρέφεται εναντίον των πολιτών της; Η απάντηση φαίνεται εύκολη, αλλά κρύβει παγίδες όταν αναφερόμαστε στην κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία συναινεί για να σταματήσουν οι κοινοτικές επιδοτήσεις σε αγρότες, αλιείς και στην περιφέρεια.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ε.Ε. Χέρμαν Βαν Ρομπέι, οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε. συμφώνησαν καταρχήν στη διεύρυνση των κυρώσεων σε βάρος χωρών-μελών που δεν τηρούν τους κανόνες της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Και ένα από τα μέτρα είναι η αναστολή των επιδοτήσεων της Ε.Ε. που αφορούν το Περιφερειακό Ταμείο, το Γεωργικό και το Ταμείο της Αλιείας.

Ο σχεδιασμός της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών είναι σαφής. Για την Ελλάδα, όμως, που έχει διψήφιο έλλειμμα, το θέμα είναι αν η αναστολή των χρηματοδοτήσεων βοηθά ώστε να συγκρατηθεί το έλλειμμα και το χρέος και να τηρηθεί η δημοσιονομική πειθαρχία.



"Δεν είμαστε αντίθετοι στην αναστολή χρηματοδοτήσεων"…

Στις δηλώσεις του στις 13 Ιουλίου ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ήταν προσεκτικός. "Έχουμε μία επιφύλαξη", είπε αναφερόμενος στην πρόταση για πάγωμα των χρηματοδοτήσεων στις "απείθαρχες" χώρες, ενώ υπενθύμισε ότι η ποινή της αναστολής των επιδοτήσεων υφίσταται. Βέβαια, τάχθηκε γενικόλογα υπέρ της διεύρυνσης, αλλά ζήτησε "ευαισθησία", επειδή η Ελλάδα "χρηματοδοτείται από μια σειρά ταμείων" αλλά και επειδή οι αποφάσεις της Ε.Ε. θα πρέπει να ισχύουν για όλες τις χώρες.

Την Πέμπτη, όμως, στη Βουλή ο υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης "εξειδίκευσε" τη θέση της κυβέρνησης, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Παναγιώτη Λαφαζάνη. "Σας λέμε υπεύθυνα ότι δεν είμαστε επί της αρχής αντίθετοι σε ένα πλαίσιο κυρώσεων, το οποίο περιλαμβάνει την αναστολή και κάποιων κοινοτικών χρηματοδοτήσεων-ενισχύσεων" δήλωσε! Ουσιαστικά η κυβέρνηση μίας χώρας με διψήφιο έλλειμμα, που δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές, που υπέγραψε Μνημόνιο δανεισμού από την Ε.Ε., την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ, που επέβαλε τα σκληρότερα μέτρα εναντίον των εργαζομένων της και που έχει έντονο πρόβλημα ρευστότητας στην εσωτερική αγορά της, συναινεί ώστε να φτάσουν λιγότερα χρήματα στους αγρότες, τους αλιείς και την (ήδη υποβαθμισμένη) περιφέρειά της.



Π. Λαφαζάνης: Καταστρέφεται η χώρα

Ποιος ωφελείται από αυτή την εξέλιξη; Σίγουρα όχι οι αγρότες, καθώς υπολογίζεται ότι περίπου το 35% έως 40% του συνολικού γεωργικού εισοδήματος της χώρας προέρχεται από κοινοτικές ενισχύσεις και το υπόλοιπο 55% έως 60% από την αγορά.

Ο Π. Λαφαζάνης είπε ότι "καταστρέφεται η χώρα" και διαλύεται κάθε ελπίδα ανάκαμψης στο μέλλον, ενώ προειδοποίησε ότι "χάνονται τα όποια θετικά αποκομίζαμε ως χώρα από την παρουσία μας στην Ε.Ε.". Μ’ άλλα λόγια είναι η πλέον αντιευρωπαϊκή επιλογή που μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση.

Το ενδιαφέρον είναι ότι στα μυαλά των κυβερνητικών στελεχών διεξάγεται κάποιου είδους διαπραγμάτευση σχετικά με τους όρους που θα σταματήσει να ρέει το ευρωπαϊκό χρήμα. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών ζητά η κύρωση "να γίνει με όρους ισότητας όλων των χωρών και με τη σωστή αντιμετώπισή τους", δηλαδή "να έχει εφαρμογή χωρίς διάκριση σε όλα, και τα 27, κράτη-μέλη και όχι μόνο σε ορισμένα από αυτά". Πόσο σημαντικό είναι για τον Έλληνα αγρότη, αν κοπούν π.χ. και οι επιδοτήσεις του Ισπανού;



Θα δίνουν τα υπερχρεωμένα κράτη τις επιδοτήσεις!

Μάλιστα ο Φ. Σαχινίδης εκτιμά ότι με το "νέο σύστημα οικονομικών κυρώσεων και κινήτρων" δεν θα χάνουν οι τελικοί αποδέκτες των κονδυλίων της, καθώς πιθανότατα τα χρήματα τα θα δίνουν τα (υπερχρεωμένα) κράτη - μέλη της Ε.Ε.! "Τα κράτη-μέλη θα πρέπει να εξακολουθήσουν να καταβάλουν τις γεωργικές επιδοτήσεις, πλην όμως η επιστροφή της δαπάνης αυτής από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε εν μέρει να ανασταλεί", είπε στη Βουλή.

Τώρα, βέβαια, το πώς τα κράτη-μέλη θα καταβάλλουν κανονικά τις επιδοτήσεις και τις χρηματοδοτήσεις, χωρίς να εισπράττουν από τον κοινοτικό προϋπολογισμό τα αντίστοιχα ποσά, και ενώ βρίσκονται σε διαδικασία μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος, μοιάζει με άσκηση του παραλόγου. Σε κάθε περίπτωση, η σκοπιμότητα της θετικής κυβερνητικής ανταπόκρισης στο ενδεχόμενο περικοπής των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων αναζητείται